Heaven’s point of view
Nang makatapos kami ay bigla akong napapikit ngunit biglang tumunog ang cellphone ni Tyler, at agad siyang nabangon para kunin ang cellphone.
Nagulat siya nang makita niya kung anong oras at nang makita niya ang pangalan ni tita, at agad niya naman iyong sinagot.
“Yes mom! Were going home, may pinuntahan lang kami ni Heaven—don’t you worry, kasama ko siya ngayon,” tugon naman niya,
At nang mamatay ang tawag, ay agad niya akong pinabangon na parang walang nangyari.
“What the hell? Pwede bang kalmahan mo? Parang walang nangyari ah—” saad ko naman sa kaniya,
Nang bigla siyang napailing, at muli siyang umimik.
“Kumilos ka nalang okay? Lumipat ka na doon sa unahan at ako na ang mag-iimis niyan later,” tugon naman niya sa akin.
Nang makaupo ako sa unahan ay nanatil
