“มาแล้วแม่ มาแล้ว” เสียงของปืนตะโกนบอกแม่ทันทีที่เห็นเพลิงพายเรือเข้ามาใกล้ท่าน้ำ ปืนยืนเท้าสะเอวชะโงกมองลำคลองนานแล้วแต่เพื่อนรักกับเพื่อนสะใภ้ก็ยังไม่มาสักที
“มาช้านะมึง พระสวดแล้วมั้ง” คนโสดบ่นขณะยืนมองเพลิงยื่นมือให้สายชลจับขึ้นท่าน้ำ ส่วนสองคนที่โดนว่าก็มีสะดุ้งเล็กน้อยเพราะมัวแต่ทำเรื่องนั้นอยู่
“ไอ้ปืน! เอ็งไปว่าอะไรสายชลเขาหา? สายเสยอะไรไอ้ลูกคนนี้นี่” ทันทีที่แม่ได้ยินก็ตะคอกใส่ลูกชายทันที มือเรียวเหี่ยวแห้งกวักเรียกลูกสะใภ้ไว ๆ “สายชลมานี่ลูก มา ๆ”
“อะไรแม่ ฉันว่าไอ้เพลิงเถอะ ไม่ได้ว่าสายชลสักหน่อย” ปืนเถียงขณะเดินกลับเข้าไปใต้ถุนบ้าน
“ไม่ต้องไปว่าเขา เอ็งมาถือตะกร้านี่มา เพลิงด้วย มาช่วยกันถือ วันนี้ได้ของไปทำบุญเยอะเลย ชาวบ้านที่ไปจะได้แบ่งกันเอากลับด้วย” คนอาวุโสสุดบอกสองหนุ่มใหญ่ขณะเดินเข้าไปหาสายชลแล้วจับร่างน้อยหมุนไปมา “ใส่ได้พอดีเลยใช่ไหม แม่อยากแต่งตัวให้ลูกสาวแบบนี้
