ตอนที่ 1
1023 Words
“อ๊า... ซี้ดส์ ผมออกแล้ว”
ร่างท้วมของสามีทรุดลงทับเรือนร่างเปล่าเปลือยของฉันที่ยังนอนลืมตาโพลงมองเพดานห้องนอน หลังจากดุ้นเนื้อชิ้นน้อยๆ ของเขาสอดใส่เข้ามาขยับอยู่ในตัวฉันได้เพียงเสี้ยวอึดใจเดียวเท่านั้นเอง ยังไม่ถึงนาทีด้วยซ้ำ... เขาก็ทะลักทลายล่วงหน้าไปก่อนด้วยการหลังน้ำกามเอาไว้ในตัวฉันแล้วพลิกกายลงไปนอนหงายหอบแฮ่กๆ ลิ้นห้อยน่าสงสาร เหมือนเช่นทุกครั้งที่เขาเกิดอาการล่มปากอ่าว
“ขอโทษด้วยที่ป๋าออกเร็วไปหน่อย... ว่าแต่เธอมีความสุขหรือยังจ๊ะ”
วิลเลี่ยมทำเสียงห่วงใยที่ทำให้ฉันอารมณ์ค้าง ด้วยกลัวว่าฉันจะไม่มีความสุขเพราะอาการหลั่งเร็วของเขาที่สร้างปัญหาให้ชีวิตคู่ของเราเรื่อยมา
วิลเลี่ยมรู้ดีว่าปัญหาที่เขาเผชิญอยู่นี้กำลังบั่นทอนให้เขารู้สึกท้อแท้ เมื่อล้มเหลวบ่อยๆ ก็กลายเป็นความเบื่อหน่ายในการร่วมรัก
ฉันสังเกตเห็นว่าระยะหลังๆ มานี้เขาเริ่มหมดความกระตือรือร้นกับเรื่องบนเตียงไปทีละน้อย ทั้งที่ภรรยาซึ่งยังสาวยังสวยอย่างฉันยังมีความต้องการล้นเหลือ
ปัญหาของวิลเลี่ยมเริ่มทำให้ฉันเกิดเบื่อหน่าย ทุกวันนี้ความถี่ในการมีเพศสัมพันธ์ของเราสองนับวันยิ่งลดน้อยถอยลง ทั้งที่ฉันยังมีความต้องการอยู่ทุกลมหายใจเข้าออก
แต่ฉันก็นึกสงสารวิลเลี่ยม ด้วยตระหนักดีว่าสาเหตุที่พลังทางเพศของเขาถดถอยลงเรื่อยๆ นั้นมันไม่ได้เกิดขึ้นเพราะความเบื่อหน่ายในตัวฉัน แต่มันเกิดจากการผ่าตัดใหญ่บริเวณพวงสวรรค์ของเขา หลังจากวิลเลี่ยมพลาดตกลงมาจากหลังม้า กล่องดวงใจของเขากระแทกเข้ากับตอไม้อย่างจังจนต้องเข้ารับการผ่าตัดใหญ่
การผ่าตัดในครั้งนั้นไม่เพียงแต่ทำให้เขาเป็นหมัน หากแต่ยังทำให้เกิดอาการเสื่อมสมรรถภาพทางเพศซึ่งกำลังสร้างปัญหาในการครองชีวิตคู่ให้ฉันอยู่ในตอนนี้ ในระยะหลังๆ มานี้ วิลเลี่ยมหาวิธีเบี่ยงเบนความสนใจออกไปจากเรื่องบนเตียง ถึงขั้นปรับเปลี่ยนทัศนะในการดำเนินชีวิตเสียใหม่ คอยย้ำเตือนตัวเองอยู่เสมอว่าเขาจะไม่มีวันสูญเสียความนับถือตัวเองให้กับเรื่องบนเตียงที่ล้มเหลวโดยเด็ดขาด
ทุกวันนี้วิลเลี่ยมจึงมุ่งมั่นทำงานอย่างแข็งขัน และยังเคยบอกกับฉันว่า ‘เซ็กส์ไม่ใช่เรื่องสำคัญที่สุดของชีวิต’ ซึ่งฉันไม่เห็นด้วยในเรื่องนี้ แต่ก็เก็บงำเอาไว้ ด้วยรู้ดีว่าถ้าขืนเถียงออกไปคงโดนตำหนิว่าเป็นผู้หญิงร่านราคะอย่างแน่นอน
ใจจริงฉันอยากให้วิลเลี่ยมไปปรึกษาแพทย์เพื่อหาทางรักษาอาการหย่อนสมรรถภาพทางเพศ หากแต่เขากลับไม่ยอมร่วมมือ ไม่กล้าลุกขึ้นมาเผชิญหน้ากับปัญหาอย่างตรงไปตรงมา
การที่เขาจำต้องให้เหตุผลกับฉันว่า ‘เซ็กส์ไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตมนุษย์’ แท้จริงก็พูดออกมาเพื่อปิดบังความรู้สึกอันเป็นปมด้อยของตัวเองต่างหาก
อันที่จริงปัญหาบนเตียงระหว่างฉันกับวิลเลี่ยมไม่ใช่เพิ่งเกิด มันมีมานานแล้ว แต่วิลเลี่ยมก็ไม่ยอมรับว่ามันเป็น ‘ปัญหา’ เขาจึงแก้ปัญหาผิดวิธี ด้วยการพยายามทุ่มเทเวลาให้กับการทำงานอย่างบ้าคลั่ง พยายามหันเหชีวิตไปสู่สิ่งอื่น มุ่งไปหาความสำเร็จอื่นเพื่อที่จะกลบเกลื่อนปมด้อยของตัวเอง
ตอนอยู่กินกันใหม่ๆ วิลเลี่ยมอยากมีลูกกับฉัน ทว่านานสองนานฉันก็ไม่ตั้งท้องสักที ทำให้ต้องตัดสินใจพากันไปปรึกษาแพทย์เพื่อทำกิ๊ฟท์ ทุกวันนี้จึงได้ลูกชายมาคนหนึ่ง วิลเลี่ยมเป็นคนตั้งชื่อให้เองว่า ‘น้องริว’ ริวซึ่งแปลว่ามังกรในภาษาญี่ปุ่น
ตอนนี้น้องริวกำลังอยู่ในวัยหกขวบ น่ารักน่าชัง เรียกได้ว่าน้องริวเป็นแก้วตาดวงใจของฉันกับสามีก็ว่าได้
“เธอแน่ใจนะว่าอิ่มแล้ว... พอแล้ว... ”
เขาถามพลางโอบกอดฉัน ทำให้ฉันอยากจะถามย้อนกลับไปว่าถ้ายังไม่พอล่ะ? เขาจะชดเชยยังไง? จะซื้อไวเบรเตอร์อันใหญ่ๆ เอาไว้ให้ฉันใช้แก้ขัดตอนอารมณ์ค้างยังงั้นหรือ?
“แค่นี้โรสก็มีความสุขมากแล้วค่ะ”
ฉันชินเสียแล้วกับอาการล่มปากอ่าวของวิลเลี่ยม จึงตอบเพื่อเอาใจเขาไปอย่างนั้นเอง เพราะว่าหลังจากที่ตัดสินใจมาใช้ชีวิตเหมือนนกน้อยอยู่ในกรงทองของมหาเศรษฐีผู้มั่งคั่งคนนี้ ความสุขทางเพศของฉันนั้นนับวันยิ่งลดน้อยจนเกือบจะเป็นศูนย์
หากแต่เรื่องนี้ฉันได้ทำใจเอาไว้บ้างแล้ว ที่ตัดสินใจเลือกมีผัวแก่จวนเจียนจะเข้าโลงอยู่รอมร่อเหมือนวิลเลี่ยมคนนี้ ก็เพื่อแลกกับชีวิตสุขสบายบนกองเงินกองทองที่เขาปรนเปรอให้ด้วยความหลงใหลในเรือนร่างของฉัน
ทว่าพอถึงวันที่ฉันมีเงินมีทองเข้าจริงๆ... จึงได้เรียนรู้ ได้ตระหนักซึ้งว่าบางครั้ง ‘เงิน’ ก็ไม่ใช่คำตอบของทุกอย่าง
ในวันที่ฉันมีเงิน... มีพร้อมทุกอย่างในชีวิต แต่กลับรู้สึกว่าตัวเองขาดความสุขในชีวิต ด้วยสิ่งที่ใจของฉันแอบโหยหาก็คือความสุขทางเพศที่ดูเหมือนว่านับวันจะยิ่งห่างหายออกไปจากชีวิตของฉันทุกที และดูเหมือนว่าการที่สามีแก่สนองให้ไม่ได้... กำลังทำให้ฉันกลายเป็นอีกคนที่เริ่มมีอาการเก็บกดทางเพศเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
“วิลเลี่ยมคะ... โรสอยากได้คนสวนเพิ่มอีกสักคนจะได้ไหมคะ”
แต่ก่อนฉันชื่อกุหลาบ แต่ภายหลังจากแต่งงานกับ
วิลเลี่ยมฉันก็เปลี่ยนชื่อใหม่เป็น ‘โรส’ ซึ่งดูเก๋ไก๋กว่า
“อ้าว... ทำไมรึ? ตอนนี้เราก็มีคนสวนอยู่แล้วนี่นา ก็ไอ้ทอมมี่ไงล่ะ”
- Writer
