CHAPTER 16 ผู้ต้องสงสัย
กริ๊ก…
“อ๊ะ!”
ฉันรีบโยนโทรศัพท์มือถือของคอปเตอร์ลงบนพื้นได้ทันท่วงทีก่อนที่เขาจะเปิดประตูเข้ามา หวิดไปแบบเส้นยาแดงผ่าแปด T^T
“เป็นอะไรไปคะมายฟา ทำไมเหงื่อออกเยอะขนาดนี้”
คอปเตอร์พุ่งเข้ามาประชิดตัวฉันอย่างตกใจ สองมือของเขาจับสะเปะสะปะไปทั่วใบหน้า เหงื่อของคนมีพิรุธยังคงหลั่งไหลลงมาอย่างต่อเนื่อง
จะถูกจับได้ก็เพราะไอ้เหงื่อบ้านี่นั่นแหละ!!!
“ปะ…เปล่าหรอก ฉันแค่ร้อนนิดหน่อยน่ะ”
“ร้อน? อุณหภูมิ 21 เนี่ยนะร้อน?”
คอปเตอร์มองไปที่แอร์บนผนังห้อง กะอีแค่ฉันเหงื่อไหลเขาจะสนใจทำไมนักหนาล่ะเนี่ย ฉันเริ่มจะแถไม่ทันแล้วนะ เล่นโผล่พรวดมาจังหวะกำลังจะกดปิดบลูทูธมือถือของเขา ผลเลยออกมาเป็น…
…ฉันปิดบูลทูธไม่ทัน TT^TT
“โอ๊ะ! มาตกอยู่ตรงนี้เอง สามีกำลังหาอยู่เลยว่าหายไปไหน”
คอปเตอร์ก้มหยิบโทรศัพท์มือถือที่นอนแอ้งแม้งอยู่แทบเท้าเขาขึ้นมา ยืนกดอะไรจึกๆ อยู่ที่หน้าพอสักพักก็ข
