“ทำไมไม่รอผมล่ะครับ” ชายหนุ่มเดินอ้อมเข้ามายืนพิงเคาน์เตอร์บาร์ข้างๆ ก้มหน้าลงมองเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ อีตาบ้าแกลรี่มาทำตาเจ้าชู่ใส่แบบนี้เราก็แย่สิ แก้มสาวค่อยๆ แดงระเรือ ก่อนจะเสมองไปทางอื่นหลบสายตาเขาที่มองแล้วตอบเขาเสียงเบา “ก้อ ก็ คุณตื่นสายเองนี่นา แล้วก็ นี่ออกไปห่างๆ เลยนะอายเขา” ภรรยาตัวน้อยดันร่างใหญ่ให้ออกห่างแต่เขากลับดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนกอดเธอเอาไว้แน่นแล้วฝังจมูกลงกับแก้มนุ่มทั้งสองข้างอย่างหนักหน่วงก่อนจะเดินออกไปนั่งที่หน้าบาร์ตรงหน้าเธอ “ขอกาแฟแก้วหนึ่งนะครับที่รัก” เกดกนก ขว้างค้อนให้เขาไปทีหนึ่ง แต่สามีตัวดีกลับเลิกคิ้วส่งให้กลับอย่างยั่วเย้าพร้อมกับมองหน้าเธอด้วยท่าทางยียวน แต่สายตางี้วิบวับ เธอจะทำอะไรเขาได้เล่านอกเสียจากชงกาแฟจนสุดฝีมือก่อนจะนำไปเสริพพร้อมกับขนมปังปิ้งแถมด้วยลูกชุปสีสวยแสนอร่อยที่เธอทำเองให้กับเขาลองชิม “อร่อยไหมคะ” “อื่ม..อร่อย” เพียงแ