ตู้มม!
สองตางามเบิกกว้างขึ้นเมื่อใต้น้ำตอนนี้มีร่างใหญ่ดำมืดของใครบางคนกำลังดำดิ่งตรงเข้ามา ร่างเล็กดิ้นเร่า ๆ เมื่อเห็นหน้าเขาชัดเจนขึ้น ทว่ายิ่งเธอดิ้นแรงเท่าไหร่ แหอันตรายผืนนี้ก็รัดกายเธอแน่นขึ้นเท่านั้น
“กรี๊ด!” พรายสาวกรีดร้องสุดเสียงทันทีที่เพลิงแกะแหรอบใบหน้าออก มือใหญ่พยายามแกะแหที่พันกายบางออกทว่ามันกลับรัดเธอแน่นขึ้น เพลิงอยู่ใต้น้ำได้เพียงครู่เดียวก็ต้องผุดขึ้นไปหายใจ ก่อนจะมุดกลับลงมาแกะแหให้สายชลใหม่อีกรอบ
เมื่อเห็นท่าไม่ดีร่างใหญ่ก็ลอยเข้าไปใกล้พรายสาว โอบกอดกายเล็กไว้ในอ้อมแขน ลูบศีรษะทุยเบา ๆ ให้สายชลใจเย็นลง ก่อนจะส่งสัญญาณให้เธอมอบจุมพิตนางพรายให้เขา ไม่เช่นนั้นเขาคงช่วยเธอลำบากเพราะอยู่ในน้ำได้เพียงครู่เดียว
“สายชล สายชล อย่าดิ้น นิ่งไว้” เมื่อผละออกจากจูบเพลิงก็รีบเตือนสติพรายสาว เขาสื่อสารกับเธอใต้น้ำได้แล้ว มือหนาทาบลงบนศีรษะทุยขณะเดียวกันริมฝีปากก็บริกรรมคาถาให้
