REBORN 3 ปลานิลเว่อร์ชั่นใหม่

1509 Words

“เป็นไงเหวอแดกเลยดิโดนตบอ่ะ?” ตุบ! ฉันโดนลงจากเตียงคนไข้ก่อนจะมองหน้าของควีนใกล้ “มะมองอะไรย่ะ?!” “ทำจมูกที่ไหนอะเหมือนไม่ได้ทำเลย?” ฉันถามควีนทำแต่เหมือนไม่ทำแล้วจะทำทำไม งงไหม? ฉันงงนะถ้าจะทำก็ทำไปเลยโด่งแบบตะโกน!! แบบซ้อทรายขวัญใจสก๊อยเกิร์ล “ยุ่งอะไรด้วย?! และอีกอย่างแกประสาทเสียไปแล้วเหรอฮะกล้าดียังไงมาตบหน้าของฉันรู้ไหมว่าหน้าฉันราคาเท่าไหร่?!” “อุ๊ย! คงทำมาเยอะสินะก็อย่างว่าฉันไม่ได้ทำศัลยกรรมมาเลยไม่รู้อะว่าเท่าไหร่แต่ขนาดไม่ได้ทำมายังสวยขนาดนี้เลย” เสียดายนมเล็กไปหน่อย ความจริงพี่ปลานิลแกสวยนะฉันยังงงเลยว่าไอ้กิตมันเอามาเป็นแฟนได้ยังไง เพียงแต่ว่าพี่ปลานิลนั้นขี้อายไปหน่อยและไม่ชอบแต่งตัว แต่งหน้า การแต่งตัวก็เรียบร้อย เชยสะบัดเพราะงั้นเลยไม่หน้ามองและไม่โดนใจชายเท่าไหร่ “มากเกินไปแล้วนะ!!ท่าทางต้องให้หมอตรวจสมองหน่อยว่าเธอยังปกติดีหรือเปล่า?!” เพื่อนของควีนไม่สิ เรียกว่าขี้ข้ารองตีนดีกว่าเพราะส่วนมากควีนเป็นคนบงการแล้วสั่งการ “ฉันอ่ะปกติดีพวกเธอนั่นแหละต้องไปหาหมอเป็นโรคอะไรชอบแกล้งคนอื่น แถมยังชอบดูถูกอีก!!ปากแบบนี้ระวังได้ลงไปแดกน้ำนรกในกะทะทองแดงนะ” “อีนิล!!” หมับ!!!ควีนยกมือจะตบฉันแต่ว่าฉันคว้าจะจับไว้ได้ทัน “ต่อไปนี้จะไม่มีปลานิลคนเก่าอีกแล้ว จะเป็นปลานิลเว่อร์ชั่นใหม่ ปลานิลที่กำลังแปลงร่างเป็นฉลามมาแดกหัวพวกเธอ!!!แควกกกก!” ฉลามมันร้องงี้ไหมนะ?? แกร๊ด!! ใครอีกวะ? “พวกหล่อนมาทำอะไรที่นี่ย่ะ?” กะเทย? “เจ๊เป็นใครละพวกเรามาเยี่ยมเพื่อน!” ขี้ข้าควีนชื่ออิงอิงถามกลับไป “ไม่เชื่อย่ะ!!เพราะเด็กนั่นไม่มีเพื่อน!” “-.-” ต้องเป็นคงแบบไหนละนั่นที่ไม่มีเพื่อน แต่ว่ามันก็ไม่แปลกหรอกถ้าคนพวกนั้นเอาแต่แกล้งปลานิลก็คงไม่มีใครกล้าเป็นเพื่อนด้วยเพราะกลัวว่าจะโดนแกล้งไปด้วย จากความทรงจำแล้วกลุ่มคนพวกนี้ค่อนข้างบ้านรวยและมีอิทธิพลเดี๋ยวเจอย่ะ!!เดี๋ยวคนบ้านจนแล้วจะรู้ว่าคนจนตรอกมันเป็นยังไง?! “เหอะ!!” “ฉันว่าพวกเธอไปดีกว่านะแม้ว่าเด็กนั่นจะกลัวพวกเธอแต่ฉันไม่กลัวและกล้าแจ้งความจับด้วย” กะเทยอะไรเท่ชะมัด!!! “เหอะ!! ไม่มีเพื่อนคบจนต้องมาเป็นเพื่อนกับกะเทยเนี่ยนะปลานิล?” ควีนหันมาแหวะฉัน “มีเพื่อนเป็นกะเทยแล้วยังไงเหรอก็ยังดีกว่ามีเพื่อนเป็นพวกเธอแล้ว ดู...ตอแหลปลอม ๆ อะ” ฉันพูดและมองตั้งแต่หัวจดเท้าเหยียดดดดด!!สุดด!! “นี่!!มากไปแล้วนะ” เพี๊ยะ!! “อุ๊ย!!ซอรี่น้าฉันเป็นพวกมือไวอะ” ควีนกำลังจะยกมือตบหน้าของฉันแต่ว่าฉันมือไวกว่าสวนกลับไปก่อน เมื่อก่อนฉันตบบ่อยย่ะ!!เพราะต้องแย่งผู้ชาย!! “ทำควีนเหรอฮะ?!!” หมับ!! “กรี๊ดดดด!!อีกะเทยทำอะไร?!” เพื่อนควีนกำลังเข้ามาทำร้ายฉันแต่โดนเจ๊คนสวยกระชากหัวหงายหลังไปก่อน หูยยย!!ท่าทางจะเจ็บนะน่ะ “ถ้ายังไม่ยอมกลับไปดีจะโดนมากกว่านี้อีกย่ะ!!กล้าดียังไงมาก่อกวนความวุ่นวายในโรงพยาบาล!!!” ปึก!!เจ๊ข้าวซอย... ใช่ ๆ ในความทรงจำคนตรงหน้าฉันชื่อข้าวซอยเป็นเจ้าของหอที่ปลานิลพักอยู่และเป็นเดียวที่ช่วยเหลือปลานิลแม้ว่าจะไม่ได้มากมายอะไรแต่ถ้าไม่มีเจ๊แกก็ไม่รู้สภาพปลานิลจะเป็นยังไงบ้าง แม้ว่าตอนนี้จะช่วยไม่ทันแล้วก็เถอะ “เตรียมตัวดีแน่ปลานิล!!” ควีนหันมาและพูดกับฉันด้วยความโกรธแค้น เฮ้อออ!! ปัง! “เจ็บตรงไหนไหมชะนีน้อย?” เจ๊ข้าวซอยเดินเข้ามาถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง “ไม่เท่าไหร่หรอก อะโอ๊ยยยยย!!” และอยู่ดี ๆ ฉันก็รู้สึกเจ็บที่หัวพอเอามือจับดูก็พบว่าเลือดไหลออกมา “นิล! เห็นไหมเลือดออกแล้ว!!เจ๊ตามหมอก่อนอยู่เฉย ๆ อย่าขยันนะเข้าใจไหม?!” เจ๊ข้าวซอยพูดและรีบวิ่งออกไปตามหมอ เวลาต่อมา... “ตกลงมาขนาดนั้นแต่แค่หัวแตกก็นับว่าปาฏิหาริย์แล้วนะครับ เพราะงั้นก็ระหว่างหน่อยความจริงอาการคุณวิกฤตแต่ก็ฟื้นกลับมาได้โชคดีจริง ๆ ครับ งั้นหมอขอตัวก่อนนะครับดูอาการอีกสัก 2-3 วันน่าจะออกจากโรงพยาบาลได้” หมอพูด “ขอบคุณนะหมอ” แต่ว่าเจ้าของร่างนี้ไม่ได้รอดกลับมาหรอกเธอจากไปแล้วอย่างไม่มีวันกลับมาและฉันก็เป็นเพียงขโมยที่เข้ามาอยู่ในร่างเท่านั้นเอง “ขอบคุณนะคะหมอถ้าไม่ได้หมอคงแย่เลยค่ะ^^” เจ๊ข้าวซอยยิ้มกว้างสงสัยเห็นหมอหล่อ “ครับ” และหมอก็เดินออกไป “ไม่เจ็บไม่ปวดตรงไหนแล้วใช่ไหม?” เจ๊ข้าวหอมมองหน้าของฉันใกล้ ๆ ยิ่งมองยิ่งหล่อยิ่งเท่สุด ๆ เลยไป “เจ๊...” “ว่าไงชะนีน้อย?” ยิ่งพูดยิ่งขยับเข้ามาใกล้ปลานิลมันทนได้ยังไงวะ? “มาเป็นผัวฉันไหม?” “ฮะ?!” พรึ่บ!!แหม! รีบถอยไปซะไวเลยนะ “ตกใจอะไรขนาดนั้นฉันพูดจริงนะเนี่ยเจ๊โคตรหล่อโคตรเท่เลยโดนใจฉันสุด ๆ *0*” ฉันบรรยายความหล่อเหลาของเขา “ประสาทกลับหรือไง?! นั่นไงเจ๊ว่าแล้วว่าเธอต้องไม่ปกติ!!ตั้งแต่ตบพวกนั้นกลับไปแล้วย่ะ!!” “อะไรกันก็เจ๊บอกเองว่าให้ฉันสู้คนฉันก็สู้ไง!” “แต่มันก็กะทันหันเกินไป!!ไม่ได้การแล้วเรียกหมออีกรอบดีกว่าเผื่อว่าจะมีอะไรได้รับการกระทบกระเทือน!” หมับ!!ฉันคว้าตัวของเจ๊ข้าวซอยเอาไว้ก่อนเพราะว่าฉันไม่ได้เป็นอะไรแค่เป็นคนอื่นที่เข้ามาอยู่ในร่างเท่านั้น -0- แต่จะบอกแบบนั้นไม่ได้น่ะสิเจ๊แกได้เป็นลมซะก่อน “เจ๊!!ฉันไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย” “แล้วมาพูดผัวเผออะไร?!!อยากโดนฟ้าผ่าตายหรือไงย่ะ?!” เจ๊โวยวายยกใหญ่ “ไม่หรอกน่าเจ๊ก็กลับมาเป็นผู้ชายดิ” “เจ๊ก็อยากได้ผัว!!ไม่ได้อยากได้เมียกลับดีกว่าอยู่กับเธอแล้วเจ๊ปวดหัวววว!!” หมับ!! พูดจบก็หยิบกระเป๋าใบโตของเขาเดินออกไป “เจ๊!!อย่าพึ่งไปดิ!!เจ๊ฉันเหงา!!!!” อะไรวะ?! หลายวันต่อมา หอพักเจ๊ข้าวซอย ห้องพักปลานิล “สวย!” หุ่นก็ดีจะใส่เสื้อผ้าปิดบังทำไมก็ไม่รู้เสียแค่นมเล็กไปหน่อยเท่านั้นแหละแต่ว่าความจริงแล้วปลานิลโคตรซ่อนรูปหุ่นดีมากเหมือนได้รับการดูแลอย่างดีเลย ฉันหมุนตัวอยู่หน้ากระจกวันนี้ฉันต้องไปเรียนแทนปลานิลแล้วแต่ว่าสมองฉันมันจะรับรู้เรื่องเรียนไหมเนี่ย -.- “ช่างเถอะ!!เดี๋ยวความทรงจำก็กลับเข้ามาเองเหมือนที่ผ่านมานั่นแหละ” ฉันยิ้มให้ตัวเองในกระจกก่อนจะหยิบกระเป๋าเพื่อไปเรียนวันนี้ฉันแต่งหน้าและเปลี่ยนการแต่งตัวใหม่แรดสะบัดเลอออ!! “จะไปเรียนแล้วเหรอ 0.0” ดูเจ๊ทำหน้าฉันกำลังเดินออกจากหอก็เจอเจ๊ซะก่อน “มองอะไรเจ๊ไม่เคยเห็นคนสวยเหรอคะ?” ฉันสะบัดผม “คนสวยอะเคยเห็นแต่ไม่เคยเห็นเธอแต่งแบบนี้ผีสิงใช่ไหม?” เจ๊ข้าวซอยจ้องมองฉัน “ผะผะผะผีที่ไหนไม่มี๊!!” ฉันตอบอย่างไม่มีพิรุธ “เฮ้ออ!!นั่นสิโลกนี้ไม่มีผีหรอกหรือต่อให้มีก็ไม่มีอะไรน่ากลัวกว่าคนอีกแล้ว ก็ดีใจนะที่เห็นชะนีอย่างเธอเปลี่ยนตัวเองแต่ว่าถ้ามันฝืนใจก็ไม่ต้องทำ” ใครบอกแรดแบบนี้แหละชอบมาก!! “รับทราบเจ๊!!” “...” “แต่ว่า...” ฉันพูดและขยับตัวเข้าไปหาเจ๊ข้าวซอย “ขะเข้ามาทำไม?” เสียงสั่นเชียวน้า “เห็นสวย ๆ แบบนี้แล้วอยากเปลี่ยนมาลองของแซ่บอย่างน้องกี้...เอ๊ย!!ปลานิลหรือยังคะ?” ส่งสายตาวิ้งไปทีเกือบแทนชื่อผิดซะแล้ว “อยากเปลี่ยนฉัน?” เจ๊ข้าวซอยก้มหน้าลงมาหาฉันใกล้ ๆ หน้าใสมากกกกก!! “ใช่ค่ะ อยากได้ผัวเป็นเจ๊จัง^^” “หึ ไปตายแล้วเกิดใหม่นะนังชะนี!!ไป!!ไปเรียนได้แล้วย่ะ!!!” “โถ่!!!เจ๊อ่า!!!” เจ๊ข้าวซอยไล่ฉันเสร็จก็เดินหนีไปเลยก็อยากตามไปแกล้งอยู่หรอกนะแต่วันนี้เปิดเทอมวันแรกได้เวลาไปแรด เอ๊ย!! ไปเรียนแล้ววววว แล้วเจอกันน่า~เพื่อนสุดที่รัก!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more