ตอนที่20

1307 Words

“เดี๋ยวกวากวา” กวากวาไม่สนใจเสียงเรียกของเก้าแม้สักนิด เธอได้ยินชัดเต็มสองหูแต่ก็ทำเป็นไม่ได้ยิน “เฮียเก้าขา ไปกับเชอรี่แป๊บหนึ่งนะคะ” สาวสวยข้างกายยังเกาะแขนเขาไม่ปล่อย ทั้งยังพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน เก้าหันมองเธอด้วยใบหน้าหงุดหงิด ก่อนพูดออกไปเสียงเข้ม “ฉันบอกให้เธอปล่อยแขนฉันนานแล้วนะ” “แต่เฮียคะ” “เธอรู้กฎของฉันดี และเธอก็ยอมรับมันเองด้วย” เชอรี่นิ่งไปก่อนจะยอมปล่อยแขนเก้า เธอพอจะรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนยังไง ถึงเธอจะอยากได้มากแค่ไหนแต่ก็ไม่มีวันได้เขาจริง ๆ หรอก “ก็ได้ค่ะ” หลังจากจัดการเสร็จเรียบร้อย เก้าจึงรีบเดินไปหากวากวาที่ซุ้มทันที ซึ่งเธอกำลังรับถุงลูกชิ้นหลายถุงจากคนขาย เขาจึงยื่นมือเข้าไปช่วย “มาช่วย” “ไม่ต้องหรอกค่ะ” กวากวาสะบัดหน้าใส่ เธอดึงถุงลูกชิ้นหลบมือเขาแล้วเดินออกไป “กวากวา” “...” ไร้เสียงตอบรับ คนตัวเล็กยังคงเดินหน้าบึ้งตึงกลับไปที่โต๊ะ “ว้าว ซื้อมาเยอะเลย

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD