บทที่14
คุณชายหลงยังคงแวะเวียนมาเยี่ยมหลิวชิงชิงที่จวนสกุลหลี่ ชิงชิงจะไม่อึดอัดเลยหากท่านลุงไม่แวะเวียนเข้ามาร่วมด้วย บางวันก็พาบุตรสาวคนโตมาร่วมวงสนทนาด้วย มองจากดาวเสาร์ยังดูออกว่าท่านลุงคิดการอันใด อย่างที่จางจิ้งบอก ตระกูลหลงมีอำนาจไม่น้อย เดิมที่นางอยากผูกวาสนาให้หลงเจี้ยวกั๋วกับบุตรสาวท่านลุง แต่ดูสีหน้าท่าทางของเขาแล้วคงไม่ได้มีใจออกจะติดลำคารด้วยซ้ำ ความรักมันบังคับกันไม่ได้ แล้วข้าเป็นใครจะไปยัดเยียดคนอื่นให้เขาเมื่อนางผู้นั้นปรากฏตัวเขาลืมเลือนข้าไปเอง
“ ท่านไม่สนใจคุณหนูหลี่บ้างเลยเหรอ” ชิงชิงเท้าคางกับโต๊ะ
“ข้าเมื่อปักใจรักผู้ใดแล้วก็รักมั่นแต่ผู้นั้น” เจี้ยนกั๋วมองตรงเข้าไปในแววตาของนาง อยากให้นางรับรู้ว่าเขารักนางเพียงใด
“ท่านเป็นสหายข้า” ชิงชิงรีบหลบสายตา คนหล่อๆ มานั่งมองตาหวานแบบนี้ ใจบางหมด ใครไม่ใจเต้นให้ถีบเลย
“แต่ข้าชอบเจ้า” นี่ก็ตรงเกิน
ชิงชิงกลอกตาค้านจะพูด” แ
