หนึ่งเดือนผ่านพ้น...
โม๋เอ๋อร์พำนักอยู่ตำหนักฉีหยางกงกับเจียงฮองเฮาอย่างแช่มชื่นเบิกบาน อาหารเลิศล้ำพร้อมพรั่ง
โดยที่หมิงเฉิงมิได้มาหากันแต่อย่างใด เพราะมัวแต่ยุ่งวุ่นวายกับงานราชกิจส่วนตัว
ระหว่างนี้หญิงสาวได้รับข่าวจากหยูเสวี่ยเป็นครั้งคราวเกี่ยวกับสามีและจวนโหวจากจดหมายฉบับน้อยของอีกฝ่าย
ข่าวว่าบรรดาอนุชายาที่ถูกขับออกจากตำหนักบูรพา บ้างไปถือศีลบวชชี บ้างเก็บตัวไม่ออกนอกเรือน บ้างไม่คบค้าสมาคมกับใคร บ้างตกน้ำตกบันได ตื่นมาก็พูดจาไม่รู้เรื่อง
หลายสกุลยังส่งของขวัญมาให้ตำหนักบูรพาไม่เคยขาด แสดงถึงใจรักภักดีที่มีต่อรัชทายาทไม่เสื่อมคลาย
ยังมีข่าวว่าจวนโหวจัดงานเลี้ยงน้ำชาอย่างเอิกเกริก หลังจากได้รับสิ่งของล้ำค่ามากมายจากองค์รัชทายาทหมิงเฉิงที่ยกขบวนขนย้ายไปส่งมอบให้อย่างยิ่งใหญ่ คล้ายของแทนใจ อันแสดงถึงความโปรดปรานต่อพระชายาโหวเหนือใคร ทำให้งานเลี้ยงมีแขกเหรื่อตบเท้ามาร่วมยินดีอย่า
