Kutay önünde çizim kâğıtları ve renkli kalemleri ile bir tek çizgi bile çizemeden oturuyordu. Çizim yaparken ya kafasının rahat olması ya da gece olması gerekiyordu. Şu an şartların hiç biri uygun değildi. Telefonunun çalması ile anlık yerinden sıçradı. Dalgınlığına kendi bile şaşırdı, normalde çok dalmazdı, zihni düşünürken bile açık olurdu. Özlem, Şevki Bey'in geldiğini haber verince şaşkınlığı biraz daha arttı.
Yerinden kalkıp babasını karşılamak için odasından çıktı. Şevki Bey, Tamer ile beraber koridorun başından kendisine doğru geliyordu. Babasının karşıdan gelişini hayranlıkla izledi. Şevki her zaman olduğu gibi kendinden emin adımlarla ilerliyordu.
"Baba hoş geldin, merhaba Tamer"
"Hoş buldum oğlum"
"Hayırdır, sen normal zamanda gelmezdin"
"Tamer'in yeni güvenlikçileri kontrol
