ตอนที่ 25
ข้าพาร่างบางวิ่งออกมาไม่ไกลมากนัก เธอก็เหมือนจะไม่ไหวแล้ว แถมแถวนี้ก็ไม่มีกระท่อมหรือบ้านคนให้เมียข้าได้หลบเลย ข้าจึงวางร่างเมียข้าไว้ที่ใต้ต้นไม้ เตรียมจะทำคลอดให้
วินาทีนี้มันก็ต้องเลือกลูกก่อนสิวะ ถ้าให้เมียข้าอดทนไปมากกว่านี้มีหวังได้เป็นผีตายทั้งกลมแน่ๆ!
“หนีไป ปล่อยข้าทิ้งไว้เถอะนะ ข้าไม่อยากเป็นภาระ อึก! ข้าดูแลตัวเองได้พวกมันคงจะไม่ใจร้ายฆ่าผู้หญิงที่กำลังท้องหรอกนะ”
“ก็บอกว่าไม่ไง! ข้าจะไม่มีวันทิ้งลูกเมียเด็ดขาด! หลับตาแล้วตั้งสติ อย่าปล่อยมือข้านะ ข้าจะท่องคาถาบังตา เผื่อพวกมันตามมาทันมันจะได้มองไม่เห็น”
“มันมีสิ่งนั้นด้วยหรอ อึก...เอาะ!”
“มีสิ! หลับตาตั้งสมาธิแล้วอย่าปล่ยอมือข้านะ หนึ่ง สอง สาม อึบ!” ร่างสูงหลับตาปี๋พร้อมตั้งสติและสวดท่องคาถาบังตา คาถาบังตาที่เคยใช้เมื่อตอนไปอยู่ป่าสามสี่วัน “ฟู่ว!”
“อึก...”
“ฟังข้านะ พวกมันจะไม่เห็นพวกเรา แม้แต่เสียงมันก็ไม่ไ
