ดวงใจมาเฟีย

Ep.3[สร้างความทรงจำครั้งใหม่]

Ep.3

@บ้านพักตากอากาศที่เขาใหญ่ของเควิล

หลายวันต่อมา

เควิลรีบเคลียร์งานแล้วพาเกวลินมาเที่ยวพักที่บ้านพักตากอากาศของเขาที่เขาใหญ่แค่สองคนเพราะเขาสั่งให้คีย์คอยจัดการงานอยู่ที่นั้น

"เป็นไงชอบหรือเปล่าครับ" อาการของเกวลินก็เริ่มจะหายดีแล้วเหลือแค่แผลที่ศีรษะที่ยังต้องใช้เวลานานหน่อย เกวลินส่งยิ้นหวานเป็นคำตอบเธอชอบบรรกาศแบบนี้จัง ลมเย็นๆมองไปรอบๆมีแต่ธรรมชาติ มันทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลาย

"ชอบมากเลยค่ะที่นี่บรรยากาศดีหนูชอบ"เควิลเดินเข้าไปสวมกอดร่างบางจากทางด้านหลังเขาไม่อยากให้เธอจำความได้แล้วสิ มันอาจดูเห็นแก่ตัวแต่เขาจะเป็นคนสร้างควาใทรงจำครั้งใหม่ให้เธอเอง มันอาจจะดูเร็วไปที่เขารู้สึกกับเธอแบบนี้ แต่ในเมื่อรู้สึกไปแล้วเขาก็ไม่สามารถเอามันกลับคืนมาได้

"ถ้าหนูชอบเดี๋ยวพี่จะพามาบ่อยๆดีไหม" มาเฟียหนุ่มพูดอย่างเอาใจ

"ดีค่ะพี่วินน่ารักที่สุดเลย"เกวลินหมุนตัวหันมาเผชิญหน้ากับคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามี เควิลส่งยิ้มให้แล้วก็กอดกระชับเธอไว้แน่นกว่าเดิม

จุ๊ฟ~

ไม่พูดพรั้มทำเพลงริมฝีปากหนาประกบเข้าหาริมฝีปากบางทันทีจูบที่แสนนุ้มนวลและอ่อนโยนให้เขาส่งมอบให้เธอผ่านปลายลิ้น มือบางวางลงที่ไหล่แกร่งเบาๆส่วนเควิลก็เริ่มกระชับกอดให้หญิงสาวเข้ามาใกล้มากขึ้นยิ่งเกวลินจูบตอบเขามันยิ่งทำให้เลือดในกายของเขามันร้อนมากยิ่งขึ้น

กริ่งๆ เสียงของสมาร์ทโฟนเครื่องหรูของเควิลดังขึ้น เกวลินได้สติจึงผละออกจากเควิลด้วยความเขินอาย เควิลส่งยิ้มกลับให้เธอแล้วดึงเธอมาโอบกอดไว้ด้วยแขนข้างเดียวส่วนอีกข้างก็ลวงหยิบเอาสมาร์ทโฟนเครื่องหรูออกมา

อีกด้าน

"นี่มันหลายวันแล้วนะที่ฉันสั่งให้พวกนายตามหาน้องสาวของฉัน ป่านนี่ยัยน้องจะเป็นไงบ้างก็ไม่รู้เกิดแม่เล็กรู้ว่ายัยน้องหายไปตั้งหลายวันแบบนี้ฉันไม่อยากจะคิดเลยจริงๆ" เพทายพูดเสียงดังลั่นห้องทำงานให้ลูกน้องที่ไม่ได้เรื่องของตัวเอง เขาสั่งให้พวกมันตามหาน้องสาวที่หายตัวไปนี่มันก็จะเกือบอาทิตย์เข้าไปแล้วพวกมันยังหาไม่เจออีก

"ขอโทษครับนาย เดี๋ยวพวกผมจะรีบตามหาคุณหนูให้เจอครับ"แมททิว ลูกน้องคนสนิทของเพทายเอ่ยขึ้นพวกเขาก็เป็นห่วงคุณหนูไม่น้อยไปกว่าคนเป็นนายเหมือนกัน

"ตามหาน้องสาวฉันให้เจอถ้าไม่เจอพวกนายตาย"

"ครับนาย"

"ไปได้แล้ว"จากนั้นแมททิวก็พาลูกน้องอีกห้าคนเดินออกไป

"ยัยน้องเราหายไปไหนรู้ไหมพี่เป็นห่วง"เพทายเอ่ยออกมาเบาๆถึงน้องสาวต่างมารดา เขาสองคนมีพ่อคนเดียวกันแต่คนล่ะแม่ แม่ของเขาเป็นคนแคนดาส่วนแม่ของยัยน้องเป็นคนไทย ส่วนท่านทั้งสามก็อยู่ด้วยกันที่แคนดาแล้วให้เพทายมาอยู่ดูแลน้องที่เมืองไทย

เรื่องราวของท่านทั้งสามเป็นมายังไงเขาไม่รู้หรอกแต่พวกท่านก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข