When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
" สวัสดีครับ คุณธารธารา คุณเคยทำงานที่ไหนมาก่อน " เมฆาถามเพราะอยากรู้เรื่องราวของเธอ " ทำที่บริษัทขนส่งเอกชน สำนักงานใหญ่ค่ะ " ธารธาราเอ่ยออกไป พร้อมกับเงยหน้ามองเมฆาเล็กน้อย และเธอก็พบว่าเขาจ้องมองเธออยู่เช่นกัน ธารธารามองเมฆาด้วยความชื่นชม ใบหน้าของเขาหล่อเหลาอย่างหาตัวจับได้ยาก ในขณะที่เมฆาพยายามจับสังเกตุธารธาราว่าเธอแกล้งจำเขาไม่ได้หรือเปล่า แต่สิ่งที่เขาเห็นคือเธอน่าจะจำเขาไม่ได้จริงๆ " ผมตกลงรับคุณเข้าทำงาน เริ่มงานพรุ่งนี้ คุณต้องมาเรียนรู้งานกับคุณแจงจิตต์ก่อนที่เธอจะลาคลอด ส่วนรายละเอียดอื่นๆ ผมจะให้ฝ่ายบุคคลเป็นคนแจ้งกับคุณอีกที " เมฆาเอ่ยออกไปเสียงเรียบ " คุณไม่ถามเรื่องอื่นอีกแล้วเหรอคะ " ธารธาราดีใจปนงง เพราะมันเป็นการสัมภาษณ์งานโดยที่ไม่ได้ถามอะไรเลย แต่เธอดันได้งาน เธอลอบมองเมฆาด้วยความแปลกใจ " ไม่มีอะไรจะถาม เพราะคนอย่างผม พอใจใครก็เลือกคนนั้น ไม่ต้องถามอะไรให้มากหร