“ขอบคุณนะคะ คุณวูล์ฟน่ารักที่สุดเลย” มะลิร้อยเอ่ยขอบคุณสามีเสียงหวานใสพร้อมยิ้มร่า ก่อนจะโผเข้าไปกอดร่างทรงพลัง ทำเอาคนที่ไม่ทันได้ตั้งตัวตัวแข็งทื่อ ก่อนจะกระแอมเบาๆ แล้วดันร่างอรชรออกเล็กน้อย มะลิร้อยแก้มแดงระเรื่อ มองหน้าคนตัวโตตาแป๋ว
“ถ้าไม่อยากถูกจับกินจนนอนซมเพราะพิษไข้ ก็หยุดมองผัวอย่างอ้อนๆ แล้วนอนไปเลยแม่ตัวดี” เขาทำเป็นตีหน้ายักษ์สั่งเสียงเข้ม ทั้งที่โคตรจะพอใจกับความน่ารักน่าชังที่เมียตัวน้อยแสดงออกมา
“นอนก็ได้ ชิ…คนแก่ชอบสั่ง…เผด็จการที่สุด” เจ้าของร่างเพรียวระหงล้มตัวลงนอนตามคำบัญชา แต่ยังไม่วายอุบอิบยอกย้อนอย่างก๋ากั่น
“อยากโดนคนแก่ ‘เผด็จศึก’ ไหมล่ะฮึอีหนู” ครั้นได้ยินสิ่งที่เขาเอ่ยออกมาลอยๆ ขณะประคบเท้าให้ไม่ลดละ มะลิร้อยก็ตัวเกร็งหน้าแดงซ่าน หุบปากฉับ และปิดตาลงทันที
สาวน้อยกลั้นใจรอรับสัมผัสอ่อนโยนระคนทะนุถนอมจากสามี ไม่น่าเชื่อว่าจอมเถื่อนอย่างเขาจะนุ่มนวลได้มา
