รู้นานแล้ว

1329 Words

ฉันเดินเลี่ยงออกมาทางห้องน้ำ แต่ไม่ได้มาเพื่อเข้าห้องน้ำ เดินเลยออกมา เพื่อสูดอากาศบริเวณระเบียงของชั้นสอง ส่วนนี้จัดเป็นสวนเล็กๆ ไว้ให้นักเที่ยวออกมาผ่อนคลาย มีต้นไม้และดอกไม้ประดับอยู่นิดหน่อย มีเก้าอี้ และโซฟาให้นั่งด้วย ฉันทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา พิงแผ่นหลังเข้ากับพนักโซฟา หลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน การที่ฉันทำตัวเองให้ยุ่งมาตลอดสองสัปดาห์มันเหนื่อยสุดๆ พยายามเพื่อให้ตัวเองไม่คิดเรื่องอะไรเกี่ยวกับพี่อชิหรือเจ้าป่า แต่เชื่อไหมว่าสุดท้ายมันก็ยังคิดอยู่ดี พรึ่บ ฉันลืมตาขึ้นมองเมื่อรู้สึกว่ามีคนนั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกัน เมื่อเห็นว่าคนที่ทำแบบนั้นคืออดีตคู่หมั้นอย่างพี่อชิ ฉันก็ดีดตัวลุกขึ้น แต่เหมือนคอกเทลที่ดื่มไปจะทำพิษ ฉันเซนิดหน่อย และพี่อชิก็ใช้จังหวะที่ฉันเซ ดึงฉันไปนั่งเกยอยู่บนตัก “ปล่อยนะ!” “อยู่นิ่งๆ!” เขาปรามเสียงดุ ใช้มือกดสะโพกฉันให้อยู่เฉยๆ ฉันกัดริมฝีปากลงแน่น อยากจะดิ้นร

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD