ไกอาคิดว่าตัวเองไม่ได้มีนัดที่ไหนเลย วันนี้เธอว่างแต่ทว่าท่านดยุคเซนเดอร์นั้นรีบร้อนมากเกินไปหน่อยหรือไม่ เธอก้มมองช่อดอกไม้ในอ้อมแขนก่อนจะจุดยิ้มขึ้นมา
“วันนี้ข้าไม่มีนัดหมายที่ไหนค่ะ”
คาเรนแย้มยิ้มขึ้นมาด้วยความพึงพอใจกับคำตอบนั้น
“เช่นนั้นเราไปพูดคุย..กันเป็นการส่วนตัวจะดีหรือไม่”
ไกอาเบนสายตาไปมองหน้าของโนแอล ซึ่งโนแอลกำลังพยักหน้า
“ข้าสบายดี ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงหรอก เจ้าไปพูดคุยกับท่านอาเถิด เดี๋ยวข้าจะส่งจดหมายไปให้เจ้าที่คฤหาสน์..เพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยง..”
ความหมายของโนแนล ไกอาคิดว่าเธอรู้นะ.. เธอเดินตามท่านดยุคไปที่สวนด้านหลังคฤหาสน์รันเดน เขาถือวิสาสะจับมือของเธอก่อนจะเดินข้ามสะพานไปยังคฤหาสน์หลังใหญ่ของเขา คฤหาสน์เซนเดอร์ บอกตามตรงว่าเธอเริ่มจะชินกับความร่ำรวยของชนชั้นสูงนอลข่านแล้วล่ะทำให้ไกอาไม่แปลกใจกับความร่ำรวยของท่านดยุคมากเท่าไหร่นัก
ที่ด้านหน้าสวนดอกไม้ของเขานั้นเต
