กายสาวไหวสะท้านด้วยความโศกเศร้า ความรู้สึกติดลบมากมายเกิดขึ้นกลางดวงใจ ยิ่งเห็นที่นอนข้างกายว่างเปล่า มันยิ่งตอกย้ำให้รู้ว่า ตนเองไร้ค่ากับเคลวินมากแค่ไหน
หล่อนค่อยๆ ขยับกายลุกขึ้น ความเจ็บปวดที่ซอกขากรีดร้องประท้วงทันที ใบหน้างามเบ้เล็กน้อย แต่ก็ยังกัดฟันฝืนทนจนสามารถลุกขึ้นนั่งได้สำเร็จ
ดวงตากลมโตที่ตอนนี้ฉ่ำวาวไปด้วยหยาดน้ำตามองออกไปนอกหน้าต่างห้อง แสงตะวันที่สาดส่องเข้ามา ทำให้ต้องกัดฟันก้าวลงจากเตียง เพราะรู้ดีว่ามันสายมากแล้ว
“อ๊ะ...”
ตรงที่ที่เคลวินโยกคลึงอย่างไม่ปรานีปราศรัย และหลายต่อหลายครั้งเมื่อคืนกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด น้ำตาของหล่อนรินไหลออกมาไม่หยุด เมื่อนึกถึงบทสวาทเหี้ยมเกรียมของเคลวิน
หล่อนก็เป็นได้แค่ลูกไก่ในกำมือของจ้าวชีวิตอย่างเขาเท่านั้น เขาจะบีบก็ตาย จะคลายหล่อนก็ขาดใจตายเหมือนกัน เพราะลมหายใจของหล่อน นั้นมีไว้ให้เขาเท่านั้น
ร่างขาวเนียนเปลือยเปล่ามีแต่รอยจ้ำส
