Uncle Sam—SPG

CHAPTER 16—ANG KATOTOHANAN

REBECCA'S POV

"GOOD MORNING, Rebecca," bati sa akin ni Rodrigo paglabas ko ng cottage at nasa labas siya.

"Good morning din," kaswal na bato ko rin sa kaniya. Hindi gusto ni Uncle Sam na nakikipaglapit ako kay Rodrigo kaya iniiwasan ko na siya.

"Saan ka pupunta?" tanong niya nang lampasan ko siya.

"Sa cottage ni Uncle. Baka kasi nakalimutan niya kung anong oras tayo aalis, eh. Para makapag-empake na siya."

Napakamot sa ulo niya si Rodrigo. "Simula nang umalis tayo sa Manila, palagi ka nang nakadikit sa Uncle mo. Uuwi na lang tayo na siya pa rin ang gusto mong makasama. Hindi tuloy ako maka-porma sa'yo. Kaya nga ako sumama dito dahil sa'yo, Rebecca, eh."

"Bakit mo naman ako popormahan?" kung ang noo na tanong ko.

Kahit guwapo at makisig din si Rodrigo, hindi ko nakikita ang sarili ko na maging nobya niya. O kahit nga magpaligaw lang sa kaniya, hindi ko kayang isipin.

Sa ngayon, bukod tanging si Uncle Sam lang talaga ang lalaking gusto ko. Siya lang ang gusto ko na manligaw sa'kin at maging boyfriend ko. Kahit pa nga alam kong malabo iyon dahil hanggang kabit lang naman ang papel ko sa buhay niya dahil may asawa na siya.

"Alam mo naman na noon pa lang, may gusto na ako sa'yo, Rebecca. Sinisita lang ako ng tiyuhin mo. Pero ngayon, handa na ako na ipaglaban ka. Kung hindi siya papayag na ligawan kita, magre-resign na lang ako."

Bigla akong nag-aalala dahil hindi puwedeng mawala sa tindahan ni Uncle Sam si Rodrigo.

Ayon sa tiyuhin ko, si Rodrigo raw ang isa sa pinakaimportanteng employado niya dahil ito lang ang nakakaalam ng mga tindahan na binabagsakan nila ng supli. Malaking kawalan daw si Rodrigo sa tindahan ni Uncle. Bukod doon, posible raw na kunin ito ng kakompetensiya at maagaw pa ang mga tindahang sinu-supply-an, lalo na iyong malalaki.

"Bakit ka aalis? Wala namang kinalaman dito si Uncle Sam, eh. Ako talaga ang ayaw magpaligaw sa'yo o sa kahit sino mang lalaki, Rodrigo. Ayaw ko pa kasing mag-boyfriend," paliwanag ko sa kaniya.

"Hindi ako naniniwala sa'yo, Rebecca. Ang sabihin mo, ayaw talaga sa'kin ng tiyuhin mo kasi siya ang may gusto sa'yo."

Umawang ang bibig ko at hindi agad ako nakapagsalita. Muntik na akong pagpawisan nang malapot kung hindi lang binawi ni Rodrigo ang sinabi niya.

"Biro lang. Ito naman, ninerbiyos agad." Nginisihan niya ako. "Alam ko naman na pamangkin lang talaga ang turing sa'yo ng Uncle Sam mo. Hindi naman niya siguro ipagpapalit si Ma'am Suzette na mapera at may magandang trabaho sa isang tulad mo na katulong at tindera lang."

Tiningnan ko siya nang masama. "Kung makapagsalita ka, akala mo naman, nakakaangat sa'kin. Eh, pareho lang naman tayo na pasahod nila."

Umiling lang si Rodrigo. "Magkaiba tayo, Rebecca. Ako, hindi basta-basta matatanggal sa trabaho. Pero ikaw, ano mang oras gustuhin ng auntie mo, puwede ka niyang pauwiin sa Davao."

Hindi ako makapaniwala sa narini. Paano nalaman ni Rodrigo ang tungkol sa bagay na iyon? Hindi naman ako nagkukuwento o si Uncle. Kahit si Tinay, alam kong hindi rin ipinagsasabi sa iba ang tungkol sa hindi magandang pagtrato sa akin ni Auntie Suzette dahil iniingatan ko na masira ang image niya.

Kung makapagsalita si Rodrigo, parang sigurado siya, ah. Buti sana kung close sila ni Auntie Suzette.

Pero imposible dahil bihira lang pumunta sa tindahan ang tiyahin kong iyon. At saka matapobre siya. Hindi siya nakikipag-usap sa mga hindi niya ka-uri.

"Lumabas din ang tunay na kulay mo. Kaya huwag ka nang magtaka kung bakit ayaw ko sa'yo," nang-uuyam na wika ko.

Tinawanan lang niya ako. "Huwag kang magsalita nang patapos, Rebecca. Dahil sa ayaw at sa gusto mo, magiging akin ka rin."

"Asa ka!" Inirapan ko si Rodrigo bago ko siya iniwanan.

REBECCA'S POV

"GINUGULO ka na naman ba ni Rodrigo?" agad na bungad sa akin ni Uncle Sam nang makarating ako sa loob ng cottage niya. "Nakasilip ako sa bintana kaya nakita ko kayo. Puntahan ko nga sana kayo pero umalis ka na."

Ayokong maaapektuhan ang negosyo ni Uncle Sam nang dahil sa'kin kaya hindi ko na lang sinabi sa kaniya ang naging pag-uusap namin ng delivery boy niya.

"Hindi naman po, Uncle. Nagtanong lang siya kung anong oras daw po tayo aalis?"

Tiningnan niya ako nang naniniguro. "Sure ka?"

Tumango lang ako. "Opo."

Niyakap niya ako. "Basta kapag ginulo ka niya o kahit sino man diyan, sabihin mo lang kay Uncle, ha? Ako ang bahala sa'yo."

Napangiti ako.

Isa sa mga reason kung bakit ako nahuhumaling kay Uncle ay dahil sa pagiging protective din niya. Feeling ko kapag kasama ko siya, may lover na ako, may protector pa ako. Katulad din ng lover na, Uncle ko pa siya.

"Salamat po, uncle." Yumakap din ako sa kaniya. Hindi ko alam kung bakit bigla kong naalala ang mga nangyari sa amin kagabi. Bigla akong nakaramdam ng init. Idinikit ko pa lalo sa katawan ni Uncle Sam ang dibdib ko. "Alam n'yo ho na na ang lungkot ko kanina nang magising ako na wala kayo sa tabi ko."

"Pasensiya ka na, hija. Hangga't maaari, gusto ko rin sanang gumising na katabi at kayakap ka," malambing niyang tugon. "Pero alam mong hindi maaari. Ikaw na rin ang nagsabi kagabi na baka mahuli tayo ng mga tauhan ko."

Bigla kong naalala ang biro sa akin ni Rodrigo kanina. Na baka raw may gusto sa'kin si Uncle Sam. At gusto ko sanang ipaalam sa tiyuhin ko dahil baka nagdududa na sa amin ang delivery boy niya.

Pero kapag ginawa ko iyon, siguradong tatanggalin niya sa trabaho di Rodrigo. Ayokong mahirapan siya kapag nagpalit siya ng bago. At ang Malala, baka bumagsak pa ang negosyo niya nang dahil sa'kin.

"Okay lang po iyon, Uncle. Naiintindihan ko naman po ang sitwasyon natin. Hindi naman po ako clingy at demanding. Ang importante lang naman ho sa'kin ay makasama ko kayo palagi."

Mas humigpit pa ang pagkakayakap niya sa akin. Idinikit niya sa akin ang pagkal*l*ki niya. Lalong sumiklab ang init na nadarama ko nang maramdaman ko ang paninigas niyon.

Hinaplos ni Uncle Sam ang aking buhok. "Basta pagbalik natin sa Maynila, sisimulan ko na ang panliligaw ko sa'yo, Rebecca. Gusto kong gawing opisyal ang relasyon natin kahit tayong dalawa lang ang nakakaalam. Ayaw ko kasi na isipin mong pinaglalaruan lang kita. Na kapag nakuha ko na ang gusto ko sa'yo, aayawan na kita."

Muntik nang mahulog ang puso ko sa kilig.

"L-ligawan n'yo ho talaga ako, Uncle? Seryoso?"

Pinisil niya ang tungki ng aking ilong, sabay tango. "Puwera na lang kung hindi mo ako papayagan. Pero huwag kang mag-alala dahil ire-respeto ko ang ano mang desisyon mo, Rebecca."

Sa totoo lang, marami na ang lalaking nagtanong sa'kin niyon. Pero binabasted ko agad-agad.

Ngunit itong si Uncle...

Iba talaga ang karisma niya!

Kahit mali, parang nagiging tama kapag siya ang lumalandi sa akin.

"Rebecca, kung ang inaalala mo ay tungkol pa rin sa amin ng Auntie Suzette mo, siguro panahon na para malaman mo ang tungkol sa tunay na sitwasyon namin."

"Tunay na sitwasyon?" Nagtataka na tumingin ako kay Uncle Sam. "Ano ho ang ibig n'yong sabihin?"

Sinapo ni Uncle ang aking pisngi. "Sasabihin ko lang sa'yo basta mangako ka sa'kin na huwag mo munang ipaalam sa tiyahin mo na alam mo na. Siguradong pauwiin ka niya sa Davao, Rebecca."

Naguguluhan man ay tumango na lang ako. "P-promise po, Uncle."

"Hindi kami totoong mag-asawa ni Auntie Suzette mo dahil hindi pa kami kasal. Live-in partner lang kami sa loob ng tatlong taon dahil inayawan niya noon ang proposal ko. Hindi pa raw siya handang magpatali. Pero dahil ayaw niyang malaman ng lahat na nakikipag-live-in lang siya kaya ipinapalabas niyang kasal na kami. At dahil mahal ko siya kaya sunod-sunuran lang ako sa bawat desisyon niya," seryosong pagtatapat ni Uncle.

Hindi ako makapaniwala.

Buong akala ko talaga ay kasal na sila at totoong mag-asawa.

Bakit parang gustong tumalon ng puso ko?

"Ibig n'yo pong sabihin—"

"Oo, Rebecca," nakangiting sabat niya. "Bigyan mo lang ako ng sapat na panahon. Aayusin ko ang paghihiwalay namin ng tiyahin mo dahil wala akong balak na itago ka habang buhay."

Hindi ko napigilan ang aking sarili dahil sa sobrang tuwa na nararamdaman ng puso ko dahil sa nalaman. Tumingkayad ako at hinalikan sa mga labi niya si Uncle.

"Huwag mo akong umpisahan, Rebecca," sambit niya at hinapit ako sa beywang. "Kanina pa ako tinitigasan sa'yo."

"Alam ko po." Gumuhit ang pilyang ngiti sa aking mga labi. "At alam ko rin ho na ako ang kailangan n'yo..." Dumausdos ang aking kamay sa katawan niya at dinakma ang tigas na tigas niyang pagkal*ki.

"Sh*t! Napamura na lang si Uncle nang bigla akong lumuhod sa harapan niya.