."ไอ้สัส....เป้ช่วยกูด้วยกูเครียดมาหายวันเเล้ว"
เป้ที่นอนอยู่บนเตียงกำลังดูทีวีสดุ้งตัวโหยง เพราะจู่ๆก็มีคนเข้ามาหาเขาถึงบ้านเเถมยังขึ้นมาบนห้องเเบบไท่บอกไม่กล่าว ตอนเเรกก็ตกใจเเต่พอเห็นหน้าของเพื่อนรักอย่าง เเบล็คก็ค่อยสบายใจขึ้นมาหน่อยนึง
"ไอ้เหี่ยมาเเบบไม่บอกไม่กล่าว...เเละใครอนุญาติให้ขึ้นมาเเล้วเข้ามาในบ้านได้ไง"
"ก็มึงไม่ล็อคประตุบ้านอะ..." เเบล็คเดินเข้ามานั่งที่เตียงนอนด้วยสีหน้าที่เครียดพอสมควร
"เอ้าหรอ..เเล้วมีอะไรมาหากูเนี่ยหน้าดำเครียดมาเลยนะมึง เมียทิ้งผู้หญิงมันก็อย่างงี้เเหละ อย่าไปเศร้าเลยมึงกินเหล้าเมาเเบบเดียวก็จบ"
"โอ้ยไอ้เหี้ยไม่ใช่!!"
"โอ้ยมึงตะคอกใส่กูทำไมเล่านิสัยไม่ดีเเย่"
"เห้อ"
พรึบ เเบล็คถึงตัวนอนหงายลงไปที่เตียงเเละหลับตาลง เป้ก็ งงมองเพื่อนตัวเองอย่างไม่เข้าใจ
"สรุปยังไงมึง"
"กู.."
"กู..."
"กู...
"ไอ้เลวไอ้ชาติชั่วพูดสักทีสิ!!!"
ป้าป เข้าให้
เป้ ฝาดมือของตัวเองลงไปเต็มเเรงที่หน้าอกของเเบล็คจนคนตัวใหญ่กว่าสดุ้งตัว เอามือกุมท้องเเน่นๆของตัวเองด้วยความจุก ถึงเขาจะมีซิคเเพ็คเเน่นๆเเต่ก็ไม่ได้ช่วยทำให้เจ็บลงเลย
"จะพูดได้ยัง"
เเบล็คหันมาสบตากับใบหน้าหวานของเป้ เพื่อนของเขา เเล้วถอนหายใจออกมาทีนึง
"กู...ค*ยไม่เเข็งวะไม่มีอารมณ์ทางเพศด้วยไอ้สัสกูทำไงดี"
"ห้ะ..!!..นะดับมึงอะนะ!!! ...สมน้ำหน้าไอ้ควายเอาคนอื่นไปทั่ว"
"เเม่งใช่หรอวะกูนกเขาไม่ขันมาสองเดือนเเล้วไอ้สัส"
"เเล้วมึงไม่ไปหาหมอละโง่"
"ไปเเล้ว"
"หมอว่าไง"
"ก็นั้นเเหละ..เหมื่อนกูเกิดอาการเบื่อ..ทำบ่อยจนสมองกูเบื่อทำให้อวัยวะกูไม่เเข็งตัว ไม่มีความรู้สึกอยากเย็ดหรืออะไรเลย "
"5555สมน้ำหน้าหัวมึง "
"ไอ้ห่า...เดียวกูจับเย็ดเเม่งหมั่นไส้วะ"
"โอ้ยมึงเย็ดกูไม่ได้หรอกโง่นกเขาไม่ขันนิ"
"เออจริงเเม่งมึงช่วยกูหน่อยดิ "
"ให้ช่วยไงละ"
"ไม่รู้วะ.....กูหาในเน็ตมันบอกว่าลองกินยากูก็กินนะเเต่ไม่หาย เเละให้ลองหาประสบการณ์มีเพศสัมพันธ์ใหม่ๆกูจะมีได้ไงวะเมื่อค*ยกูไม่ตอบสนองเเบบเนี่ย"
"เออ...รอไปสักพักมันอาจจะต้องรอเวลา"
"เครียดวะกูอกดเเอ่มสาวเลย"
"เป็นเอดตายเถอะมึง"
"เเหม่ว่าเเต่กูนะไอ้เป้ มึงก็พอตัวโดนผู้ชายเย็ดมากี่ค*ยเเละ...."
"ชิ...กลับบ้านไปเลยชิวๆ"
"ไม่เอาวันนี้กูนอนนี่...กูจะดูว่ามึงจะหาวิธีช่วยกูอย่างไง"
"ก็เดียวหาในกลูเกิ้ลเนี่ยเเหละ"
"เออกูนอนนี่เเหละไม่เจอมึงนานนอนกอดให้หายคิดถึง"
"เเล้วเเต่"