"Andito na tayo." Anunsyo ni Zerrah na kinagising ko mula sa malalim na pag-iisip at sa kauna unahang pagkakataon mula sa hinaba-haba ng naging aming biyahe ay ngayon lamang muling bumalik ang takot sa aking puso.
Bakit kasi ngayon pa nitong piniling basagin ang katahimikan na namamayani sa loob ng kotse eh kanina naman na kahit naSa pribadong sasakyan panghimpapawid pa lang kami ay wala itong imik. Ni walang kahit isa samin ang sumubok na bumasag no’n at nanatili iyon hanggang Kanina ng dumating ang isang kotse kung saan minamaneho iyon ng tauhan ni Zerrah na siyang susundo. Sana sa’min ngunit kusa na ring nakapagdesisyon si Zerrah na siya na lang ang magmamaneho.
At sa ngayon nga gaya ng anunsyo ni Zerrah ay nakikita ko nga ang malaking mansion na nasa harap namin ang lugar na ‘di ko
