ที่มุมห้องสำหรับวาดภาพ ห่างจากโต๊ะทรงงานของฮองเฮาราวสิบก้าว
ด้านข้างทางซ้ายมือติดกับด้านหลังของสองชายหญิงเป็นชั้นหนังสือ มีตำราเต็มทุกชั้น ด้านขวาเป็นหน้าต่างบานใหญ่ ถูกเปิดเอาไว้เพื่อมองออกไปด้านนอก เห็นราวระเบียงเชื่อมต่อกับบัวหลากสีเต็มสระ ใบบัวแกว่งไกวตามสายลม
ด้านหน้าของพวกเขาคือผ้าม่านผืนใหญ่ ปักลวดลายรูปหงส์สีทอง ถูกม้วนเก็บชายผ้าเอาไว้ที่เสาสองฝั่งอย่างเรียบร้อย หากคลี่ผ้าม่านลงมา ก็จะสามารถเนรมิตให้โต๊ะมุมนี้เป็นสถานที่ส่วนตัวที่สุด ปราศจากผู้ใดรบกวนทั้งสิ้น เพื่อที่ว่าจะได้สรรสร้างผลงานอันยิ่งใหญ่ได้ โดยที่ไม่เสียสมาธิแม้แต่น้อย
หมิงเฉิงนึกอยากให้ผ้าม่านถูกปิดลงมาเหลือเกิน
ส่วนโม๋เอ๋อร์นั้นย่อมมิได้คิดการณ์อันใดให้มากความ นางฝนหมึกอย่างขยันขันแข็ง สนใจเพียงงานตรงหน้า ปราศจากความใส่ใจชายผู้เป็นสามี แล้วออกคำสั่งเสียงเข้มจริงจัง สนใจเพียงการวาดภาพว่า
“ท่านวาดคนเดียวนะ ไม่ต้องม
