Vaktin kısıtlı kaldığı o anlarda tüm ekip toplanarak göreve gitmek için canla başla işlerine koyuldular. Katilin tam karşılarında şuursuzca oturduğunu düşündükçe kendini yiyordu Ada. Siyah saçlarının kaçan uçlarını kulağının arkasına yerleştirirken de babanın hareketleri ve kendini belli eden savunmasını hatırladıkça delirmek istiyordu.
Açıkça her şeyi söylemişti aslında. O imaları, o bakışları, sesindeki tehditkâr cümleler…
“Ona o akşam gitme dedim… Sonu kötü olur dedim…”
Sonu kötü bir delinin elinden oldu demişti. Asıl deli kendisiydi. Asıl katil oymuş.
Sare’nin babasıymış...
Nasıl bu kadar önlerinde duran suçu gözden kaçırabilmişlerdi aklı alır gibi değildi. Eve yaklaştıklarında yanında oturan Özgür’e kaydı gözleri. Kaşları çatılmış bir şekilde sadece yolu izliyordu. Arkaların
