“ไอ้มาร์คัส วันนี้จะลงว้ากไหม”
“มีเรื่องอะไรไหมล่ะริชชี่ ถ้าไม่มีก็ไม่ลง ขี้เกียจ!”
“มี” ผมมองมันพร้อมขมวดคิ้วอย่างสงสัย
“ปีสองแจ้งมาว่ารุ่นน้องปีหนึ่งไม่ยอมไหว้!” ผมพยักหน้ารับรู้
“โอเค กูลง ไอ้เมฆมึงหยุดทำหน้าไม่ได้รับบุญได้แล้ว”
“มึงจะให้กูอารมณ์ดีหรือไง ทะเลาะกับแฟนนะเว้ย”
“แล้วมึงจะเครียดทำบ้าอะไร ที่มึงเครียดนี่เครียดเพราะแฟนมึงทำร้ายเด็กมึง หรือเครียดเพราะมึงไม่เชื่อแฟนมึงกันแน่”
“...”
“หึ รู้สึกผิดสิมึง ตอนทำล่ะไม่คิด”
ผมพูด ซึ่งมันก็ทำหน้าเศร้า ๆ ออกมา
“ไอ้เมฆกูถามมึงจริง ๆ เถอะ มึงคิดว่าแฟนมึงเนี่ยทำร้ายโบเด็กมึงจริง ๆ เหรอวะ” ไอ้เลโอเป็นคนถาม ไอ้เมฆส่ายหน้าเป็นเชิงตอบว่ามันไม่เชื่อ
“ไม่เชื่อแล้วมึงว่าน้องทำไม”
“มึงฟังกูนะไอ้เลย์ ตอนแรกกูก็ไม่อยากจะเชื่อแต่สภาพโบตอนนั้นมันก็ทำให้กูอดคิดไม่ได้ไง กูก็เลยว่าน้องออกไปจะให้น้องขอโทษ”
“แต่น้องไม่ยอมขอโทษใช่ไหม” ผมถาม
“
