“เจ้า! อยู่ไหนอะ?”
เสียงของปลาวาฬยังแว๊ดๆเหมือนเดิม แม้ว่าเมื่อคืนเธอจะใช้เสียงไปอย่างหนัก ผมกรอกตาขึ้นบนอย่างรำคาญ แต่เมื่อคิดขึ้นมาได้ว่า ในอนาคตยัยนี่จะต้องมาเป็นเมีย ก็ทำใจให้ปรง รีบอาบน้ำให้เสร็จ เปิดประตูห้องน้ำออกไป ก็พบว่ายัยวาฬยืนเท้าสะเอวอยู่หน้าห้อง
“มีไร?”
“ชุดอะ วาฬไม่มีชุดใส่”
ใบหน้าสวยหวานระเรื่อขึ้น สายตามองลงต่ำก่อนจะลากขึ้นมาตามแผงอก ยัยลามกนี่มองร่างกายผมอย่างเปิดเผย ซ้ำยังจินตนาการไปไกล จนใบหน้าสื่อสิ่งที่คิดอยู่ด้านในให้ผมรู้
“อย่าลามก!”
ผมเตือนเธอเสียงแข็ง กระชับผ้าเช็ดตัวรอบเอวให้แน่นขึ้น อย่างกลัวว่าวาฬจะพิเรนทร์ดึงมันออกไปจากตัว ปลาวาฬทำหน้าเหม็นเบื่อ เดินนำไปยังห้องแต่งตัว ค้นหาเสื้อผ้าในตู้ราวกับเป็นตู้เสื้อผ้าของตัวเอง
พรึ่บ!
“ของตัวเองหรือไง”
ผมเดินไปยืนซ้อนอยู่ด้านหลังเธอ มือเลือกเสื้อผ้าในตู้ แต่สายตาหยุดอยู่บริเวณไหล่และหลังคอขาวเนียน เส้นผมยาวส
