ตอนที่15 ตัวพิการสกุลไป๋2
"ไป๋หลงอย่าอายไปเลยนี่สามีพี่เอง"
"พี่สาวพี่เขย"
"อืม"
"มาพี่สาวกับพี่เขยจะพาเจ้าไปด้านนอก"
"ขอรับ"
ไป๋ซือซือยกน้องชายวัยเจ็ดขวบออกไปด้านนอกบ้าน กลิ่นสิ่งปฏิกูลต่างๆ ในห้องเก่าๆ โฉยกลิ่นตลบอบอวนไม่น้อยชวนให้ผู้อยากอาเจียนทำให้เด็กชายนามว่าไป๋หลงรู้สึกอายและดีใจที่พี่สาวและพี่เขยไม่ได้รังเกียจตนเอง ดังครอบครัวที่ต่างทิ้งตนเองให้นอนอยู่ในห้องเหม็นๆ นี้มาหลายวัน
"เจ้านั่งรอก่อนนะ"
"ขอรับท่านพี่"
หลังจากที่ยกเด็กน้อยออกมาด้านนอกแล้วไป๋ซือซือพับแขนเสื้อให้สั้นลงจะได้สะดวกต่อการทำความสะอาด สองสามีภรรยายกที่นอนออกมาด้านนอกเปิดหน้าต่างระบายอากาศ ถังซานช่วยยกนั้นยกนี้จนด้านในสะอาดเรียบร้อยดี ก่อนที่ร่างบางจะบอกกับสามีว่าอยากจะขอให้ช่วยอาบน้ำให้น้องชายหน่อย ตนเองจะไปซักกองผ้าใหญ่เหล่านี้เอง ถังซานไม่อิดออดก่อนจะเดินไปหาเด็กน้อย
"ข้าจะอาบน้ำให้เจ้า"
"ขอรับพี่เขย"
