Disclamer:
This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author’s imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
This is the first story that I'm writing but I'll do my best to deliver it clearly and artistically. I'm still working on my grammar both Tagalog and English, there are also typographical errors ahead so please bare with me. Thank you!
*****
"Xhamp, Xhamp, gising, g-gising” aligagang sabi ng kungsino habang tinatapik ng marahan ang braso ko.
“hmmm” ungol ko at marahang ibinukas ang aking matang pupungay pungay pa, nakita ko si Kliahville na nakaupo sa gilid ng aking kama ngunit agad na nanlaki ang mata ko at kinusot ito upang makumpirma kung tama ang nakita ko.
Kumunot ang noo ko dahil ngayon ko lamang siya nakitang masagwa ang itsura. Magulo ang buhok, namumugto at nangingitim ang ilalim ng mata nito. Ano bang nangyari at ganyan ang itsura niya? Kilala si Kliahville bilang isang maarte at fashionista kung maituturing dahil hindi talaga ito papayag na magmukha siyang paa sa harap ng iba.
Sumandal ako sa headboard ng kama at tinignan siya ng mabuti, sa totoo labg ay gusto ko siyang kuhanan ng litrato dahil ngayon lang siya naging dugyot.
“Xhamp, s-si ...” hindi na nito natapos ang sinasabi nito nang humagulgol ito ng iyak sa harap ko. Umusog ako at niyakap siya. Tinapik-tapik ko ang likod niya upang pakalmahin siya ngunit agad din akong kumalas nang maramdaman kong parang nagulat at hindi siya komportable sa ginawa ko.
“Gosshh! Why are you crying? You know what, para kang pinagsakluban ng lupa. Oh scratch it! mukha kang lupa” sabi ko habang tumatawa upang mapagaan ang sitwasyon ngunit agad akong tumigil nang maramdaman kong ako lang ang tumatawa. Why is she acting weird?
Bumuntong hininga nalang ako at pinagmasdan siya ng mabuti na humahagulgol parin.
Teka, bakit amoy alcohol dito? Naikunot ko ang noo ko at inilibot ko ang aking tingin sa buong lugar. Sa lawak ng kwartong ito pawang kulay puti lang ang naglalaro sa lugar na ito, mula sa mga kama, unan, kumot at pati kurtina ay ganoon ang kulay. Tinignan ko ang likod ng palad ko upang makumpirma ang hinaoa ko at nakita kong may tubo ngang nakakonekta dito pero bak—
Pumasok sa aking isipan ang panggagago sakin ng lecheng lalakeng iyon!
Tinignan ko si Kliahville ulit at napagtanto ko na ang sasabihin nito.
I smirked out of annoyance, Why the hell is she crying? I should be the one crying not her! Her brother is a complete jerk and I will never get back to him! NEVER.
Ganun nalang ba sila kadesperadang magkabalikan kami ni Kleo para sa investment ng kompanya at iiyak pa siya? My anger is now blazing.
“Wala ka bang sasabihin?” pinilit ko itong sabihin ng kalmado dahil siya din naman ay walang alam sa kagaguhan ng kapatid niya at ng serpienteng iyon.
Bumalik ako sa pagkakasandal sa headboard upang panatilihin ang distansiya.
“Are you here to tell me to get back to your brother?” ngisi ko at nakikita kong walang kibo ito.
“Mayaman naman sila Lei, but... not enough to save your company if we pull out our investment” I said as if I'm spitting every shitty word I'm saying. Nakita ko ang kamay ni Kliahville na nakakuyom na para bang nagtitimpi na ito sa mga sinasabi ko, but that's what her brother exactly told me. He courted me for that f*****g investment.
“He can marry, the Heiress of Fortier, Bourgeois, Demetre. Let him pick to save your company. Mas mayaman kami pero they are enough to save your company.”
“I'm not getting back with your brother”
“Dahil wala ka na talagang babalikan” sabi nito— sa pagitan ng paghikbi— na ikinagulat ko.
“What do you mean? Is he now married with Lei? Oh trust me she ca—” hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang makatanggap ako ng sampal mula kay Kliahville, gulat ko siyang tinignan.
“f**k your money Xhamp! He did that, t-that cheating scene on purpose! He wants you to hate him before he was gone!” she said that with her eyes full of curses for me. Ang mata nito ay punong puno na ng luha.
“I found this diary on his closet, read the last input and you better eat your words after reading it.” sabi nito at inilapag ang makapal na parang libro sa aking kama. Hindi ko ito kinuha.
Ilang segundo kaming nagtitigan at iprinoseso ang lahat sa utak ko. Matalino akong tao pero ngayon pakiramdam ko ako yung pinakabobo sa buong mundo dahil wala akong naintindihan.
“He's gone but he's with you, you should be sorry and I hope you can forgive. Not him, but yourself.” sabi nito saka umalis.
Kinuha ko ang mistulang libro sa tabi ng kama ko at binasa ang huling pahina nito na dumurog sa puso ko.
“I can't take you to the moon but my heart will stay throughout your journey towards the moon” I read out loud the last line of the text as my tears burst from my eyes.
I look at my chest and I saw a visible stitch in it. Hinaplos haplos ko ang sugat na iyon habang umiiyak. I closed my eyes, imagining that he's still with me. Kliah is right I eat all of my words “Thank you for this beautiful scar. I will take this to the moon.”
*****
©️ Rare2021