ตอนที่ 2 โรคจิต

1675 Words
ขณะที่ราชันย์กำลังพักผ่อนในวันหยุดอย่างสบายนั้น อีกด้านกลับกระวนกระวายอยากรีบออกจากบ้านเพราะที่บ้านเชิญแขกมากินข้าวเย็นด้วย ยี่หวาสาวสวยหน้าหมวยความสูงร้อยหกสิบลูกสาวเพียงคนเดียวของธนนท์และสีดาเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนในกรุงเทพกำลังเดินย่องออกไปยังหน้าบ้าน “คุณหนูจะไปไหนคะ” ป้าตุ้มแม่นมของยี่หวาด้วยความสงสัยเมื่อเห็นคุณหนูตัวเองถือรองเท้าย่องจะเดินออกจากบ้าน “ชู่วว อย่าเสียงดังสิคะป้าตุ้ม เดี๋ยวคุณพ่อคุณแม่ก็ได้ยินหรอก” ยี่หวากระซิบพูดกับแม่นมตัวเองเบาๆ เพราะกลัวพ่อกับแม่ที่อยู่ในห้องนั่งเล่นจะได้ยิน “อย่าบอกนะคะ ว่าคุณหนูจะหนี ไม่ยอมกินข้าวกับคุณหมอโรมอีก” ป้าตุ่มเอ่ยถามยี่หวาด้วยสีหน้าตกใจ “ใช่ค่ะ หนูอึดอัดอะป้าตุ้ม ทำไมคุณพ่อคุณแม่ต้องพยายามจับคู่หมอโรมให้หนูด้วย” “ก็แกไม่ยอมมีแฟนสักทีใช้ชีวิตอิสระไปวันๆ เรียนจนปีสี่แล้วนะกลับไม่ยอมมีแฟนสักที คนที่พ่อกับแม่เลือกให้เค้ามีพร้อมทุกอย่าง หมอโรมทั้งนิสัยดี การงานก็ดี แถมยังโสดอีก เหมาะแล้วที่จะมาเป็นคู่ชีวิตแก” ยี่หวาถึงกับสะดุ้งหันไปข้างหลังทันทีเมื่อได้ยินเสียงของผู้เป็นพ่อ เมื่อหันหลังไปก็เห็นพ่อกับแม่ตัวเองยืนทำหน้าไม่พอใจใส่ “แต่หนูไม่ได้ชอบหมอโรม หนูพยายามคุยกับพี่เค้าแล้ว แต่มันไม่ใช่จริงๆ ค่ะ หนูรู้สึกกับหมอโรมเหมือนพี่ชายแค่นั้น” ยี่หวาพูดออกไปตามความรู้สึกตัวเอง เพราะไม่ใช่ครั้งแรกที่พ่อกับแม่ของเธอเชิญหมอโรมมากินข้าวด้วย ทุกครั้งที่หมอโรมมายี่หวาจะพยายามหนีตลอด รอดบ้างไม่รอดบ้างจนโดนคนเป็นบ่นให้ตลอด หมอโรมอายุเยอะกว่าเธอสี่ปีเป็นคุณหมอหนุ่มไฟแรงที่พึ่งเข้ามาทำงานที่โรงพยาบาลของครอบครัวเมื่อไม่นานมานี้ เพราะนิสัยที่นิ่ง ดูเป็นผู้ใหญ่จึงทำให้พ่อกับแม่ของยี่หวาต่างก็เอ็นดูหมอโรมไม่น้อยจนถึงขั้นอยากได้มาเป็นลูกเขยจึงพยายามชวนมากินข้าวตลอดที่หมอโรมว่าง “ลูกพึ่งเจอพี่เค้าแค่ไม่กี่ครั้งก็อย่าด่วนตัดสินสิ นั่นไงหมอโรมมาแล้ว ไปต้อนรับหมอโรมกับแม่ปะลูก” สีดาพูดจบก็ดึงลูกสาวไปที่หน้าบ้านทันที จนยี่หวาได้แต่เบ้หน้าจะร้องไห้อย่างเซ็งๆ เมื่อครั้งนี้หนีไม่สำเร็จ “สวัสดีครับคุณสีดา สวัสดีครับน้องยี่หวา” โรมคุณหมอหนุ่มหล่อเอ่ยทักทายสีดาและยี่หวาอย่างสุภาพ ยี่หวาจึงยกมือไหว้หมอโรมแต่ไม่ได้พูดอะไร “สวัสดีค่ะหมอโรม เข้าไปข้างในกันเถอะค่ะ อาหารเสร็จพอดี” สีหน้าพูดชวนหมอโรมด้วยรอยยิ้ม “ครับ” หมอโรมตอบกลับอย่างสุภาพจากนั้นสีดาก็เดินนำหน้าไปโดยมียี่หวาและโรมเดินตามมาติดๆ “วันนี้น้องยี่หวาไปไหนมาหรอครับ แต่งตัวซะน่ารักเชียว” หมอโรมเอ่ยถามยี่หวาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนขณะที่กำลังเดินไปยังห้องรับประทานอาหาร เพราะตัวเขาเองนั้นรู้สึกชอบยี่หวาตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน และยิ่งรู้ว่าพ่อกับแม่ของเธอพยายามจับคู่เขากับเธออยู่ ก็ยิ่งทำให้หมอโรมรู้สึกดีใจไม่น้อย จึงพยายามเข้าหาเธอแต่ยี่หวากลับต่อต้านทำตัวเฉยชาใส่เขาและแสดงตัวออกชัดเจนว่าไม่ชอบเขา แต่หมอโรมก็ไม่ได้แคร์อะไรเพราะตั้งใจไว้ว่าจะจีบเธอจนกว่าเธอจะใจอ่อนยอมเป็นแฟนเขา “กำลังจะไปค่ะ แต่โดนคุณพ่อห้ามไว้ก่อน” ยี่หวาตอบหมอโรมเสียงเรียบโดยไม่หันไปมองหมอโรมเลยสักนิด จนหมอโรมไม่กล้าถามอะไรต่อเพราะดูท่าเธอจะอารมณ์ไม่ดี เมื่อมาถึงห้องรับประทานอาหารแล้วยี่หวาก็นั่งกินข้าวอยู่เงียบๆ คนเดียว โดยมีหมอโรมคอยตักนั่นตักนี่ให้โดยไม่ถามเธอสักนิดว่าเธออยากกินหรือว่าชอบรึเปล่า การกระทำของหมอโรมทำให้ยี่หวารู้สึกอึดอัดอย่างเห็นได้ชัด ด้วยความที่เธอไม่ชอบให้ใครมาบงการ ไม่ชอบให้ใครมาจู้จี้จุกจิกถามนุ่นถามนี่เลยทำให้เธอไม่ชอบหมอโรมเพราะเขาถามนุ่นถามนี่เธอไม่หยุด แถมยังมาบงการเรื่องการกินของเธอว่าควรกินอะไรถึงจะมีประโยนน์ ยี่หวาได้แต่ภาวนาให้กินข้าวเสร็จเร็วๆ เพราะเธออิ่มแล้วแต่พ่อกับแม่กลับให้นั่งคุยต่อเพื่อจะให้เธอได้ใกล้ชิดกับหมอโรมจนเกือบสามชั่วโมงหมอโรมถึงกลับ เมื่อหมอโรมกลับแล้วยี่หวาก็รีบขึ้นห้องนอนทันที มือเล็กรีบเข้าแชทกลุ่มเพื่อนรักของเธอสองคนนั่นก็คือเกลสาวสวยสุดแซ่บที่พร้อมสปอยเพื่อนตลอดเวลาและจีจี้สาวประเภทสองที่ร่างเป็นชายแต่ใจเป็นหญิง ทั้งสองคนคือเพื่อนรักของยี่หวาชนิดที่แบบคุยกันได้ทุกเรื่องเพราะอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ปีหนึ่ง ซึ่งตอนนี้ทั้งสามนั้นเรียนคณะพยาบาลศาสตร์ปีสี่แล้ว ยี่หวา : พวกแก ฉันอึดอัดมาก ฉันจะไม่ไหวแล้ววว จีจี้ : เป็นอะไรจ้ะสาว หรือว่าคุณหมอโรมมาที่บ้านอีกแล้ว เกล : ฉันว่าใช่ ไม่งั้นยัยยี่หวาไม่ปรี๊ดแตกแบบนี้หรอก ฮ่าๆ ยี่หวา : หยุดหัวเราะ แล้วช่วยฉันคิดที ฉันควรทำยังไงพ่อกับแม่ถึงจะเลิกจับคู่ฉันกับหมอโรมเนี่ย ฉันไม่โอเคมากเลย โคตรอึดอัด เกล : ถ้าแกอยากพ่อกับแม่แกเลิกจับคู่หมอโรม แกก็ต้องหาแฟนค่ะเพื่อน ถ้าแกไม่ยอมมีแฟนแกได้แต่งงานกับหมอโรมแน่ จีจี้ : ฉันเห็นด้วยกับยัยเกล แกต้องหาแฟนไปแสดงตัวกับพ่อแม่แก ยี่หวา : พูดง่ายเนาะ ให้ฉันหาแฟน ถ้ามันหาง่ายฉันมีไปนานแล้วย่ะ อย่าลืมว่ามาจีบฉันแต่ละคนมีแต่อีโก้สูงๆ บางคนก็เจ้าชู้ออกหน้าออกตาไม่ไหวอะแก ยี่หวาพูดบ่นให้เพื่อนทันทีเพราะที่เธอโสดไม่ใช่เพราะไม่มีคนมาจีบแต่เพราะคนที่มาจีบเธอนั้นไม่รู้สึกถูกใจเธอสักคน เกล : งั้นก็หาแฟนปลอมๆ สิแก จ้างเอาก็ได้ ให้มาเป็นแฟนหลอกๆ จนกว่าหมอโรมจะเลิกยุ่งกับแกไง จีจี้ : เป็นความคิดที่ดีมากยัยเกล ว่าไงยัยยี่หวาแกลองดีมั้ย ถ้าสนใจฉันจะดีลผู้ชายของฉันให้แกจะได้สบายใจเวลาโดนเนื้อโดนตัวแก เพราะผู้ฉันไม่ชอบผู้หญิง ยี่หวา : สนใจสิ แต่ฉันไม่เอาผู้แกหรอก เดี๋ยวโดนจับได้ ฉันต้องหาผู้ชายแมนๆ ที่มีทีท่าไม่สนใจฉันดีกว่า จะได้จ้างงานง่ายๆ แต่หายากมากเพราะสวยๆ แบบฉัน ผู้ชายเห็นก็ตกหลุมรักตลอด เกว/จีจี้ : หลงตัวเอง ยี่หวาหัวเราะออกมาทันทีเมื่อเห็นเกลและจีจี้ส่งข้อความมาเหมือนกัน คุยแชทกับเพื่อนสักพักยี่หวาก็ไปอาบน้ำแล้วมานอนเล่นบนเตียง “จะไปหาใครมาเป็นแฟนปลอมๆ ดีเนี่ย เฮ้อ! คนสวยเครียด” ยี่หวาพูดพึมพำคนเดียวพร้อมกับคิดว่าวิธีว่าจะไปหาใครมาเป็นแฟนปลอมๆ นอนคิดไปคิดมาสุดท้ายก็หลับไป เช้าวันต่อมา เพราะเครียดกับเรื่องหาแฟนปลอมๆ ยี่หวาจึงออกไปวิ่งออกกำลังกายตั้งแต่เช้า เพราะการออกกำลังกายเป็นสิ่งที่ทำให้เธอผ่อนคลายอย่างหนึ่ง ยี่หวาวิ่งออกจากบ้านด้วยเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงวอร์มขาสั้นไปยังสวนสาธารณะ ปกติเธอจะออกกำลังกายที่ฟิสเนสชั้นล่างของคอนโดเพราะเวลาไปเรียนยี่หวาจะไปพักที่คอนโดเนื่องจากอยู่ใกล้มหาลัย เมื่อวิ่งมาจนถึงสวนสาธารณะยี่หวาก็วิ่งวนรอบสวนตามถนนวิ่งไปได้สองรอบก็ต้องหยุดวิ่งเพราะเริ่มปวดเบาจึงเดินไปเข้าห้องน้ำสาธารณะ ขณะที่ยี่หวากำลังจะถอดกางเกงก็ต้องตกใจเมื่อเงยหน้าไปเห็นคนกำลังแอบถ่ายเธออยู่ “กรี๊ดดด ไอ้โรคจิต” ยี่หวาร้องกรี๊ดด้วยความตกใจแล้วรีบเปิดประตูห้องน้ำออกก็เห็นผู้ชายใส่เสื้อฮู้ดสีดำคลุมหัวไว้วิ่งออกจากห้องน้ำไป ยี่หวาจึงรีบวิ่งตามทันทีเพราะคนอย่างเธอไม่ยอมเสียเปรียบใครง่ายๆ แต่ก็วิ่งไม่ทันจนผู้ชายคนนั้นหายไปจากสายตา “วิ่งโคตรเร็ว หายไปไหนแล้วเนี่ย” ยี่หวาพูดขึ้นขณะที่พยายามวิ่งตามหาโรคจิตคนนั้น สักพักยี่หวาก็ยิ้มมุมปากขึ้นทันที เมื่อเห็นผู้ชายที่แอบดูเธอกำลังวิ่งอยู่ในถนนวิ่ง “เจอแล้ว ทำเป็นมาแกล้งออกกำลังกาย คิดว่าฉันจำไม่ได้รึไงไอ้โรคจิต” พูดจบยี่หวาก็ถอดรองเท้าข้างหนึ่งจากนั้นก็วิ่งเข้าไปใกล้ๆ แล้วโยนรองใส่หัวผู้ชายคนนั้นทันที “โอ๊ย! ใครวะ” ราชันย์ร้องเจ็บออกมาทันทีเมื่อวิ่งออกกำลังกายอยู่ดีๆ ก็มีคนโยนรองเท้ามาใส่หัวเขาจากข้างหลัง แต่ยังไม่ทันได้หันไปมองก็โดนผู้หญิงคนหนึ่งกระโดดขึ้นหลังเขาแล้วทุบตีตามตัวเขาไม่ยั้งจนราชันย์พยายามจะจับตัวเธอออกแต่เธอขาเธอดันเกี่ยวเอวเขาไว้แน่นจนสลัดไม่หยุด
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD