ผมมาถึงที่ทำงานเรียบร้อย เอาจริงๆที่รีบมาคือมาตามหาเมีย! เมียผมหายออกบ้านมาตั้งแต่เช้าเขียนกระดาษแปะไว้ที่โต๊ะบอกแค่ว่ามีธุระตอนเช้า แล้วทำไมถึงไม่เอาผัวคนนี้ไปด้วยล่ะครับ ผมตื่นเข้าได้สบายมาก มันน่าโมโหมากๆ
"สวัสดีค่ะคุณแบล็คลิสต์"
ผมเดินเข้ามาในบริษัทก็เจอพนักงานทักทายตั้งแต่เข้ามาถึง ผมก็ยิ้มแล้วพยักหน้าเท่านั้น ถ้าให้พูดทุกคนคงไม่ไหว อีกอย่างไม่มีอารมณ์จะทักใครด้วย
"อ้าวแบล็คลิสต์มาพอดี มาคุยกับพ่อหน่อย"
ผมออกจากลิฟท์มาก็เจอพ่อของตัวเองกำลังจะลงไป ท่านถอยหลังแล้วพาผมเดินกลับไปในห้อง ผมนั่งลงแล้วมองหน้าพ่อผมอย่างงงๆ
"ว่าไงครับพ่อ"
"แกจะไปต่างจังหวัด"
"ใช่ครับ พรุ่งนี้"
ผมเอ่ยออกไป ท่านพยักหน้ายิ้มๆ
"งั้นฝากหนูพะแพงไปด้วย พอดีพ่อจะให้เธอไปดูหน้าร้านนะ จะให้จัดอีเว้นท์ตรงไหนอะไรยังไง พอดีเลยที่แกจะไปก็เลยจะได้ไปพร้อมกัน"
พ่อผมเอ่ยยิ้มๆผมถึงกับเกาหัวอย่างงงๆ ปกติหน้าที่นี้ต้อง
