สมยอมรักเมียครึ่งคืน

6

‘คุณติณสนใจน้องพนักงานคนนั้นเหรอครับ’

ย้อนกลับไปสี่เดือนก่อนหน้านี้ ผู้จัดการร้านอาหารกึ่งร้านเหล้า หนึ่งในธุรกิจของตระกูลเข้ามาถามติณณภพอย่างประจบประแจง สีหน้าแววตาเจ้าเล่ห์ราวกับไม่ใช่ผู้จัดการร้านอาหาร แต่เป็นผู้จัดการซ่องโสเภณี จัดหาสาวๆ สวยๆ มาขายบริการทางเพศให้ลูกค้ากระเป๋าหนัก

‘เปล่า’ เขาปฏิเสธ กระดกแก้วเหล้าขึ้นดื่มรวดเดียวหมด

ติณณภพเพิ่งกลับจากเมืองนอกได้สามเดือน เทียบเท่าระยะเวลาที่สาวน้อยสมัครเข้าทำงานในร้านอาหาร เขาไม่รู้จักผู้จัดการคนนี้เป็นการส่วนตัว จึงไม่ไว้ใจ เขากลัวพ่อแม่จะหาเรื่องตำหนิ ถ้ารู้ว่าเขาหาเศษหาเลยกับผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่มีสถานะเป็นแค่พนักงานในร้านอาหาร

ภาพลักษณ์คือสิ่งสำคัญที่เขาต้องคำนึงถึง มีข่าวหลุดออกไป มีหวังร้านถูกโจมตีจากคนในอินเทอร์เน็ตจนเจ๊งไม่เป็นท่า

แต่ได้สนใจแล้ว จะเลิกสนใจทันทีคงจะทำไม่ได้ สายตาเขายังคงจับจ้องมองร่างกายบอบบางของแม่สาวเสิร์ฟ ที่ขยันขันแข็งยกเหล้าเบียร์มาเสิร์ฟให้หนุ่มๆ กลุ่มใหญ่ที่แหกปากโวยวายร้องขอบริการตลอดเวลา

คนกลุ่มนั้นคือเพื่อนสนิทสมัยเรียน ที่เหมาร้านจัดงานเลี้ยงวันเกิด และชวนเพื่อนหลายสิบชีวิตมากินดื่ม

พนักงานสาวเหน็ดเหนื่อยแต่ยังคงทุ่มเทให้การทำงาน หล่อนน่ารัก และน่าสนใจมากกว่าเพื่อนผู้หญิงที่เป็นพนักงานเสิร์ฟด้วยกัน

‘น้องชื่อประกายดาว เพิ่งเข้ามาทำงานได้สามเดือน ปกติน้องทำครัว แต่วันนี้คุณติณเหมาร้านน้องเลยมาทำพาร์ทไทม์ สวยนะครับคนนี้ ตั้งแต่เข้ามาทำงาน หนุ่มๆ ตามจีบแถวยาว ขับรถเบนซ์หรูๆ ยังเคยมีเลยครับ ได้ลองแล้วคุณติณจะไม่ผิดหวัง’

‘บอกตอนไหนว่าสนใจ อย่ายุ่งกับผม กลับไปทำงานได้แล้ว’

ติณณภพไม่พอใจผู้จัดการร้านที่ทำเกินหน้าที่ เลิกนั่งคนเดียวเตรียมกลับไปรวมกลุ่มกับเพื่อนที่ดื่มเหล้าเต้นโยกกลางร้าน

ผู้จัดการร้านไม่ลดละความพยายาม ตามมาเสนอขาย

‘คุณติณจะปฏิเสธทำไม สนใจก็บอกมาตามตรงเถอะครับ ผมจะติดต่อให้ น้องคนนั้นไม่ยาก ขอแค่เงินถึงสักหน่อยก็ไม่มีปัญหา’

ไม่ยาก แบบนี้เขาชอบ

แต่จะให้เกี้ยวพาพนักงานในร้านพ่อแม่ขึ้นเตียง รู้ไปถึงหูพวกท่าน เขาถูกด่าหูชากันพอดี แต่จะให้ปล่อยผ่านไปก็ทำไม่ได้ ได้อยากแล้ว ต้องได้ปลดปล่อยเท่านั้นถึงจะหายเสี้ยน

‘ผมไม่คิดค่านายหน้าหรอกครับ ดีลได้ จะไปหักกับฝั่งนั้น’

‘เขาขายประจำเหรอ’

ครั้งนี้ไม่ปิดบังว่าสนใจ

‘งานเสริมน่ะครับ รับรองว่าสวย สด ไม่สกปรกแน่นอน’

โฆษณาชวนเชื่อมาขนาดนี้ ต้องเชื่อแล้วไหม

‘ไปดีลราคามา ถ้าดีลได้ ผมจะจ่ายเงินผ่านคุณ’

‘ได้ครับ’

ผู้จัดการร้านอาหารทำหน้าตาท่าทางหวานหมู หายไปคุยกับน้องพนักงานที่ชื่อประกายดาวสองสามประโยค ส่งสัญญาณมือโอเคก่อนกลับมาหาเขา และนัดแนะเวลาส่งผู้หญิงไปเสิร์ฟให้ถึงเตียง

งานเลี้ยงเลิกตีหนึ่ง เพื่อนส่วนมากเมาแอ๋ ส่วนน้อยที่มีสติหิ้วปีกเพื่อนๆ กลับบ้าน ติณณภพหลบออกจากงานก่อนเจตนิพัทธ์หรือเพื่อนคนอื่นจะสังเกต ออกไปรอบนรถกระวนกระวายใจว่าถูกโกงหรือเปล่า โอนเงินสามหมื่นให้ผู้จัดการร้านอาหารไปแล้ว แต่กลับไม่เห็นผู้จัดการกับน้องพนักงานคนนั้นในร้าน

หายไปไหนก็ไม่รู้ หรือเชิดเงินเขาหนีไปแล้ว

ไม่น่าจะทำอย่างนั้น หน้าที่ผู้จัดการร้านอาหารกึ่งร้านเหล้ารายได้ต่อเดือนไม่ใช่น้อยๆ อีกทั้งยังต้องทำงานในร้านพ่อแม่เขาอีกนาน จะมาโกงเงินเขาที่เป็นลูกชายเจ้านายได้ยังไง

ติณณภพรออย่างใจเย็น นานกว่าผู้จัดการร้านส่งแผนที่โรงแรมและหมายเลขห้องพักมาให้

แต่ขอให้เขาโอนเงินเพิ่ม เนื่องจากต้องเปิดห้องพิเศษ แนบรูปแม่สาวน้อยดาวยั่วนอนระทดระทวยมากระตุ้นความอยาก

มือสั่น โอนเพิ่มอย่างไว ผิวปากอารมณ์ดีขับรถไปถึงโรงแรมสามดาวเล็กๆ สภาพจริงโคตรผีสิง แต่กล้าเรียกเก็บเพิ่มไปอีกหมื่น

ติณณภพบ่นไม่นาน เข้ามาในห้องพบเจอสาวสวยแต่งกายด้วยชุดนอนบางๆ ข้อมือข้างหนึ่งถูกรัดติดขอบเตียงด้วยผ้าผืนบางๆ ดวงตาหล่อนฉ่ำปรือ ส่งเสียงครางไม่หยุดปาก และพยายามจะบดสะโพกร่ายรำบนเตียง

เขาเก็บอารมณ์ไม่ไหว อารมณ์ทางเพศมีเต็มพิกัด ส่วนนั้นแข็งโป๊กเป็นหินจวนจะกระโจนออกมาจากเป้ากางเกง

ปลดกระดุมเสื้อออกทั้งแถบ คลานขึ้นเตียงไปบีบปลายคางสวย ดึงกรอบหน้ายั่วสวาทกลับมาจ้อง

หน้าตาอย่างนี้ท่าทางจะรับแขกทุกคืนไม่เคยปล่อยให้แห้ง

ติณณภพเชื่อว่ามีหนุ่มๆ หลายคนพร้อมจ่ายเงินแลกเซ็กซ์ดีๆ กับผู้หญิงที่พวกเขาถูกใจตั้งแต่แวบแรกจนเก็บไปสำเร็จความใคร่ได้

นึกถึงหน้าหล่อนไปพลางรูดอวัยวะเพศชาย น่าจะเสร็จไปหลายรอบ แต่ติณณภพไม่ใช่สไตล์นั้น เขาอยากเสร็จในตัวผู้หญิงมากกว่า

เงินในบัญชีมีเยอะๆ จะงกทำไม

ติณณภพยอมจ่ายเพื่อแลกกับการได้กระแทกแก่นกายใส่ตัวหล่อนแรงๆ จนล้นปริ่มออกมา

จบบทแรก ขึ้นบทสองเกี่ยวเอวบอบบางผลัดเปลี่ยนให้หล่อนขึ้นควบคุม จะบดช้าหรือบดเร็วแล้วแต่หล่อนศรัทธา

แค่จินตนาการ ติณณภพก็พร้อมแตกใส่หล่อนจะแย่!