เสี่ยหมงหันมาแนะนำฉันที่กำลังยืนมองเควินตาไม่กระพริบด้วยความลืมตัว เขาช่างเป็นผู้ชายที่หล่อเหลาเสียนี่กระไร แม้ตอนนั้นร่างกายใหญ่โตจะถูกซ่อนเอาไว้ภายใต้ชุดหมีช่างตัวใหญ่ หากหลังไหล่ที่แลดูตึงเต็มสุดสมาร์ท ก็ยืนยันว่าเขาเป็นผู้ชายกำยำล่ำสันสุดๆ
“สวัสดีครับคุณจันทร์เจ้า”
เควินหันมาส่งยิ้มหวาน แซวฉันอย่างอารมณ์ดี ไม่น่าเชื่อว่ามันทำให้หัวใจของฉันกระตุกวูบ
“จันทร์เจิดค่ะ... ไม่ใช่จันทร์เจ้า”
“ครับ... คุณจันทร์เจิด”
“เรียกจันทร์เฉยๆ ก็ได้ค่ะ”
ฉันเอ่ยขึ้นเบาๆ พยายามใส่จริตลงในน้ำเสียงจนฟังดูหวานหยาด เควินเองก็ตะลึงมองสะโพก อก เอว ของฉันด้วยความลืมตัวจนเสี่ยหมงต้องรีบดึงความสนใจของเขาออกมาจากเรือนร่างรัดรึงของฉัน
“อะแฮ่ม... ไปเดินดูข้างนอกกันดีกว่า”
เสี่ยหมงกระแอมเป็นสัญญาณ
“ครับ”
เควินสะดุ้ง รีบเดินนำหน้าเสี่ยใหญ่ออกมาข้างนอกตู้คอนเทนเนอร์ ฉันรีบก้าวตามกระย่องกระแย่งเพราะรองเท้าส้นสูงเ
