Uzun yorucu bir günün ardından, sıcak çayını yudumlarken olanları düşünmeden edemiyordu. Her şey o kadar karışmıştı ki resmen arapsaçına dönmüştü. Aile apaçık Kerim’i suçluyordu, Kerim’de aileyi… Üstelik anlattıklarının birçoğu da doğruydu. Çayından bir yudum daha alırken aklında sürekli Kerim’e sorulan sorular yankılanıp duruyordu.
“Kerim cinayet silahı evinde bulundu. Buna ne diyeceksin?”
Özgür’de cevabını merak etmişti. Sonra da zaten cevabı bildiğini fark etti.
“Komiserim, ben Sare öldükten sonra hiç eve gitmedim. Ondan öncesinde bir kere giyinmek için uğramıştım. Ev çok havasızdı, bende bir odanın camını açık bıraktım. Sonra da hiç uğramadım.”
O anda Özgür, Kerim’in evini düşündü. O duvara nasıl kolaylıkla tırmandığını ve nasıl kolaylıkla evin kapısını açtığını hatırladı. Eğer
