When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
และเมื่อเธอเห็นหน้าคนที่มาขอพบ เธอก็ต้องตกใจเป็นอย่างยิ่ง เธอคาดไม่ถึงว่าอธิพงษ์จะตามมาพบเธอถึงที่นี่ ธารธาราไม่สามารถถอยไปได้อีกแล้ว เธอได้แต่เดินมาเพื่อเผชิญหน้ากับอธิพงษ์อีกครั้ง " ปาล์มกลับไปเถอะ " ธารธาราเอ่ยอย่างไร้เยื่อใย " ไม่กลับ จนกว่าเราจะคุยกันรู้เรื่อง " อธิพงษ์เสียงแข็ง " เราไม่มีอะไรต้องคุยกันอีกแล้ว ก็เราเลิกกันแล้ว " ธารธาราย้ำอีกครั้ง " ปาล์มไม่ยอมเลิกหรอก เราคบกันมาตั้งนาน อยู่ดีๆ จะมาเลิกกันง่ายๆ แบบนี้ได้ยังไง " อธิพงษ์เริ่มเสียงดังขึ้น ทำให้พนักงานต้อนรับที่นั่งอยู่หันมามองเล็กน้อย " อย่ามาเสียงดังที่นี่นะปาล์ม ที่นี่ที่ทำงานของน้ำนะ ให้เกียรติสถานที่บ้างนะ " ธารธาราตำหนิอธิพงษ์ด้วยสายตาอย่างรุนแรง " ไม่!!! จนกว่าน้ำจะยอมคืนดีกับปาล์ม " อธิพงษ์ยังคงเสียงดัง " ไม่มีวัน ปาล์มกลับไปซะก่อนที่น้ำจะเรียก รปภ. มาไล่ปาล์มออกไป " ธารธาราเอ่ยจริงจัง " น้ำไม่กล้าหรอก "