ชินกิ
ผมตกใจที่เห็นเอมจู่ ๆ มายืนตรงหน้าผม ในจังหวะเดียวกันกับที่ผมกระซิบพูดคุยกับเพื่อนผมคนหนึ่งเธอพึ่งกลับจากอังกฤษ เธอเป็นลูกครึ่งเกาหลี-อังกฤษ ผมกับเธอรู้จักกันตั้งแต่มัธยม พอขึ้นมหาลัยเธอก็ไปเรียนที่อังกฤษเพิ่งกลับมา พวกผมเลยพาเธอมาเที่ยวเพราะเธอขอ แต่อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้นและผมก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอมาที่นี่ได้ยังไง ผมเห็นสีหน้าที่เย็นชาแต่สายตาเธอนั้นมันแฝงด้วยความเสียใจ ถ้าเธอโวยวายหรือตบผมยังจะรู้สึกดีเสียกว่าสีหน้าและแววตาแบบนี้เสียอีก ผมกำลังจะตามเธอออกไปแต่เพื่อนคนที่นั่งข้างผม เธอรั้งแขนผมไว้ ผมพยายามเรียกเธอ แต่เธอนั้นรีบเดินหนีผม....แล้วผมจะไปตามคนที่ผมรักได้ที่ไหนกัน ใครก็ได้บอกผมที... ผมนั่งต่อกับเพื่อนสักพักก็รีบปลีกตัวออกมาทันทีก่อนจะมุ่งหน้ากลับบ้านอย่างหัวเสีย
...ผมเดินเข้ามาในบ้านก็เห็นพี่ชายผมนั่งกินเหล้าอยู่คนเดียว งั้นก็แสดงว่า... ผมจึงเดินเข้าไปหาและนั่งลงตรงข้า
