Uncle Sam—SPG

CHAPTER 11—HULI SA AKTO

REBECCA'S POV

MALALIM na ang gabi pero hindi pa rin ako dalawin ng antok. Ilang araw nang hindi mawala sa isipan ko ang araw na nahawakan ni Uncle Sam ang pagkab*b*e ko.

Simula noon, walang gabi na hindi ko inisip na paano kung higit pa roon ang nangyari? Paano kung ipinasok niya sa loob ng shorts ko ang kamay niyang iyon at dinama ako? Siguradong malalaman ng tiyuhin ko na namasa ako dahil lamang sa ballpen na iyon.

Nanumbalik ang pagnanasang naramdaman ko nang araw na iyon. Ibinuka ko ang aking mga hita at sinimulang himasin ang aking dibdib sa ibabaw ng manipis na pantulog na binili ni Uncle Sam para sa akin.

Bumigat ang aking paghinga nang sumagi sa isipan ko ang guwapong mukha niya, ang matipunong katawan. Ngunit ang hindi ko makalimutan ay ang matigas at malaking umbok sa kaniyang harapan, at ang mainit at malaking kamay niya na humawak sa aking kaselanan.

Dahan-dahan kong ipinasok ang aking kamay sa kapirasong saplot at inumpisahang hawakan ang maselang parte ng aking katawan. Hindi ko napigilang umungol sa sarap habang pinaglalaruan ko ang aking cl*Tor*s.

"Aaaahh... Oohh..." Ipinikit ko ang aking mga mata at lalo lamang akong nabaliw sa sarap dahil sa mukha ni Uncle Sam na naglalaro sa aking imahinasyon. Nakapatong siya sa aking ibabaw at naglalabas-masok sa loob ko ang kahabaan niya. "Oh, Uncle! Uncle Sam!" hindi ako nag-aalalang marinig niya ako dahil nasa tindahan pa siya sa mga oras na ito.

Nauna na akong umuwi at nag-inuman pa sila ng mga tauhan niya. Baka umaga na sila matapos dahil nagkantahan din sila. Si Auntie Suzette naman ay kanina pa tulog.

Parehong nakabuka ang aking bibig at mga hita. Hindi ko napigilan ang pagtirik ng aking mga mata. Naghahalo ang aking mga ungol at halinghing sa tunog na nalilikha ng aking daliri na naglabas-masok sa aking pagkab*b*e. Binilisan ko pa ang pag-ulos habang isinisigaw ko ang pangalan ni Uncle Sam

"Uncle... Ooohhh... Ang sarap mo, Uncle Sam..." Kinagat ko ang aking mga labi nang maramdaman ko na malapit na akong lab*San. Ilang buwan ko na itong ginagawa kaya alam na alam ko na kung paano paliligayahin ang aking sarili.

Malapit na malapit nang bumigay ang aking katawan ngunit ilang beses ko pang pinigilan iyon dahil gusto ko pang masiyahan habang hindi nawawala sa isipan ko ang pagbayo sa akin ni Uncle.

"Ah, Uncle Sam! Bilisan mo pa! Bilisan mo pa! Ang saraaap... ah!" Pakiramdam ko ay naninigas na ang aking tiyan at nanginginig na Ang mga hita ko dahil sa sarap.

Napahawak ako sa gilid ng papag na hinihigaan ko. Pabilis nang pabilis ang paglabas-masok ng aking daliri sa basang-basa ko ng hiyas. Para akong malulusaw sa panginginig habang paakyat ako sa langit. Hindi ko magawng itigil ang palakas nang palakas na pagtawag ko sa pangalan ni Uncle Sam. Lalo akong nababaliw kapag ginagawa ko iyon.

"Aahh, Uncle Saaaam!" malakas na sigaw ko na hindi ko napigilan. Nilabasan ako na tinatawag siya.

Hinang-hina ako pagkatapos. Nanginginig pa rin ang aking katawan nang hugutin ko ang aking daliri sa loob ko.

Pero sa malikot na imahinasyon ko, naroon pa rin si Uncle Sam. Dinadampian ng halik ang aking buong katawan. At iyon ang naging mitsa para muli akong mag-init.

Tuluyan ko nang hinubad ang aking p*nty at inihagis iyon sa paanan ko. Napakagat-labi ako. Mabilis na ipinasok ko ang aking dalawang daliri sa sarili ko at tuloy-tuloy na umulos.

Gusto kong burahin sa isip ko ang mukha ni Uncle Sam dahil alam kong mali ito. Ayoko nang magkasala sa kanila ni Auntie Suzette.

Pero hindi ko magawa at wala naman ibang nagpapainit sa akin kundi siya lamang. Sa kaniya lang ako nakakaramdam ng l*bog.

Ang sabi nga ni Tinay, nasa bawal daw ang sarap.

Muli, sa pag-iisip ng mukha ni Uncle Sam at masarap na bawal ay naramdaman ko ang matinding pag-iinit. At sa pagkakataong ito ay hindi ko na pinigilan ang aking sarili. Isinigaw ko uli ang pangalan niya na para bang pag-aari ko siya at pag-aari din niya ako.

Pagod na pagod ako at parang nauubusan ng lakas na bumagsak ang mga hita ko. Hinugot ko ang aking mga daliri na basang-basa ng aking sariling katas.

Ngayon, makakatulog na ako nang mahimbing.

Aktong ipipikit ko na ang aking mga mata nang mapatingin ako sa pinto nang maramdaman ko na parang makabukas iyon at may bulto ng katawan ang nakatayo roon.

Napabalikwas ng bangon nang masiguro kong hindi ako nagha-hallucinate lamang. Binuksan ko ang ilaw. At gano'n na lang ang panlalaki ng aking mga mata nang makilala ko ang pangahas na pumasok sa pinto na nakalimutan ko palang i-lock.

"U-uncle? Uncle Sam?!"

REBECCA'S POV

DALAWANG ARAW na simula nang mahuli ako ni Uncle Sam sa nakakahiyang ginagawa ko sa aking sarili. Simula noon ay todo-iwas na ako sa kaniya. Hindi na ako pumasok sa tindahan niya at hindi na rin ako nakikipag-usap sa kaniya.

Wala na akong mukhang ihaharap pa kay Uncle Sam.

Kaya nagdesisyon na ako na umalis na lang habang wala pa si Auntie Suzette. Hindi baleng magalit sa akin ang tiyahin ko. May sapat na ipon na rin ako para umuwi sa Davao.

Wala na rin akong balak na magpaalam pa kay Uncle Sam. Ayokong umalis na makarinig ng masasakit na salita sa kaniya. Sigurado ako na pinandidirihan na niya ako sa mga sandaling ito. Kaya nga siya umalis agad nang gabing iyon, matapos niya akong mahuli. At iniiwasan na rin niya ako gaya ng pag-iiwas ko sa kaniya.

Masakit man sa akin ang pag-alis kong ito dahil aminado ako napamahal na sa akin ang tiyuhin ko. Pero kailangan kong putulin ang kahibangan kong ito habang maaga pa at wala pa akong nasisirang pagsasama.

Tumulo ang aking mga luha nang bitbitin ko ang aking bag palabas ng bahay. Ngunit natigilan ako nang salubungin ako ni Uncle Sam sa bakuran.

Kumunot ang noo niya nang mapatingin sa malaking bag na dala ko. "Aalis ka?"

Tumango lang ako. Ayokong magsalita. Dahil bukod sa nahihiya ako, baka maiyak lang ako lalo.

"Bakit? At saan ka naman pupunta?" Lumapit siya sa akin.

Umiwas ako ng tingin.

"Bakit? Dahil ba ito... sa nakita ko noon?"

Hindi ako sumagot. Hindi ko kaya. Lalo na at alam ko na pulang-pula na ang aking mukha dahil sa matinding hiya. Kung puwede nga lang akong lamunan ngayon ng lupa para maglaho ako sa harapan ni Uncle Sam.

"Rebecca." Hinawakan niya ang aking magkabilang balikat at pilit akong pinapatingin sa kaniya. Pero pilit din akong umiiwas ng tingin. "Hindi mo kailangang umalis. Dahil hindi ko naman iyon ipinagkalat. Walang ibang nakakaalam non kundi ikaw at ako lang."

Dahil mapilit si Uncle Sam kaya napilitan na rin ako na tumingin sa kaniyang mga mata.

"A-alam ko naman po na hindi n'yo gagawin iyon. Pero nakakahiya pa rin po."

"At bakit ka naman mahihiya? Normal lang naman ang ginawa mong 'yon. Babae o lalaki man, ginagawa 'yon," malumanay niyang sagot.

Napatitig ako sa kaniya. "H-hindi po kaya galit sa'kin?" hindi makapaniwalang tanong ko.

Seryoso ang mukha na iniharap ako ni Uncle sa kaniya. Hindi ko naman napigilan na tumingin sa kaniyang mga mata. At nakita ko roon ang pagkaaliw, hindi ang galit na inaasahan ko kapag nagkaharap kami nang ganito.

Gayon man, nahihiya pa rin ako. Muli akong nagbaba ng ulo.

"Rebecca, pakiusap. Tumingin ka sa'kin. Gusto kong makita mo ang mga mata ko habang sinasabi ko sa'yo 'to." Hinawakan niya ang aking baba at muling iniharap sa kaniya.

Napalunok ako ng laway ng muling magtagpo ang aming mga mata. Para akong nanghihina sa mga titig ni Uncle Sam.

Malawak na ngumiti ang tiyuhin ko nang sapuin niya ang aking pisngi. "Wala kang dapat na ikahiya, hija. At lalong huwag mong isipin na galit ako. Dahil ang totoo, ang saya ko ngayon. Napakasaya, Rebecca."

"Uncle..."

Mariin siyang napapikit at huminga nang malalim. "Patawarin mo ako. Pero baka ikaw pa ang magalit sa'kin kapag nalaman mo na noon pa man ay gusto na kita. Unang kita ko pa lang sa'yo, hindi ka nawala sa isip ko. Simula nang masilayan ko ang ganda mo, ang alindog mo, walang gabi na hindi ikaw ang laman ng maruming imahinasyon ko. Baka sabihin mo na manyakis ako. Pero hindi ko mapigilan ang sarili ko na maakit sa'yo, Rebecca..."

Lalo akong naguluhan. Hindi makapaniwala. Pero inaamin ko na natutuwa ako, natutuwa ang puso ko.

Dahan-dahang inilapit ni Uncle Sam ang kaniyang mukha at dinampian ako ng halik sa noo. "Kaya utang na loob, huwag kang umalis, Rebecca. Huwag mo akong iwan. Pareho lang tayo ng nararamdaman kaya huwag kang mahiya. Simula ngayon, ipaparamdam ko sa'yo na walang Mali sa ginawa mo nang gabing iyon."

Muli akong pinamulahan ng mukha nang maalala kung paano ako nahuli ni Uncle Sam na umungol habang isinisigaw ko ang pangalan niya. "P-paano ho hindi naging mali kung may asawa ka at tiyahin ko pa?"

Napangiti siya. "Masarap nga ang bawal, 'di ba?"

"Uncle naman, eh." Iningusan ko siya.

"Biro lang." Natatawang niyakap niya ako. "Walang mali dahil pareho tayo ng nararamdaman, Rebecca. Hindi ito mali..." aniya at mabilis na sinakop ang aking mga labi.