Chapter 8

1313 Words
เช้าวันต่อมา.... ฉันค่อยๆขยับตัวลุกขึ้นอย่างยากลำบาก หัวมึนไปหมดสงสัยเมื่อคืนฉันจะดื่มเยอะไปไม่มีสติเลย ฉันค่อยๆลุกขึ้นสะบัดหน้าไล่ความมึนงงของตัวเองออก มองไปรอบๆเจออิตาแบล็คลิสต์ในสภาพเปลือยเปล่าโผล่ออกมาครึ่งตัวไม่ใส่อะไรเลย "กริ๊ดดดดดดดด!!!!!" ฉันกริ๊ดดังลั่นห้องเมื่อเห็นสภาพของตัวเองกับไอ้แบล็คลิสต์ในสภาพล่อแหลมแถมตามตัวฉันมีแต่รอยดูด ฉันยกเท้ากระทืบมันตกเตียงทันที ไม่นะความบริสุทธิ์ของฉัน ฮือออออ TT ผลั๊วะ!!!! "โอ๊ยยย บ้าเอ้ย!! เจ็บนะโว๊ยยยยย" ฉันร้องไห้ออกมาเสียงดังลั่นตัวสั่นไปหมด นี่ฉันกับเพื่อนสนิทได้กันเองเหรอเนี้ย ฮืออออออ "ไอ้แบล็คลิสต์แกขมขืนฉัน ไอ้เลว!! ไอ้ชั่ว!!!" ฉันชี้หน้าด่ามันก่อนจะปาหมอนลงไปใส่มัน มันค่อยๆลุกขึ้นแล้วเดินตรงมาหาฉัน "ใจเย็นๆก่อนพะแพง " "เย็นเหรอ? เหอะ!!! ฉันเสียความบริสุทธิ์ไปแล้วแกให้ฉันใจเย็นอย่างนั้นเหรอ เราเป็นเพื่อนกันนะโว้ยยยยย แกทำแบบนั้นกับฉันได้ยังไง?!!! แกทำได้ยังไง ฮึกๆๆๆๆ" ฉันร้องไห้ออกมาเสียงดังลั่น เขาเดินมานั่งลงข้างๆฉันก่อนจะดึงฉันเข้าไปกอด "ใจเย็นๆก่อนสิพะแพง แกรังเกียจฉันมากขนาดนั้นเลยเหรอ? มีอะไรกับฉันมันน่ารังเกียจมากขนาดนั้นเลยเหรอ" ฉันถึงกับชะงักไปผละออกจากเขาแล้วมองหน้าเขา ตอนนี้ใบหน้าของเขาไม่เหลือเค้าความเจ้าเล่ห์หรืออะไรทั้งนั้น มันดูเศร้าหมองแปลกๆจนฉันไม่กล้าแม้แต่จะด่าเขา "มะ.. ไม่ใช่ ฮึกๆๆๆ กะ..ก็แค่เรา ฮึกๆๆ เราเป็นเพื่อนกัน นะ..นายก็มีแฟน ฮือๆๆ มันไม่เหมาะสม " ฉันร้องไห้สะอื้นก่อนจะมองหน้าเขาด้วยแววตาที่สับสน เขาดึงตัวฉันเข้าไปใกล้ก่อนจะยื่นมือมาเกลี่ยใบหน้าฉันอย่างแผ่วเบา "วันนี้ฉันอยากจะคุยกับแกอย่างจริงจัง แกรู้ใช่มั้ยพะแพงว่าฉันรักแก ไม้ได้รักแบบเพื่อน" พะแพงทำตาโตตกใจก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงสั่น "บะ...แบล็คลิสต์!! ฉะ..ฉัน คือ" "เธอเคยรักฉันบ้างมั้ย จากนี้ไปฉันเป็นเพื่อนเธอไม่ได้อีกแล้ว ฉันไม่สามารถเป็นเพื่อนที่ดีของเธอได้อีกแล้วพะแพง " เขามองหน้าฉันเอ่ยออกมาเสียงสั่น หัวใจของฉันมันเต้นรัวอย่างตื่นเต้น ฉันรู้สึกดีกับเขาหรืออาจะรักเขาเช่นกันเพียงแต่คำว่าเพื่อนมันค่ำคอเราสองคนอยู่ "คือ.. ฉะ..ฉัน .... ฉัน " "ถ้าเธอบอกมาคำเดียวว่าไม่เคยคิดกับฉันแบบนั้น ฉันจะไปจากชีวิตเธอ ฉันไม่สามารถทนเห็นเธอมีความสุขกับผู้ชายคนอื่นได้หรอกนะ" "ฮึกๆๆ ทีฉันยังทนเห็นนายคบกับคนอื่นมาได้ตั้งนาน !! แค่นี้ทำมาเป็นทนไม่ได้ กี่คนๆที่ฉันจะต้องเจ็บเพราะรู้ว่านายไปคบคนนั้นคนนี้ ฮึกๆๆ ไอ้เพื่อนเลว!! ไอ้คนเห็นแก่ตัว" ฉันขึ้นเสียงใส่เขาเหมือนเขาจะช็อคกับคำพูดฉันจนนิ่งไป ฉันรีบเอามือปิดปากตัวเองไว้แน่นตกใจจนตาโต ดะ..เดี๋ยวนะ มะ..เมื่อกี้ฉันพูดอะไรไป ฉะ..ฉันหลุดปากไปอย่างนั้นเหรอ? ไม่นะ!! "พะ..พะแพง นะ..นี่เธอ!" "บะ...แบล็คลิสต์ ฉะ..ฉันแค่ คือฉัน ลืมๆไปนะ คือว่า... อื้อออออออออ" ฉันพยายามจะแก้ต่างให้ตัวเองแต่เขาไม่ยอมให้ฉันพูดแถมดึงฉันเข้าไปจูบอย่างดูดดื่ม ด้วยความที่ฉันมีใจให้เขาเหมือนกันก็เลยปล่อยตัวปล่อยใจจูบตอบเขาไป  จ๊วฟฟฟฟฟฟฟ "อื้มมมมมม " ฉันร้องครางออกมาก่อนเขาจะดันตัวฉันลงไปนอนราบกับเตียง เขาผละใบหน้าออกจากฉันเล็กน้อยเขาจ้องตาฉันแล้วยิ้มออกมา "เธอรักฉันใช่มั้ย?" เขาถามยิ้มๆแต่ฉันนี่สิเขินจนหน้าแดงแล้วอ่ะ >.///< "คะ...คือ คือว่าฉัน" "ถ้ายังพูดว่าเป็นเพื่อนกันอีก ฉันจะไปจากแกจริงๆนะพะแพง ฉันไม่ได้ขู่" เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังก่อนจะผละออกจากฉัน ฉันรีบดึงท้ายทอยเขามาใกล้ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วเอ่ยออกไป "ฉะ...ฉัน ฉันก็รักนายแบล็คลิสต์!!" ฉันพูดแค่นั้นเขาก็โน้มลงมาจูบฉันทันที คนหื่นแบบเขามันต้องทำมากกว่าจูบแน่นในสถานการณ์ที่ล่อแหลมแบบนี้ "อื้มมมมม ยะ...อย่า!!" "ทำไมเรารักกันนี่นา กลัวฉันไม่รับผิดชอบเหรอ?" ฉันมองหน้าเขาก่อนจะส่ายหน้าเบาๆ "นายยังไม่พออีกเหรอ เมื่อคืนเราสองคน เอ่อออ" ฉันไม่อยากพูดถึง พอเขาได้ยินก็หลุดขำออกมา "ฮ่าๆๆ คนเสียบริสุทธิ์มันต้องเจ็บสิ เธอไม่เจ็บนั้นแสดงว่าฉันไม่ได้ล่วงเกินเธอ แต่จริงก็เกือบๆละ เธออ่อยฉันแต่เทกันกลางทางเฉย และตอนนี้ฉันไม่ยอมปล่อยให้โอกาสหลุดมือไปอีกเป็นครั้งที่สอง หึ!!" "อื้อออออออออ" เขาพูดจบก็จูบฉันทันทีก่อนจะเอามือมาลูบไล้ตามตัวฉัน สมองสั่งให้ห้ามเขาแต่ปฏิกิริยาสั่งให้คล้อยตามเขา โอ๊ยยยย พะแพงเอ้ย!! อีคนใจง่าย!!! "อ๊ะๆๆ จะ..เจ็บนะ บะ..เบาสิ!" ฉันดึงทึ่งผมเขาอย่างแรงเมื่อเขากัดหน้าอกฉัน ไอ้ซาดิสเอ้ย "ก็มันหมั่นเขี้ยวนี่นา ขอเถอะนะพะแพง ฉันอยากให้เธอเป็นของฉัน และฉันอยากจะเป็นของเธอ" พูดด้วยน้ำเสียงหวานบวกกับสายตาอ้อนแบบนั้นแล้วฉันจะปฏิเสธยังไง  "ยอมก็ได้แต่ถ้าแกทิ้งฉันเมื่อไหร่หละก็ แกเป็นศพแน่ไอ้แบล็คลิสต์!!!!" "ครับไม่ทิ้งแน่นอน สัญญา"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD