REBORN 5 ของถนัด

1563 Words

สนามแข่งรถ “ว้าวววว *0*” เมื่อมาถึงสถานที่หนึ่งที่เกมส์พามาฉันก็ต้องตาโตอย่างตกตะลึงเพราะไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนรถแต่ละคันคือของดีและสวยมาก!!แล้วแน่นอนว่าฉันเคยราคาในกูเกิลแล้วแทบเป็นลม!เพราะมันแพงขนาดว่าพ่อแม่ฉันขายนาทั้งแปลงยังมาซื้อไม่ได้เลย! “จะตาโตอะไรขนาดนั้น หึ” เกมส์ถาม “ก็นิลไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้นิ” “นั่นสิเนอะจน ๆ อย่างเธอจะเคยเห็นได้ยังไง” “คำก็จนสองคำก็จนเดี๋ยวก็ได้ตกหลุมรักคนจนหรอก...” ฉันพูดและเดินเข้าไปใกล้เขาก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปหา “เหอะ!!ก่อนจะพูดอะไรออกมาคิดก่อนนะ” “พอเห็นว่าฉันใจดีด้วยหน่อยด้วยได้ใจเหรอปลานิล อย่าคิดว่าฉันจะพิศวาทเธอ” ปึก! เขาใช้นิ้วชี้จิ้มหน้าผากของฉันแรง ๆ อะไรกันเมื่อกี้ยังกอดปลอบใจอยู่เลยตอนนี้มาดุใส่เฉยเลยแต่นั่นก็เป็นสัญญาณที่ดีแล้วละว่าอีกไม่นานเกมส์อาจจะมาอยู่ฝั่งเดียวกับฉัน “เปล่าสักหน่อยแค่พูดไปอย่างนั้นแหละนิลรู้ว่านิลไม่คู่ควรให้ใครมารักหรอกโดยเฉพาะเกมส์ที่ทั้งหล่อทั้งรวย” ฉันพูดแล้วแกล้งทำน่าเศร้า “ก็...” “งั้นนิลขอไปเดินเล่นหน่อยนะพึ่งมาที่นี่แบบนี้ครั้งแรกเลย เดี๋ยวนิลหาวิธีกลับเอง” หมับ!! ฉันกำลังเดินออกมาจากเขาแต่เกมส์ก็จับมือของฉันเอาไว้ “เดี๋ยวสิพึ่งมาครั้งแรกแล้วจะไปไหนมาไหนคนแรกคนเดียวได้ยังไง?” “ก็ไม่รู้สิ นิลไม่อยากรบกวน...” “ไร้สาระอยู่ที่นี่อย่าห่างจากฉันถ้าไม่อยากเจ็บตัว” และเขาก็พาฉันเดินเที่ยวที่สนามแข่งรถที่นี่ดูดีและมีระดับมากกว่าแถวบ้านฉันที่ใช้ถนนหลวงแข่งกันซะอีก -.- ก็อย่างว่าเรามันคนระดับกันนิเนอะ หอพักเจ๊ข้าวซอย เอี๊ยด! “ขอบคุณนะที่พาไปเที่ยวแล้วก็มาส่งด้วย” ฉันบอกกับเกมส์เมื่อเราถึงหน้าหอแล้ว “ฉันพาเธอไปนิก็ต้องพาไปส่งสิ” “นิลเป็นคนขอไปด้วยนี่น่า แล้วก็วันนี้สนุกมากเลยขอบคุณนะ ^-^” ฉันบอกพร้อมรอยยิ้มอีกครั้ง “ชะช่างเถอะเรื่องแค่นี้เองเธอเข้าหอไปได้แล้ว” แอบเห็นนะว่าหูแดงเขากำลังเขินฉันอยู่หรือไง? “อืม เกมส์ขับรถดี ๆ นะดึกแล้วอันตราย” ฉันบอกร่ำลาเสร็จก็เดินเข้าหอทันทีก็พบว่าเจ๊ข้าวซอยยังไม่นอนอีกป่านนี้ กำลังนั่งอยู่ที่เคาท์เตอร์ของหอพักที่เป็นห้องกระจกให้นักศึกษามาติดต่อเรื่องต่าง ๆ “กลับป่านนี้ไม่ต้องกลับแล้วมั้ง?” เสียงเจ๊ข้าวซอยพูดเสียงดังขณะที่ฉันกำลังผ่านเงียบ ๆ “แหม! เจ๊ก็หอนิลอยู่นี่จะให้ไปนอนไหนละคะ?” “ห้องผู้ชายไง” “.....” ตึก! ตึก! เจ๊ข้าวซอยเดินออกมาหาฉัน “พึ่งออกจากโรงพยาบาลแท้ ๆ ก็แรดเลยนะ เจ๊บอกว่าให้สู้คนก็จริงแต่ไม่ได้หมายความว่าให้แรด ๆ ออกไปกับผู้ชาย” “เจ๊หึงนิลเหรอ?” ฉันเลิกคิ้วใส่ “ประสาทหรือเปล่า?!” “เปล๊า!!สักหน่อย” “ที่บอกเพราะว่าเห็นหน้าโง่ ๆ เดี๋ยวจะตามผู้ชายไม่ทันเอา ถ้าอยากให้ผู้ชายตกหลุมรักหนัก ๆ ก็มาปรึกษาเจ๊ได้เดี๋ยวสอนให้” นึกว่าเรื่องอะไร “นิลไม่โง่หรอกเจ๊และอีกอย่างนิลไม่อยากได้วิธีมัดใจชายหรอก” “แล้วอยากได้อะไร?” ถามมางี้ก็เข้าทางอีกี้สิ! “อยากได้วิธี...มัดใจเจ๊มากกว่าว่าทำยังไงถึงจะได้เป็นผัว^^” ฉันยิ้มให้ไป “กรี๊ดดด!!เจ๊อยากกรี๊ด!!ขนลุกไปหมด!!นิ!ปลานิลก็ยังอยากให้เจ๊เอ็นดูเนี่ยก็อย่ามาเล่นแบบนี้!” เท้าเอวว่าฉัน “ไม่ต้องเอ็นดูก็ได้ แต่ขอดูเอ็นก็พอ...” ฉันก้มลงไปมองเป้ากางเกงของเจ๊ข้าวซอย “ปลานิล!” จึก!! “กรี๊ดดด!!เจ๊!!ทิ่มตานิลทำไมเนี่ย?!” ฉันโวยวายเมื่อเจ๊แกเอานิ้วทิ่มตาฉันนนน!!!คนอะไรใจร้ายยย T^T “ก็มองอะไรของหล่อนละฮะ?!!” “โอ๊ยยย!!เจ็บตา >.//วันต่อมา... “มอนิ่งค่ะเจ๊ข้าวซอยคนสวยของปลานิล” ฉันเดินลงมาจากหอก็เจอเจ๊กำลังยืนรดน้ำต้นไม้อยู่เลยทักทาย “ไปเรียนก็ตั้งใจเรียนไม่ใช่ไปผัวละ” “จะไปหาทำไมผัวก็ยืนอยู่แล้วไง กรี๊ดดด!!” ซ่า!!!!เจ๊ข้าวซอยหันสายยางมาทางฉันดีนะไม่โดนไม่งั้นได้ไปเปลี่ยนชุดใหม่แน่นอน “เด็กปากเสีย!!ไม่เป็นมงคลถ้าผู้ชายมาได้ยินเข้าเจ๊เสียหาย!!” “ทำไมกลัวผู้ชายมาได้ยินหรือไงว่าเจ๊มีเมีย?!” ฉันเท้าเอว “ใช่ย่ะ!!สวย ๆ อย่างเจ๊ต้องมีผัวเท่านั้นไม่ใช้ชะนีน้อยไร้ประสบการณ์อย่างหล่อน!” สะบัดผมใส่อีกแล้วรู้แล้วจ้าว่าผมสวยยยยย!!! “รู้ได้ไงว่าไร้ประสบการณ์เจ๊ลองแล้วอาจจะติดใจ” “กลัวจะติดใต้ตีนมากกว่า ไป! ไปเรียนได้แล้วทำไมเดี๋ยวนี้ดื้อจังฮะ?!” “แกล้งเจ๊แล้วสนุกดีตอนนี้เจ๊เป็นความสุขเดียวของนิลนะ” ฉันพูดก่อนจะมองหน้าของเจ๊ข้าวซอยที่พูดออกไปไม่ได้โกหกเลย ตอนนี้ฉันอยู่ที่ตัวคนเดียวต้องระวังว่าใครจะเข้ามาแกล้งเสมอแถมยังต้องหาคนฆ่าปลานิลอีก ไหนจะต้องทำสงครามประสาทกับบรรดาเพื่อนในห้องและอาจารย์อีก ฉันยังไม่ได้เจอพ่อแม่และพี่ชายเลยฉันอยู่ที่นี่โดยไม่สามารถไว้ใจใครได้เลยเพราะงั้นตอนนี้เจ๊ข้าวซอยคือความสุขและความสบายใจเดียวของฉัน “ดะดราม่าอะไรเนี่ยก็บอกแล้วไงว่าให้มองเจ๊เป็นพี่สาวคนนึง” ก็ไม่ได้อยากได้พี่สาว -0- “จ้าาา~งั้นนิลไปแล้วนะสวัสดีค่ะเจ๊ของนิล^^” เวลาต่อมา... มหาวิทยาลัย K ปึก!! “เรียนเสร็จแล้วไปเจอกันหลังตึกหน่อย” ควีนเดินเข้ามาตบโต๊ะเรียนของฉันและกระซิบข้างหูของฉันอย่างกัดฟัน ไปโมโหอะไรมาอีกเนี่ย? “....” “ถ้าแกไม่ไปได้เจอดีแน่!!” หมับ!!กระชากหัวของฉันจนหงายหลังแต่ฉันจะไม่ทำอะไรตอนนี้หรอกเพราะอยากรู้ก่อนว่าฉันผิดเรื่องอะไรอยู่ ๆ ก็มาหาเรื่อง =_= “เจอดีแน่ แบร่~” อิงอิงขี้ข้าจอมเยาะเย้ย “เฮ้อออ!!” เลิกเรียน หลังตึก ตุบ!! “เมื่อวานแกไปไหนกับเกมส์มา?!” เมื่อถึงเวลานัดฉันก็มาก่อนจะโดนควีนผลักถามอย่างหาเรื่อง อ่อ เรื่องผู้ชายนี่เองของถนัดอีกี้นักละ “ไปสนามแข่งรถเกมส์พาฉันไปนั่งรถเล่น เดินเล่นที่สนามแข่งด้วยรู้ไหมว่าเขาจับมือฉันไม่ปล่อยเลยละ^^” “อีตอแหล!!” เพี๊ยะ!!ควีนตบหน้าของฉันวันนี้เธอพาเพื่อนมาเพิ่มนะจากสองเป็นสาม สงสัยจะกลัวว่าสู้ไม่ไหวแต่เอาเถอะแต่สามคนสบายตีนสบายมืออีกี้อยู่แล้ว “ทำไมชอบเกมส์เหรอ?” “นี่แกล้งลืมหรือว่าลืมจริงกันแน่ยัยโง่!!!ควีนกับเกมส์เป็นคู่หมั้นกันแกกล้าดียังไงมายุ่งฮะ?!” อ่อแบบนี้เองสินะ “ซอรี่นะ! แต่ว่าเกมส์ไม่เห็นบอกเลยว่ามีเธอเป็นคู่หมั้นอะ” “งั้นก็รูไว้ซะ!!แล้วอย่ามายุ่งกับเกมส์อีก!!” “เอ่อ แล้วถ้าเกมส์มายุ่งกับฉันละเธอจะทำยังไงขนาดเมื่อวานแกล้งอ่อยนิดเดียวยังพาไปนั่นไปนี่ ถ้าฉันอ่อยเยอะกว่านี้ไม่พาเข้าโรงแรมเลยเหรอ?” เรื่องกวนประสาทขอให้บอกเถอะถนัดนัก!! “จับมัน!!!มันจะตบสั่งสอนอีกคนไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง!!” “ที่ต่ำก็พื้นดินที่สูงก็ท้องฟ้า” ฉันพูด “พร่ำอะไร?” “ก็ยืนที่พื้นดินเหมือนกัน...ก็ต่ำเหมือนกัน”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more