ระหว่างที่รับประทานอาหาร อาโหน่งก็เอาอกเอาใจทั้งสองสาว แต่ดูจะเอาใจพี่เค้กเป็นพิเศษ
ภาวนาได้แต่มองไปทางอื่น เมื่อเห็นคนทั้งคู่สวีตกัน
'ถ้าเป็นเราจะทำได้ไหม นั่งกินดื่มกับคนที่เราไม่ได้รัก แล้วถ้าตอนนี้เปลี่ยนพี่เค้กมาเป็นครีม ก็คงจะดี....'
‘บ้าน่าครีม แกกำลังคิดอิจฉาพี่สาวของตัวเองอยู่นะ’ มีเสียงหนึ่งปรามขึ้นมา
"ว่าไง แม่สาวน้อย รู้สึกเหม่อ ๆ นะ คิดถึงหวานใจอยู่เหรอ" อาโหน่งแซว
“เปล่าสักหน่อย” ภาวนาปฏิเสธ
"กินของหวานไหม" พี่เค้กถามต่อ
"พี่เค้กจะสั่งอะไร" เธอถามออกไปเพราะไม่อยากจะคิดแล้ว ไม่มีอารมณ์สนุกไปกับคนทั้งคู่ด้วย เริ่มอึดอัดและหายใจไม่ค่อยออก
"พายส้ม"
"เอาเหมือนพี่เค้กละกัน" เธอบอกพี่สาวไปแบบไม่คิด
พัสกรจ้องมองหน้าของภาวนา เขาไม่เจอเธอมาสามสี่ปี เด็กสาวดูเต็มสาว หน้าตาหมดจดไร้เครื่องสำอาง ริมฝีปากมีเพียงลิปกลอสบาง ๆ ที่ทาเคลือบเอาไว้เท่านั้น ดวงตากลมโตที่มีขนตายาวเป
