“เฮ้ยท่าน มีคนยิ้มว่ะ”
“ไหนใครยิ้ม ลุกขึ้นมา! ลุก! จัดแถวตามกลุ่ม ให้ไว!”
“ช้า ช้า ยังช้าอยู่อีก!!”
“ห่วย ห่วยหมดทั้งพี่มันน้องมัน ประธานอยู่ไหน ออกมา!!!” เสียงนี้ชัดเลย จะใครล่ะถ้าไม่มีพี่มาร์คัส
“ประธาน! เพื่อนผมเรียกคุณไม่ได้ยินเหรอ”
“มาแล้วครับ แฮ่ก แฮ่ก”
“คุณพาลูกเขามาทำไม คุณเห็นไหมน่ะ ว่าพวกเขาร้องไห้กันนะฮะ!!”
“...”
“เงียบทำไม! ถามก็ตอบสิ!”
หืม นี่ไม่ใช่พี่มาร์คัสที่ฉันเคยรู้จักแล้ว ตะโกนเสียงดังขนาดนี้ ไม่มียิ้ม หน้านิ่งแววตาวาวโรจน์
“คิก คิก”
“เสียงใคร ผมถามว่าเสียงใคร”
พี่เลโอพูด อ้อคนใส่หมวกมีประมาณสิบกว่าคน แต่พี่มาร์คัสกับเพื่อนเขาอีกสองคนไม่ได้ใส่นะคะ
“เงียบ ไม่มีคนตอบ ลุก! ลุกขึ้น”
“กอดคอ! ลุกนั่งยี่สิบครั้ง!”
“ลุกนั่ง..”
“ห่วย พูดยังไม่พร้อมกันเลย ลุกนั่งห้าสิบครั้ง”
“ห้าสิบครั้ง! หนึ่ง สอง สาม สี่....สามสิบ สะ..”
“เอาใหม่ ยี่สิบครั้ง ปฏิบัติ”
“หนึ่
