เปรี๊ยง!!! เปรี๊ยง!!!
พรึ่บ!!
“ฮืออ ๆ ทำไมต้องตกแรงและร้องดังขนาดนั้นด้วยเล่า?!” ฉันตะโกนด่าเมื่อพาตัวเองเข้ามานั่งในห้องน้ำเผื่อจะลดเสียงดังลงได้บ้าง
“ไอ้บ้าเอ๊ย!!ไม่เห็นใจคนอื่นยังคิดว่าฉันไปนอนก็ผู้ชายอีก!!แค่นอนกับนายคนเดียวฉันก็เหนื่อยจะตายห่าอยู่แล้ว!!ฮือออออ ไอ้เฮงซวย!!!” คิดได้ยังไงว่าฉันจะไปทำอะไรแบบนั้นกลางบ้านของเขาแถมยังทำกับลูกน้องคนสนิทอีกแค่เอากับเขาคนเดียวร่างฉันจะพังอยู่แล้ว!!
ฉันได้แค่บ่นเท่านั้นแหละจะไปโวยวายอะไรกับคนแบบนั้นไม่ได้หรอก ขนาดฉันกอดกับผู้ชายยังไม่คิดช่วยและยังบอกให้ไปทำที่อื่น เหอะ!! ถ้าฉันทำกับผู้ชายคนอื่นแล้วเขาจะหนาว!! แต่คนอย่างนั้นไม่รู้สึกอะไรหรอก
“ไอ้บ้า!!ไอ้ซีอาร์บ้า!!ฮือออ~”
“เลิกแหกปากและออกมาได้แล้วมิรัน” เสียงจากด้านนอกทำให้ฉันหยุดร้องไห้ทันทีเพราะเป็นเสียงของคนที่ฉันกำลังก่นด่าอยู่เม
