ภายในกระโจม
เปลือกตาที่ปิดสนิทเพราะฤทธิ์ของยาสลบเริ่มกลอกกลิ้งไปมา เมื่อเจ้าของร่างอรชรเริ่มรู้สึกตัวก่อนจะค่อยๆ เปิดขึ้นอย่างช้าๆ หลังจากหลับยาวมาเป็นเวลานาน
ดวงตางามกลมโตกำลังจับจ้องผืนผ้าเบื้องบนขนาดใหญ่ มีลวดลายอาหรับวาดลงบนผืนผ้าอย่างสวยงาม มีจั่วดึงรั้งขึ้นสูงเพื่อถ่ายเทอากาศและมิให้ร้อนในเวลากลางวัน
ครั้นมองไปเบื้องล่างมีแต่พรมขนาดใหญ่ลวดลายงามวิจิตรปูเต็มพื้นเบื้องล่าง มองไปทิศทางใดมีแต่ผ้าม่านสีขาวสะอาดตา ปิดบังโซนที่ใช้เป็นฟูกนอนขนาดใหญ่ เทียบเท่าเตียงคิงส์ไซด์ 8 ฟุตได้กระมัง ข้าวของเครื่องใช้จัดวางเอาไว้อย่างเป็นระเบียบ ไร้สิ้นเทคโนโลยีพร้อมกลิ่นกำยานหอมชื่นใจขจรขจายไปทั่วทั้งกระโจม
“นี่ฉันอยู่ที่ไหนกัน”หญิงสาวพึมพำออกมาเบาๆ พลางค่อยๆ ยกร่างของตนเองให้ขึ้นจากฟูกนอน ดวงตาคู่สวยสำรวจไปทั่วบริเวณ
“ที่นี่ไม่ใช่โรงแรมที่เราเข้าพักแต่นี่มันเป็นกระโจมชัดๆ ที่เราเคยเห็นอยู่ในสาร
