สมยอมรักเมียในนาม

ร่างกายบอบบางของประกายแก้วขดตัวนอนบนผ้าห่ม ระทดระทวยหายใจรวยรินด้วยพิษไข้ ทุกลมหายใจเข้าออกร้อนระอุดุจไฟเผาไหม้ หลายครั้งที่ลมหายใจขาดหายราวกับว่าพร้อมลาจากโลกนี้ ทว่าส่วนลึกของหัวใจฉุดรั้งไว้ว่ายังไม่ถึงเวลา บีบบังคับกระตุกร่างกายหญิงสาวให้ตื่นขึ้นมาต่อสู้กับความทุกข์ทรมาน สรีระหญิงสาวงดงามดุจภาพวาด ชุดนอนผ้าซาตินลื่นละมุนแนบไปกับผิว ทุกครั้งที่เรือนร่างกระสับกระส่าย ผ้ามักจะเลื่อนหลุดออกจากส่วนเว้าส่วนโค้ง คอเสื้อเว้าลึกเปิดเผยปลายถันสีชมพูระเรื่อน่าเอาลิ้นไล้เลียทำรัก ทรวงอกรูปทรงหยดน้ำใหญ่พอดีมือไม่หย่อนคล้อย ดีดเด้งออกจากความเบาของชุดนอน ประกายแก้วนอนตะแคง แหงนเงยดวงหน้าแดงก่ำไปทางประตูบานหนึ่งที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล หล่อนหอบเหนื่อย หวังให้ใครคนหนึ่งที่นอนหลับในห้องเล็กหลังประตูบานนั้นมาดูแล ริมฝีปากน่าจุมพิตขยับเล็กน้อยส่งเสียงเรียกพี่ตุลย์เบาจนเขาไม่ได้ยิน พี่ตุลย์ของประกายแก้วใจร้าย แต่งงานสองปีไม่เคยแตะต้องร่างกาย เก็บเสื้อผ้าย้ายไปนอนห้องเล็ก ยกห้องหอให้ภรรยาในนาม เจอกันตอนหัวค่ำบนโต๊ะอาหาร เขาน่าจะสังเกตเห็นความซีดเซียวบนใบหน้านวล คนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีควรจะเหลียวแลเอาใจใส่ แต่ไม่เลย เขาขอตัวจากโต๊ะอาหารไปคุยโทรศัพท์นอกบ้านนานกว่าจะกลับเข้ามา พ่อแม่เขาไม่พูด ประกายแก้วไม่พูด แต่ใช่ว่าจะไม่รู้เขาไปคุยกับใคร ประกายแก้วจัดได้ว่าเป็นผู้หญิงรูปร่างหน้าตาดี อาภัพอย่างเดียว ชายที่แบ่งนามสกุลให้ใช้ไม่เคยพิศวาสอยากหลับนอน ตนุภัทรมีสิทธิ์ในสถานะสามี แต่เขาไม่เคยจับมือถือแขนหล่อนในที่ส่วนตัวสักครั้ง เว้นเวลาออกนอกบ้าน หรืออยู่ต่อหน้าคนอื่น เขาจำเป็นต้องแสดงบทบาท เพื่อลดความกดดันจากบิดามารดา ที่มักจะเพ่งเล็งและคอยทวงถามเมื่อไหร่จะมีหลานให้ท่านอุ้ม ประกายแก้วรู้ว่าเขารับปากส่งๆ ไปอย่างนั้น ไม่ใช่ว่าเขามีรสนิยมรักร่วมเพศ เขาชอบผู้หญิง แต่เลือกจะออกไปกินนอกบ้านเพื่อตัดปัญหาที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ตนุภัทรไม่อยากมีลูกกับหล่อน เขาเคยเกริ่นไว้ว่าจะหย่า แต่จะหย่าวันไหนนั้น ระบุวันเดือนปีไม่ได้ ‘รอพินต้า’ เค้นถามมากๆ เขายอมบอกเหตุผล เพื่อนสาวที่เคยคบหาดูใจกันมานาน แต่หล่อนนอกใจตนุภัทรไปคบลูกชายนักการเมืองสังกัดพรรคดัง พ่อแม่ฝ่ายหญิงชอบผู้ชายคนนั้นมากกว่าตนุภัทร ที่ฐานะดีแต่ไม่มีอิทธิพล ตนุภัทรแปลงร่างเป็นหมาบ้า ตามราวีฝ่ายหญิงไม่เลิก จวนจะถูกลูกชายนักการเมืองสั่งเก็บ สาเหตุที่แม่พริ้มพ่อตวนขอร้องกึ่งบังคับให้ประกายแก้วแต่งงานเข้ามาเป็นสะใภ้ เพื่อดึงตนุภัทรออกจากพินต้า และยับยั้งสามีพินต้าไม่ให้ส่งลูกน้องมาทำร้าย พวกท่านมองแค่ ณ ขณะนั้น ไม่ได้มองมาถึงอนาคต ผ่านมาสองปี ตนุภัทรยังไม่เลิกติดต่อแฟนเก่า ใกล้สำเร็จแล้วมั้ง พักหลังพินต้าทะเลาะกับสามีถี่เหลือเกิน โทรมาร้องขอคำปลอบโยน ตนุภัทรติดค้างงานไหนในมือ ทิ้งไปหาฝ่ายหญิงเสมอ จนภรรยาในนามน้อยใจ ดูอย่างตอนนี้สิ ดึกดื่นเที่ยงคืนมีสายเรียกเข้าดังข้ามมาจากห้องนอนเล็ก เสียงเงียบไปครู่เดียวเท่านั้น ไฟห้องเขาส่องสว่างลอดกรอบใต้ประตู ไม่ถึงห้านาทีก้าวเท้าโครมๆ ลงชั้นล่าง ไม่สนใจเสียงประกายแก้ว ที่ร้องเรียกพี่ตุลย์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า