KABANATA 17

2872 Words

Albana’s POV My shoulders slumped as I got into my car. I glanced at myself in the mirror. Tears flowed down both my cheeks caused by looking at the faces of the people who tried to kill me. Lumingon sa akin ang aking driver nang makita akong nahihirapang huminga. I chase after my breathe dahil binabalik ako ng isip ko sa masalimoot na gabing iyon. Nakikita ko pa paano nila ako pahirapan bago ako binaril ni Jackielou ng ilang beses. Pakiramdam ko ay natrauma na ako sa mga mukha nila. Kapag tumititig ako sa kanila ay parang si Satanas ang kaharap ko. “My Lady, are you fine?” “Y-Yes. Ideretso mo na lang ako sa mansion,” sabi ko. Inabot ko ang bote ng tubig at agad itong binuksan. Hindi ako nauubusan ng tubig sa sasakyan. Bihira lang kasi akong bumaba kaya’y tiniyak ko na may imbak

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD