"Amazing!" I wasn't expecting that view. Napakaganda ng dagat at saktong-sakto naman ang lamig ng hangin na yumayakap sa aking katawan. The shade from that trees are expensive.
It over-all compliments the perfect and serene ambiance of this place. A quit yet relaxing place.
Nakasandal lang si Magnus sa kaniyang sasakyan. Crossing his arms as if nagtagumpay ito na mapahanga ako sa lugar na iyon.
"I said it right, yeah?"
"Yes." I smiled. Dahan-dahan kong hinubad ang aking saplot sa paa at dinama ang magaspang na puting buhangin doon.
"It's warm." Sabi ko pa sabay lingon sa kaniya. He seems enjoying my view that time, na parang may malalim na iniisip.
"Hey? Okey ka lang?" taas-kilay na saad ko sa kaniya. He widen his smile and lean to the bumper.
"Uh, uhm yes. I'm fine."
"Anong tinitingnan mo riyan?"
He shake his head. "Nothing." He lied.
I furrowed my brows. "'Di nga?"
"Well, I'm just thinking something."
"Ano? Tungkol ba sa kasal natin?"
"Yep." Magnus bitterly smiled.
I know he's been thinking about that baggage. Alam niyang pabigat ako. I know he's doing this for the partnership of our companies. We don't have attachments this time, at sabi nga niya, he's not ready to settle in a relationship na gaya nito.
"Gusto mo bang pag-usapan?" I walked to his way and settle beside him.
Tanaw namin pareho ang karagatan. Alam ko na may kung anong bumabagabag sa kaniya. Hindi man niya aminin 'yon, it's obvious.
Bumuntonghininga siya saka nagmasid sa iisang direksyon...ang karagatan.
"I want to tell you something...Vanna."
"Yes, I'm listening."
"I want you to know that I have a daughter."
Sa sinabing iyon ay agad akong napalingon sa kaniya. "Seriously?" I was filled with doubt.
He nodded. "Yes."
"Alam ba ng parents mo 'to?"
He shake his head. "No, not even my brother and my sister, walang nakakaalam."
"B-bakit mo sinasabi sa'kin 'to ngayon?" I asked him seriously.
He looked at me. "I want to be honest with you, Vanna. Ayokong masaktan ka kapag nalaman mo na may anak na ako sa iba. At least I let you to know my secrets."
Tipid akong tumango. I understand his part. Hindi madali sa larangan namin ang magkaroon ng kahinaan.
"So, did you still love her mother?" wala sa isipan na tanong ko.
He bit laugh and look at me again. "Anong klaseng tanong 'yan?"
I was stunned. Ano bang mali sa tanong ko?
"Uhm, g-gusto ko lang malaman kung...mahal mo pa ba ang mommy niya."
"No. Not even once."
Sa sinabi nito'y mas nalilito ako sa inaasal niya. "What?"
"We have a one night stand relationship, Van. Alam mo naman siguro ang ibig sabihin niyon 'di ba?" he curled his forehead.
Marahan akong tumango, even I don't know his point.
"It's a mistake, she got pregnant and because of that she uses me to extort me money. He uses the baby! That b***h!" medyo asar na boses ni Magnus.
"Then where is she now?"
"I f*****g don't know, and I don't care, ang inaalala ko lang ay ang anak ko."
"How did you know about your child? Binigay ba niya sa'yo?"
"No, she just dump Ysabella in the church, mabuti na lang at kinupkop ito ng mga madre at pinalaki. I hired an investigator and checked that my daughter is in good hands. I often check her in the church facility these days."
Natuwa ako sa sinabi ni Magnus, marunong din pala itong magmahal at magpahalaga.
"How old is she now?"
"She's eight." Proud na sambit ni Magnus sa akin. Halatang nasisiyahan ito tungkol sa kaniyang unica hija.
"Kung g-gusto mo...kunin natin siya, kapag nakasal na tayo." I said with my normal voice.
He stared at me and still confused to what I said. Parang hindi ito makapaniwala sa sinabi ko.
"You mean that?"
"I do." I nodded. Dahil sa sobrang tuwa ay niyakap niya ako.
"Thank you, Vann. I know I can count on you. Salamat!" sabi pa niya saka hinarap ako.
"What do you want in return?" he asked me.
As if lahat para rito ay may cycle na 'give and take' method.
I shake my head. "Wala naman. Gusto ko lang ng..." saglit akong napaisip. "...uh, ilibre mo ako ng ice cream." I smiled.
He laugh and hold my right hand. "You're unbelievable. A'right, come on!" Hila niya sa'kin at muling sinakay sa kotse.
"Where are we going?"
He just start the engine without answering me.
Kahit antipatiko ang gago, nakaka-gwapo sa kaniya ang ngumiti. 'Di hamak na gwapo ito kapag nakangiti.
Hindi ko nga alam kung bakit nagko-compliment ako sa kaniya, even I don't like him at first.
Hindi nagtagal ay nandoon na kami sa isang ice cream hub station. Puno iyon ng mga nakalinyang mamimili. Medyo maliit lang ang place pero nakakatuwa kung tingnan. May mga pastel colours kasi ang dingding niyon at maraming mga bata at magkakapamilya ang masayang kumakain.
Magnus roam his eyes and obviously, nararamdaman ko na gusto niyang kasama ngayon ang anak niya.
We're in our suit and outfit yet we are surrounded with funky and happy clowned-face people there. Hindi ko nga maitago na napapangiti na lang ako sa hitsura namin. Idagdag pa ang mga men in black na bodyguards ni Magnus na nakabuntot lang sa amin.
Nakita ko nga na nakikipaglaro ang mga bata sa mga guards, even nakatayo lang ito at walang pakialam na kinukusot ang mga manggas ng suot nilang suit.
"Talaga bang lumalabas ka na may bantay?" baling ko kay Magnus. Nakita ko na siyang hawak-hawak ang apa ng ice creams.
"Take it first," medyo shakey ang kamay niya. Thought, that he is not commonly been out here.
"Okey ka lang?" medyo nakita ko siyang nag-i-struggle sa suot niyang suit dahil pinapalibutan siya ng naglalarong mga bata.
"Yep. I'm fine." Ngisi ni Magnus na ibinigay ang apa sa isang batang lalaki na hiningi ang ice cream niya.
"A'right, makinig muna kids...kahit anong gusto niyo sa ice cream buffet, libre ko. Sige na mag-order na kayo." Sabi ni Magnus na agad namang tinalima ng mga bata sa counter. Maging ang tatlong bodyguards ni Magnus ay nakisabay na pumila na parang mga bata at sabik na sabik.
Natawa ako sa inasal niya.
We sit in the corner and I smiled at him. Looking his well-shaved face.
"Hindi ka rin pala kuripot ano?"
He widen his smile and shake his head.
"I even problem how to spent my billions, dear." Sabi nito na halatang nagpapa-impress.
Shit! Bakit ang cool niya. Nakaka-inis!