2 - บังเอิญ
692 Words
Talk เพลิง
ประเทศอังกฤษ
ผมมาถึงที่โกดังด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดหัวเสีย โชคดีที่ลูกน้องคุมเพลิงเอาไว้ได้ แต่ก็เสียหายเยอะพอสมควร
“มึงดูแลยังไงปล่อยให้ไฟไหม้”
“อ้าวเฮีย! กูก็ไม่ได้ดูตลอดไหมวะ กูไม่ได้นอนเฝ้าทุกวันจะรู้ไหมว่าพวกแม่งมันจะเล่นสกปรก” ไอ้นี่มันชื่อไฟ เป็นน้องชายของผมเอง
“เป็นมัน ?”
“เล่นแบบนี้ถ้าไม่ใช่พวกมันแล้วจะเป็นใครวะ” ผมกำหมัดแน่นพวกมันกัดไม่ปล่อยจริง ๆ
ผมทำธุรกิจสีเทาแน่นอนว่าต้องมีศัตรูรอบตัว แต่ก็มีอยู่แค่พวกเดียวที่กัดไม่ยอมปล่อย พวกคาเรน พวกมันทำธุรกิจมืดเหมือนกันกับผม พักหลังมานี้ผมขยายธุรกิจไปหลาย ๆ ประเทศ คงเผลอไปเหยียบหางมันเข้า
“ให้ไอ้เคนไปหากูที่บริษัท” ผมสั่งลูกน้อง
“ครับนาย”
“มึงจะกลับบริษัทพร้อมกู ?” ไอ้ไฟถามผม
“เออ”
ผมไม่อยากอยู่เห็นภาพโกดังสินค้าที่ถูกไฟไหม้ กลัวจะอดใจไม่ได้บุกไปยิงถล่มพวกมัน ตอนนี้ผมจะปล่อยให้มันได้ใจไปก่อนแล้วค่อยคิดบัญชีทีหลัง
#บริษัท
บริษัทที่ว่าคือบริษัทค้าของผิดกฏหมาย ส่วนบริษัทที่โปรงใสพ่อผมเป็นคนดูแล พ่อให้ผมกับไอ้ไฟมาดูแลธุรกิจพวกนี้แทน
ก็อก ๆ เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นในขณะที่ผมกับไอ้ไฟกำลังคุยกันอยู่
“เข้ามา”
คนที่เดินเข้ามาคือไอ้เคนลูกน้องคนสนิทของผม “นายจะให้ผมจัดการพวกมันเลยไหมครับ”
“ยังก่อน”
“ทำไมวะ” ไอ้ไฟถาม
“ยังไม่ถึงเวลา” บอกน้องชายจบผมก็ถามไอ้เคน “มูลค่าความเสียหายเท่าไหร่ ?”
“เท่าที่ผมดู โชคดีที่ไฟไม่ได้ลามไปถึงโซนเก็บสินค้า ไหม้แค่พวกของค้างสต็อก มูลค่าความเสียหายประมาณสามสิบล้านครับนาย”
“อืม ไปจัดการเรื่องให้เรียบร้อย”
“มีอีกเรื่องครับนาย”
“ว่ามา”
“นักศึกษาแลกเปลี่ยนที่นายให้ทุนไปมีทั้งหมดสามคนที่สอบได้คะแนนสูงสุด นี่ครับแฟ้มประวัติ” แฟ้มสีดำถูกวางตรงหน้าของผม
“ทำไมไม่เอาไปให้พ่อกูดู”
“นายใหญ่บอกว่าเรื่องนี้ยกให้นายจัดการครับ”
“พ่อคงอยากให้มึงมีประวัติทำเรื่องดี ๆ บ้าง”
ผมเปิดแฟ้มเอกสารดูทีละหน้า ก็แค่นักศึกษาที่สอบได้ทุนไม่จำเป็นที่จะต้องสนใจอะไรขนาดนั้น แต่เมื่อเปิดแฟ้มไปจนถึงหน้าสุดท้าย ผมก็ต้องจ้องมองผู้หญิงในภาพตาไม่กระพริบแล้วคิดในใจว่าโลกช่างกลมจริง ๆ
“เอิงเอย” ผมอ่านชื่อของเธออย่างสนใจ
จะไม่ให้สนใจคงไม่ได้เพราะเธอคือผู้หญิงคนที่ผมพากลับโรงแรมก่อนที่จะกลับอังกฤษ ใบหน้าจิ้มลิ้มชวนมองกับริมฝีปากอวบอิ่มของเธอมันยังติดตาผมอยู่
นึกแล้วก็เสียดายที่ปล่อยเนื้อชิ้นดีแบบนั้นไป ไม่คิดว่าจะบังเอิญขนาดนี้ ก็ดีจะได้ไม่ต้องเสียเวลาตามหาให้เหนื่อย
“คนนี้ชื่อเอิงเอย สอบได้คะแนนสูงที่สุดเลยครับนาย”
“น่าสนใจดี” ผมมองภาพก่อนจะพูดออกมา
“ไหนขอดูหน่อยดิ” ไอ้ไฟกำลังจะมาดูแฟ้มเอกสารแต่ผมดึงหนีก่อนที่มันจะเดินมาถึง
“หวงอะไรวะแค่นักศึกษาแลกเปลี่ยน”
“กำหนดเดินทางมาอังกฤษเมื่อไหร่ ?” ผมถามไอ้เคน
“ต้นเดือนหน้าครับนาย”
“… เอิงเอย ชื่อเพราะดี หึ!” ผมพูดพึมพำก่อนจะสั่งลูกน้องคนสนิท “ถ้าเธอมาถึงอังกฤษเมื่อไหร่มึงจัดการส่งช่อดอกไม้ไปต้อนรับที่สนามบินด้วยก็แล้วกัน”
ทั้งไอ้ไฟและไอ้เคนต่างขมวดคิ้วมองผมอย่างแปลกใจเมื่อได้ยินคำสั่งนั้น
“ใคร เมียเก่ามึง ?”
“มึงเคยเห็นกูมีเมีย ?”
“เออว่ะ ปกติกินแล้วทิ้ง ว่าแต่ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครทำไมมึงถึงสนใจมากขนาดนั้น”
“… ของเล่นชิ้นใหม่”
- Writer
