ถ้าฉันเป็นเขา

ช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม

- ปัจจุบัน -

ฉันนั่งอยู่ที่เดิม โซฟาห้องของฉัน และนี่ก็เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ที่พี่ตั้มทำให้ฉันช้ำใจ เขาเปลี่ยนผู้หญิงเป็นว่าเล่น ส่วนฉันก็โง่เป็นควายเจ็บแล้วไม่จำ ทุกครั้งที่ฉันช้ำ หรือมีปัญหาผู้ชายที่อยู่ข้างๆ ฉันกลับไม่ใช่พี่ตั้ม แต่กลับเป็นพี่เขม

"กินเหล้า แล้วมันจะหายโง่รึไง"

โอ้โห ... เหล้าเปลี่ยนนิสัยจริงๆ ฉันหันไปมองตามเสียงที่พูดอยู่ข้างๆ ฉัน ปากหมาๆ แบบนี้เป็นใครไปไม่ได้ พี่เขมของฉันเอง ฉันเริ่มชินกับหมาในปากของเขาแล้วล่ะ ยังไงเขาก็เป็นคนที่อยู่ข้างฉันมาตลอด

"ฉันเคยเตือนเธอแล้ว ว่ามันเจ้าชู้เธอทนมันไม่ได้หรอก"

"พูดตอนหน่ายยม่ายยเห็นรู้เรื่องเยย~!!"

"ก็วันที่มันจีบเธอครั้งแรกไง แล้วเป็นไงทีนี้ โง่ซ้ำโง่ซาก โง่แล้วก็เป็นภาระให้ฉันเนี่ย"

ผมทำทีเป็นพูดอย่างนั้น อันที่จริงผมคิดว่าผมคงต้องเริ่มทำอะไรสักอย่างแล้วล่ะ หากไอ้ตั้มมันยังทำแบบนี้ ผมจะแย่งน้องพลอยมาจากมันเอง

"ใช่!! พลอยมันโง่ โง่แบบนี้ถึงไม่มีคนเอาไงล่ะ ... อึก ... พี่ตั้มมีชู้คนที่สี่ในรอบหนึ่งปี ... อึก"

"ให้ฉันเอาไหมล่ะ ถ้าจะให้ฉันเอาก็ไปเลิกกับไอ้ตั้มก่อน"

"พะ ... พูดบ้าอะไรเนี่ย!!"

"หรือจะเอากับฉันก่อนแล้วค่อยไปเลิกกับมัน"

ไม่รู้เพราะพี่เขมเมาหรือเพราะอะไรดลใจให้เขาพูดออกมาแบบนี้ แต่ตอนนี้หัวใจของฉันมันเต้นแรงจนเกินไป จริงอยู่ที่ฉันก็กินเหล้าเหมือนกันแต่ว่าฉันคิดว่าฉันน่าจะมีสติมากกว่าเขานะ

พี่เขมตอนนี้ตาหวานเยิ้มอาจจะเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ สองแก้มของเขาแดงก่ำไปจนถึงลำคอ เขาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตอยู่สองสามเม็ด ออกจะเซ็กซี่หน่อยๆ ฉันเห็นแล้วก็อดมองกล้ามล่ำๆ นั่นไม่ได้ แต่ฉันมองไปได้ไม่เท่าไหร่ก็รู้สึกเหมือนหัวมันหนักๆ ฉันมึนหัวเพราะดื่มเหล้าเยอะเกินไป จนรู้สึกเหมือนจะทรงตัวไม่อยู่ตาฉันจะปิดเสียให้ได้

สายตาที่น้องพลอยมองผมมันทำให้ผมกระหยิ่มยิ้มย่องในใจ ผมจงใจปลดกระดุมเสื้อออกสองสามเม็ดโชว์กล้ามอกของผมที่คิดว่าน่าจะมีผลต่อจิตใจของใครบ้างคน เพราะที่ผ่านมาสาวๆ ก็ชอบแอบมองผมในส่วนนี้กันทั้งนั้น อันที่จริงเหล้าตรงหน้านี้มันไม่ได้ทำให้ผมมึนเมาเลยสักนิด ผมแค่แสร้งเมาตามน้ำไป แต่คนตัวเล็กตรงหน้านี่สิคงคิดว่าตัวเองเจ๋งมากมั้งถึงได้กระดกพรวดๆ เอาขนาดนั้น อย่าคิดว่าผมจะห้ามนะ

เพราะผมจงใจมอมเธอ

จะหาว่าผมเลวก็ได้ผมยอมรับ ใครใช้ให้เธอมาทำให้ผมชอบล่ะ ทำให้ผมชอบก็ต้องรับผิดชอบผมด้วยเรื่องตัดใจที่เคยพูดไปเมื่อหนึ่งปีก่อนหน้านี้ผมยกเลิก ส่วนกับไอ้ตั้ม มันทำกับน้องพลอยแบบนี้ ผมไม่สนแล้วละ ว่ามันจะอยากเป็นเพื่อนกับผมต่อไหม แต่ผมไม่ชอบที่มันทำอย่างนี้กับน้องพลอย

เพราะถ้าเป็นผม ผมจะไม่มีวันทำให้น้องพลอยร้องไห้ ถ้าน้องพลอยจะร้องไห้เพราะผมก็คงจะเป็นแค่ตอนที่โดนของใหญ่ของผมกระแทกเท่านั้น

น้องพลอยหน้าแดงก่ำอย่างน่ารัก ผมเดาไม่ได้หรอกว่าเธอกำลังรู้สึกอะไรยังไง แต่ผมกำลังเขยิบเข้าไปใกล้ๆ น้องพลอย แอบสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆ ของเธอจากทางเรือนผมสีสวยนั่น

"ไปนอนไหม เดี๋ยวฉันพาไป"

ผมยังไม่ทันให้พลอยได้ตอบอะไรผมก็ถือวิสาสะอุ้มเธอขึ้นในท่าเจ้าสาวแล้วเดินเข้าห้องนอนของเธอไป

ผมค่อยๆ วางเธอลงบนที่นอนนุ่มอย่างเบามือ เมื่อหัวเธอถึงหมอนเธอก็ค่อยๆ หลับตาลง ทำไมถึงไม่ระวังตัวเลยนะยัยนี่ ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นมันจะอันตรายขนาดไหน

แต่ใช่ว่าผมจะไม่อันตราย ผมเนี่ยแหละโคตรอันตราย

ผมยกยิ้มมุมปากก่อนจะค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อของเธอออกทีละเม็ดอย่างช้าๆ และเบามือที่สุด ผมลอบมองใบหน้าหวานของเธอที่หลับตาพริ้มเพราะความเมาเธอคงไม่รู้ว่ากำลังจะโดนอะไร แต่ผมไม่รีบหรอกครับ ผมถือคติช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม

ผมเลียกลีบปากล่างของตัวเอง พร้อมกับลูบไล้รอยศักดิ์ชื่อพลอยนภัสของเธอที่เนินอกอวบ เธอตัวเล็กแค่นี้เอง ทำไมถึงพกอะไรมาเยอะแยะขนาดนี้สงสัยแม่คงรักมากถึงได้ให้อะไร อะไรกับเธอมาเยอะแยะ

"อื้ออออ"

น้องพลอยครางอื้ออึงในลำคอ ผมเองก็ชะงักไปเพราะกลัวเธอจะตื่น แต่เมื่อเห็นเธอหลับต่อผมก็จัดการปลดตะขอบราเซียร์ของเธอด้วยประสบการณ์ที่ผมมีมันทำให้ผมจัดการเรื่องแบบนี้อย่างง่ายดาย

ผมโน้มใบหน้าลงไปขบเม้มปลายถันสีชมพูระเรื่อของเธอจนมันแข็นขึ้นเป็นไต พร้อมกับปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตเม็ดที่เหลือของตัวเองออกด้วย

ผมโยนเสื้อของผมทิ้งไปอย่างไม่ไยดี พร้อมกับใช้สายตาสำรวจเรือนร่างอรชรของเธอจนทั่ว รูปร่างของเธอมันช่างเย้ายวนอารมณ์ปรารถนาของผมเหลือเกิน

ผมลูบไล้เรือนร่างอรชรของเธออย่างใจเย็น วันนี้ผมได้กินเธอแน่ๆ หลังจากที่ผมต้องคอยเป็นกระโถนให้เธอมาตลอดหนึ่งปีเต็ม และวันนี้เป็นวันที่ผมตัดสินใจ

แย่งน้องพลอยมาจากไอ้ตั้ม

โทษผมไม่ได้หรอกนะมันดูแลน้องพลอยไม่ดีเองน้องพลอยมีสิทธิ์ที่จะเลือก แต่น่าเสียดายที่ผมดันเลือกให้เธอแล้วเนี่ยสิ

ผมถอยหลังไปนิดหน่อยแล้วลูบไล้เธออย่างเบามือที่สุด ผมแหวกแพนตี้ของเธอออกไปให้พ้นทางแล้วจัดการใช้นิ้วหัวแม่มือบดคลึงปุ่มกระสันของเธอเบาๆ พร้อมกับค่อยๆ สอดนิ้วกลางเรียวยาวเข้าร่องรักของเธออย่างช้าๆ

"พี่เขม"

เฮือกกก !!

เชี่ย!! ผมเกมส์เหรอครับเนี่ย ผมหันไปตามเสียงเรียก พลอยกำลังผงกศีรษะขึ้นดูผมที่กำลังจะปู้ยี่ปู้ยำร่างกายเธอ แต่มือของผมมันก็ยังไม่หยุด ผมยังพยายามดันมันเข้าไปเรื่อยๆ อย่างช้าๆ โดยที่ตายังมองดวงหน้าหวานของเธออยู่ตลอด

"บ้าจริง ฝันเหรอเนี่ย "

เออ ใช่ พลอยฝัน นอนเถอะ นอน ผมจำต้องถอดนิ้วกลางเรียวยาวออกจากร่องรักของเธออย่างจำใจ ผมจ้องมองเข้าไปในดวงตาคู่สวย เธอเองก็จ้องผมกลับเหมือนกัน ราวกับดวงตาของเธอมีแรงดึงดูดขณะที่สายตายังจับจ้อง ผมก็ค่อยๆ โน้มใบหน้าลงไปจนริมฝีปากของผมหยุดชะงักไว้ที่ริมฝีปากอวบอิ่มของเธอ

ถ้าผมประกบจูบลงไปเธอจะทำยังไง

เร็วเท่าความคิดผมตัดสินใจประกบจูบริมฝีปากอวบอิ่มนั่นที่ผมเคยเฝ้ามองมาเป็นปีริมฝีปากเธอมันช่างนุ่มนิ่มสมดังใจผมจริงๆ ผมสอดแทรกเรียวลิ้นเข้าในโพรงปากของเธอโดยที่เธอเองก็จูบตอบผมเหมือนกัน อาจจะเพราะเธอเมา แต่ผมตั้งใจ

มือของผมลูบไล้ไปทั่วร่างนุ่มนิ่มของเธอ ผิวของเธอขาวเนียนจนลูบไล้เท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ ส่วนตัวผมยังมัวเมาอยู่กับการบดจูบเธอซ้ำๆ ย้ำๆ

ครืด~ ครืด~ ครืด~

เสียงโทรศัพท์ของน้องพลอยดังขึ้นทำให้ผมต้องรีบผละตัวออก น้องพลอยเริ่มขยับตัว ผมก็รีบวิ่งเข้าไปแอบในห้องน้ำที่อยู่ในห้องนอนของเธอ มือของผมจับก้อนเนื้อที่กำลังเต้นอยู่ในอกข้างซ้าย ก่อนจะเลื่อนมือขึ้นมาแตะริมฝีปากหนาของตัวเองแล้วอมยิ้มออกมา

ผมติดใจรสจูบเธอเข้าแล้ว