"กรี๊ดดดด สวยมากจ้าแม่ เอาคู่นี้ค่ะ"
ผมมองพะแพงที่พูดไทยคำภาษาอังกฤษคำกับพนักงาน เธอคงจะงงๆว่าพะแพงเป็นบ้ารึเปล่ากริ๊ดกร๊าดคนเดียวดีดดิ้นไปมา ตอนนี้ผมถือของพะรุงพะรังเต็มมือไปหมด เธอยังไม่พอใจบอกจะซื้อรองเท้าไปฝากเจ๊บิวเพื่อนเธอด้วย จะถามมั้ยว่าผมจ่ายไปเท่าไหร่แล้ว ห้าแสนยังน้อยไป มิน่าละพี่ชายเธอถึงให้ผมใช้บัตรจำกัดวงเงินไม่งั้นแม่คุณจะรูดๆจนมันเต็มอ่ะ บัตรผมไม่จำกัดวงเงินแล้วเงินในใบนั้นมันมีหลายล้าน ถ้าผมไม่หยุดเธอเอง ผมหมดตัวแน่นอน
"พอได้ละพะแพงจะเล่นผัวจนหมดตัวเลยหรือไง"
"ก็อยากจ่ายเองทำไมอ่ะ เค้าจ่ายเองก็ได้ เชอะ"
พะแพงสะบัดหน้าใส่ผมอย่างงอนๆก่อนจะเลือกรองเท้าต่อ นอกจากจะคิดไม่ได้ยังตัดพ้อผมอีก ให้ตายสิผมไม่น่าใจดีกับเธอเลย
"โอเคๆ ให้อีกสองแสนแล้วพอเลยนะวันนี้"
พะแพงหันมามองหน้าผมตาเป็นประกายวิ้งๆ
"แสดงว่าพรุ่งนี้ได้อีกช่ายมั้ยยยย กริ๊ดดดด เอาจ้าเอา"
พูดจบแล้วหันหน้าไปหาพนั
