เมื่อสิ่งที่โยกิพูดนั้นมันเชือดเฉือนจิตใจ จนเธอทนรับฟังไม่ได้ ใช่ว่าไม่ยอมรับความจริง การเป็นนางบำเรอควรมีกฎข้อห้ามหรือการอย่าให้ใจกับชายที่ได้เชยชม แต่มุขลินทำไม่ได้ เมื่อหัวใจของเธอนั้นมีเพียงแค่หมอภาคิน ที่เข้ามาเติมเต็มแล้วเธอก็ต้องเจ็บปวดเพราะอีกไม่นาน เมื่อห้องแห่งนี้เตียงที่เธอเคยนอนก็จะเป็นเพียงแค่อดีต เพราะเจ้าของตัวจริงเขาเข้ามาทวงแล้ว
มุขลินตัดสินใจเดินออกมาจากห้องด้วยหัวใจที่แตกสลาย เธอยอมรับว่าผิดที่พลีกายให้กับชายที่กำลังจะออกเรือน และก็รู้ตัวเองดีว่าเธอนั้นอยู่ในฐานะอะไรเมื่อไม่ได้เป็นคนของใจ ทำไมต้องอยู่ให้เขาเหยียบย่ำว่าต่ำตม คำพูดของโยกิที่มันทิ่มแทงหัวใจต่อให้เจ็บแค่ไหนก็ไม่เท่ากับสิ่งที่เธอเพิ่งรู้มา เขากำลังจะแต่งงานกับโยกิในอีกไม่ช้า แม้เธอจะเป็นแค่เพียงนางบำเรอแต่ก็มีหัวใจร้องไห้และเจ็บเป็น
