ตอนที่ 10 คนโกหก
1712 Words
“นายไปคุยงานก่อนก็ได้ ฉันแค่จะมายืมกุนแจรถนายไปเปิดรถแค่นั้นเอง”
ยี่หวาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเกรงใจขณะที่ราชันย์กำลังเดินจูงมือเธอเดินออกมาจากตึกคณะของเขา
“เธอจะเอาอะไร”
ราชันย์พายี่หวามาหยุดยืนใต้ร่มไม้แล้วเอ่ยถามเธอด้วยความสงสัย
“เหมือนฉันจะทำโทรศัพท์ตกไว้ที่รถนายอะ คาบนี้ฉันต้องสอบออนไลน์ จะยืมเพื่อนสอบก็ไม่ได้เพราะต้องเข้าสอบพร้อมกัน”
ยี่หวาตอบราชันย์ไปตามตรง
“รถฉันจอดไกล เพราะมาช้า จำเป็นต้องใช้โทรศัพท์ตัวเองสอบมั้ย”
ราชันย์ถามยี่หวาด้วยน้ำเสียงอ่อนลงจนยี่หวารู้สึกแปลกใจเล็กน้อย
“จริงๆ ใช้เครื่องไหนสอบก็ได้ แค่มีเน็ตก็พอ เอากุนแจมาก็ได้เดี๋ยวฉันไปเอาเองเดี๋ยวเอามาคืนใกล้ถึงเวลาสอบฉันแล้ว”
ยี่หวาพูดขึ้นด้วยท่าทางเร่งรีบ แต่ก็ต้องชะงักเมื่ออยู่ดีๆ ราชันย์ก็ยื่นโทรศัพท์ของเขามาให้เธอ
“อะไร”
ยี่หวาถามราชันย์ด้วยความสงสัย
“เอาโทรศัพท์ฉันไปสอบก่อน รีบไม่ใช่หรอ”
ราชันย์ตอบยี่หวาเสียงเรียบ
“ให้ฉันเอาไปแล้วนายจะใช้อะไร ฉันสอบสองชั่วโมงเลยนะ”
ยี่หวาพูดขึ้นด้วยความตกใจเมื่อราชันย์จะให้เอาโทรศัพท์ของเขาไป
“ตอนเรียนฉันไม่ได้ใช้โทรศัพท์ เธอเอาไปสอบก่อน เร็วสิ เดี๋ยวไม่ทันสอบนะ”
ราชันย์พูดเร่งยี่หวาจนยี่ต้องคิดตามรีบรับโทรศัพท์เขามาทันที
“งั้นฉันยืมก่อนนะ แล้วถ้าฉันสอบเสร็จจะให้เอามาคืนนายยังไง”
ยี่หวาถามราชันย์ด้วยความสงสัย
“ฉันจะไปเอาโทรศัพท์เธอที่รถแล้วกัน สอบเสร็จก็โทรเข้าเบอร์ตัวเอง แต่ถ้าหาโทรศัพท์เธอไม่เจอ ฉันจะเอาเบอร์ที่เมมว่าเจเดนโทรบอกหลังจากสองชั่วโมงที่เธอสอบ”
ราชันย์ตอบยี่หวาเสียงเรียบ
“โอเค เอางั้นก็ได้ รหัสเข้าเครื่องนายคืออะไรอะ”
ยี่หวาถามรหัสผ่านทันทีเมื่อนึกขึ้นได้
“030845”
ยี่หวาถึงกับเบิกตากว้างตกใจเมื่อได้ยินเลขรหัสที่เขาบอก เพราะเป็นเลขวันเดือนปีเกิดของเธอ ที่เธอตกใจเพราะคิดว่าราชันย์นั้นเกิดวันเดียวกันกับตัวเอง
“เป็นอะไร”
ราชันย์ถามยี่หวาด้วยความสงสัยเมื่อเห็นเธอทำหน้าตกใจอยู่
“ปะ…เปล่า งั้นฉันไปนะ เสร็จแล้วเดี๋ยวโทรหา”
พูดจบยี่หวาก็รีบเดินไปทันที
“หึ พูดมาขนาดนี้เธอยังจำฉันไม่ได้อีกหรอยี่หวา ตลอดแปดปีที่ผ่านมาเธอไปทำอะไรกันแน่ ทำไมเธอถึงได้ลืมอะไรง่ายขนาดนี้”
ราชันย์พูดพึมพำคนเดียวด้วยความสงสัย เพราะดูท่ายี่หวาจะจำเขาไม่ได้จริงๆ ตั้งแต่แยกจากยี่หวามาแปดปีราชันย์ก็ใช้วันเกิดยี่หวาเป็นรหัสผ่านทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นโทรศัพท์ คอมพิวเตอร์ แม้กระทั่งบัตรธนาคารและรหัสผ่านเข้าแอพธนาคารก็เป็นเลขวันเกิดของเธอเพราะเขาอยากจดจำวันสำคัญของเธอไว้ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เจอเธออีกก็ตาม เมื่อยืนมองยี่หวาเดินไปจนลับสายตา ราชันย์ก็เดินไปยังที่จอดรถของคณะที่เดินไปไม่กี่ก้าวก็ถึง เขาตั้งใจโกหกเธอว่ารถจอดอยู่ไกลเพราะอยากเอาโทรศัพท์เธอมาเช็คว่าที่ผ่านมาเธอทำอะไรมาบ้าง เมื่อเดินมาถึงรถแล้วราชันย์ก็เปิดรถแล้วก้มหาโทรศัพท์ของยี่หวาทันทีก็เห็นโทรศัพท์ตกอยู่ที่ด้านล่างของเบาะที่เธอนั่ง ราชันย์จึงหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วลองกดเข้ารหัสผ่านโทรศัพท์เธอ ปากหนายกยิ้มอย่างชอบใจเมื่อเขาสามารถปลดล็อกรหัสผ่านโทรศัพท์เธอได้เพราะยี่หวาก็ใช้วันเกิดตัวเองเหมือนกัน เมื่อปลดล็อกโทรศัพท์ได้แล้วราชันย์ก็ยืนพิงรถกดเข้าดูรูปของเธอทันที
“ยังขยันถ่ายรูปไม่เปลี่ยนจริงๆ”
ราชันย์พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มขณะที่ดูรูปของยี่หวาเพราะรูปที่เธอถ่ายนั้นน่ารักมากจริงๆ ในสายตาเขา ขณะที่ราชันย์กำลังเลื่อนดูรูปอย่างอารมณ์ดีก็เปลี่ยนสีหน้ามานิ่งขรึมเมื่อเห็นสายเรียกเข้าโทรมาขึ้นชื่อว่าหมอโรม ชื่อนี้เขาจำได้ขึ้นใจเพราะเป็นชื่อที่โทรหายี่หวาแล้วไม่รับกับส่งข้อความมาหาเธอแล้วเธอไม่ตอบ แสดงว่าคนนี้คือคนที่ตามจีบเธออยู่ ราชันย์จึงกดรับสายแต่ไม่พูดรอฟังปลายสายพูดก่อน
(ฮัลโหลครับน้องยี่หวา แปลกจังทำไมวันนี้รับสายพี่ได้ ว่างหรอครับ)
ราชันย์ถึงกับขบกรามแน่นเมื่อได้ยินปลายสายเรียกยี่หวาเสียงหวาน
(ฮัลโหล น้องยี่หวาได้ยินพี่มั้ยครับ ทำไมเงียบล่ะ)
“ยี่หวาไม่ว่าง”
(คุณเป็นใคร มารับโทรศัพท์น้องยี่หวาได้ยังไง)
หมอโรมถึงกับเปลี่ยนเสียงจากอ่อนเป็นแข็งเมื่อได้ยินเสียงราชันย์
“เป็นผัว”
พูดจบราชันย์ก็ตัดสายทิ้งทันทีเพราะกลัวตัวเองจะควบคุมอารมณ์โกรธไม่อยู่ เมื่อตัดสายทิ้งแล้วราชันย์ก็บล็อกเบอร์หมอโรมแล้วเปิดดูนั่นดูนี่ในโทรศัพท์เธอต่อไม่ว่าจะเป็นรูป เป็นแชท หรือแม้แต่เบอร์ที่โทรเข้าก็ดูหมดเพราะอยากรู้คนสนิทเธอมีใครบ้าง ปากหนายกยิ้มขึ้นด้วยความดีใจเพราะโทรศัพท์ของยี่หวาไม่มีคุยแชทกับผู้ชายคนไหนสักคน มีคนทักมาจีบเธอเยอะแต่เธอกลับตอบปฏิเสธไปตรงๆ ทุกคน เมื่อดูโทรศัพท์เธอจนพอใจแล้วราชันย์ก็เดินกลับไปยังตึกคณะตัวเองแต่ไม่ได้ไปนั่งรวมกับเพื่อนเพราะงานที่คุยเขาเข้าใจหมดแล้ว จึงตัดสินใจเดินขึ้นไปนั่งรอเรียนคาบต่อไป ทางด้านยี่หวาเมื่อเดินมาถึงตึกคณะของตัวเองก็เห็นเกลและจีจี้กำลังนั่งคุยกันอยู่ที่โต๊ะประจำของพวกเธอ ยี่หวาจึงเดินไปหาเพื่อนทันที
“อร๊ายย! ยัยยี่หวา แกไปได้เสื้อช็อปใครมาใส่ นี่มันช็อปของวิศวะนิ”
จีจี้เอ่ยถามยี่หวาด้วยความตื่นเต้นเมื่อเห็นยี่หวาใส่เสื้อช็อปของหนุ่มวิศวะอยู่
“บอกมาเลยนะยัยตัวดี แกไปได้หนุ่มวิศวะคนไหนมาครองเนี่ย”
เกลถามยี่หวา สีหน้าตื่นเต้นไม่แพ้จีจี้เมื่อเห็นเสื้อที่ยี่หวาใส่มา
“หยุดค่ะ หยุดคิดเลยนะ มันไม่ได้เป็นอย่างที่พวกแกคิด นี่เสื้อของคนรู้จักฉัน พอดีกระดุมเสื้อฉันหลุดเค้าเลยให้ยืมใส่มาก่อน เพราะฉันต้องรีบมาสอบกลับไปเปลี่ยนไม่ได้”
ยี่หวารีบพูดดักเพื่อนตัวเองอย่างรู้ทัน เธอคาดการณ์ไว้แล้วว่าเพื่อนรักทั้งสองของเธอต้องถามแน่นอน
“ชิ ให้มันจริงเถอะ ไม่ยักจะรู้ว่าแกมีคนรู้จักคณะวิศวะด้วย”
จีจี้พูดประชดใส่ยี่หวาอย่างหมั่นไส้เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ จนยี่หวาได้แต่ยิ้มใส่เพื่อนตัวเอง
“ฝากไว้ก่อนเถอะย่ะ สอบเสร็จก่อนเถอะเดี๋ยวจะมาสอบสวน ตอนนี้ต้องรีบไปสอบก่อน”
ยี่หวาและจีจี้พยักหน้าเห็นด้วยพร้อมกันเมื่อได้ยินคำพูดของเกล ทั้งสามจึงรีบขึ้นไปสอบทันที เมื่อยี่หวาเดินเข้าไปในห้องทุกคนถึงกับมองด้วยความแปลกใจเมื่อเห็นยี่หวาใส่เสื้อช็อปของคณะวิศวะเข้ามาในห้อง
“ขออธิบายรอบเดียวจบนะคะอาจารย์และเพื่อนๆ จะได้ไม่เสียเวลาตอบคำถามทีละคน คือชุดพยาบาลที่ใส่กระดุมมันขาดเลยจำเป็นต้องยืมเสื้อเพื่อนมาใส่ก่อน อยากจะกลับไปเปลี่ยนแต่กลัวมาไม่ทันสอบ ขออนุญาตอาจารย์ใส่เสื้อตัวนี้เข้าสอบนะคะ”
ยี่หวาพูดขึ้นเสียงดังเพราะเธอไม่ชอบสายตาคนอื่นที่มองเธอแปลกๆ และไม่อยากให้ใครเข้าใจอะไรผิดๆ จึงชิ่งอธิบายก่อน จนทุกคนเลิกสนใจเธอเมื่อได้ฟังเธออธิบายแล้ว
“ได้สิ เชิญนักศึกษานักประจำที่เลยครับ เตรียมโทรศัพท์ให้พร้อม อีกห้านาทีอาจารย์จะส่งข้อสอบให้ทางคลาสรูมของเรานะครับ”
“ค่ะ/ครับ”
นักศึกษาทุกคนขานตอบอาจารย์แล้วเตรียมโทรศัพท์ตัวเองทันที ยี่หวาที่นั่งลงแล้วก็หยิบโทรศัพท์ของราชันย์ขึ้นมาแล้วปลดล็อกจากนั้นก็ล็อกอินเข้าคลาสรูมของห้องตัวเอง แต่ระหว่างที่รอยี่หวาก็เกิดอยากดูรูปในโทรศัพท์เขาเพราะอยากรู้ว่าราชันย์นั้นมีคนที่ชอบอยู่รึเปล่า นิ้วเรียวจึงกดเข้าอัลบั้มรูปทันที
“แม่เจ้า! หุ่นดีมากแม่ อะไรจะแน่นขนาดนั้นเนี่ย”
ยี่หวาพูดขึ้นเบาๆ ด้วยความอึ้งเมื่อเห็นรูปถ่ายราชันย์ที่ถอดเสื้ออยู่ในห้องออกกำลังกาย ขณะที่ยี่หวากำลังดูรูปของราชันย์ก็มือก็ดันพลาดเปิดเข้าแชทของใครคนหนึ่งเพราะเป็นจังหวะที่เธอกดเลื่อนรูปพอดี
เอวา : คืนนี้เจอกันหน่อยสิที่รัก คิดถึงมากเลย (สติ๊กเกอร์จุ๊ฟ)
ยี่หวาถึงกับรีบปิดแชทออกด้วยความตกใจ อยู่ดีๆ หัวใจก็บีบแน่นจนอึดอัดรู้สึกไม่ดีไปหมด สีหน้าเปลี่ยนมาไม่พอใจอย่างไม่รู้ตัว
“คนโกหก นิสัยไม่ดี ทำไมนายต้องโกหกฉันราชันย์”
ยี่หวาพูดขึ้นเบาๆ เมื่อคิดว่าราชันย์โกหกว่าไม่มีแฟน เพราะเธอเข้าใจว่าคนที่ส่งข้อความมาคือแฟนของเขา ยี่หวาถึงกับสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวในตอนสอบเพราะดันไปคิดแต่เรื่องของราชันย์จนต้องรีบดึงสติตัวเองกลับมาเพราะข้อสอบที่เธอตอบไปก่อนหน้านั้นผิดเกือบทุกข้อ ยี่หวาพยายามใช้เวลาตั้งสติเกือบสองนาทีแล้วหันไปสนใจในการสอบอย่างตั้งใจ
#มาอัพให้อีกหนึ่งตอนตามสัญญาค่า
- Writer
