บทที่ 4
1160 Words
มาดามแคทรียาทรุดกายลงนั่งตามการประคองของลูกชาย พอรอสส์ทำท่าจะผละออกไปหาเครื่องดื่มให้ท่าน ก็กวักมือเรียกลูกชายคนเล็กไว้
“รอสส์”
“ตายแน่เรา”
รอสส์ตีหน้าเหยเกทำท่าขมุบขมิบ ขณะยืนหันหลังให้มารดา คิดว่าตนเองต้องโดนมารดาเชือดแน่ๆ แต่พอได้ยินคำพูดของท่าน ก็เป่าลมออกจากปากด้วยความโล่งอก
“ไม่ต้องหาน้ำมาให้มาดามหรอก นั่งลงก่อนรอสส์ มาดามมีเรื่องจะพูดกับลูกๆ”
“ครับมาดาม” รอสส์รับคำ จำต้องเดินมาทรุดตัวลงนั่งใกล้เรอัล ซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามอารอน
อารอนทอดสายตามองมารดา เห็นริ้วรอยความไม่สบายใจเผยอยู่บนใบหน้าของท่าน จึงเอ่ยถามแทนน้องชายทั้งสอง
“มาดามเป็นห่วงเรื่องงานหรือครับ ถึงได้กลับประเทศไทยก่อนกำหนด” อารอนเอ่ยถามในคำถามที่ฝาแฝดทั้งสองอยากรู้คำตอบเป็นอย่างยิ่ง
“นั่นนะสิครับ มาดามมีกำหนดไปทัวร์ยุโรปอีกสองสัปดาห์ไม่ใช่หรือครับ” เรอัลเป็นฝ่ายเอ่ยถามบ้าง
และด้วยความเข้าใจผิด คิดว่ามารดาคงเป็นกังวลเรื่องการบริหารงานของพวกตน รอสส์จึงบอกให้มารดาสบายใจว่า
“มาดามไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องงานในบริษัทนะครับ พวกผมดูแลงานได้เรียบร้อย สินค้าทุกชิ้นส่งถึงมือลูกค้าอย่างปลอดภัยและตรงตามกำหนดด้วยครับ”
มาดามแคทรียาโบกมือปฏิเสธ พลางเอ่ยบอกบรรดาขุนพลสุดหล่อทั้งสามด้วยน้ำเสียงเนือยๆ
“มาดามไม่ได้เป็นห่วงเรื่องงานหรอก มาดามรู้ว่าลูกๆ บริหารงานได้ดีมาก แต่ที่มาดามกลับประเทศไทยก่อนกำหนด ยกเลิกโปรแกรมทัวร์ที่เหลือ เพราะมาดามเบื่อไม่อยากไปทัวร์ยุโรปต่อแล้ว”
“ทำไมล่ะครับ ทัวร์กรุ๊ปนี้มีแต่เพื่อนสนิทของมาดามเดินทางไปด้วยไม่ใช่หรือครับ”
อารอนเอ่ยถาม ค่อนข้างแปลกใจหลังจากได้ยินมารดาบอกว่าเบื่อในการเดินทางท่องเที่ยวรอบโลกในครั้งนี้
มาดามแคทรียาพยักหน้ารับ บอกถึงสาเหตุที่ทำให้ท่านหมดอารมณ์ไปท่องรอบโลกกับบรรดาเพื่อนสนิท
“ก็เพราะไปกับพวกเพื่อนสนิทนี่แหละที่ทำให้แม่เบื่อ แต่ละคนจูงลูก จูงหลานไปเที่ยวด้วย บางคนพาหลานตัวเล็กไปถึงสองคน...”
“มาดามรำคาญเด็กๆ หรือครับ”
รอสส์เอ่ยถามด้วยความเข้าใจผิด เด็กๆ กระจองอแงร้องไห้เวลาเดินทาง อาจทำให้มารดาของเขารำคาญได้
“มาดามไม่รำคาญเด็กๆ หรอก ลูกๆ ก็รู้ว่ามาดามชอบอยู่กับเด็กๆ มาก”
“แล้วทำไมมาดามบอกว่าเบื่อล่ะครับ”
เครื่องหมายคำถามวิ่งวนทั่วใบหน้าของเรอัล รวมทั้งอารอน ที่รอฟังคำตอบจากมารดา
“ก็มาดามเบื่อตรงที่มาดามไปเที่ยวคนเดียว ไม่มีหลานๆ ไปเที่ยวด้วยเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ”
เอาล่ะสิ! คำตอบของมารดา ทำเอาสามหนุ่มแห่งเนวิลล์ ซึ่งแต่ละคนต่างก็ ‘หวง’ ชีวิตความเป็นโสดไม่ต่างจากงูจงอางหวงไข่ ถึงกับนั่งไม่ติดเก้าอี้ มองสบตากันไม่อยากได้ยินคำพูดของมารดาในประโยคต่อไป
“มาดามอยากมีหลาน”
หากกระโจนออกจากห้องประชุมได้ ทั้งสามหนุ่มคงทำในทันที แต่เมื่อถูกมารดากวาดสายตาจ้องมองเรียงตัวทีละคน ทั้งสามก็ถึงกับกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอ
“เอ่อ...มาดามคงไม่ได้หมายความว่าอยากให้พวกผมแต่งงานนะครับ”
อารอนเอ่ยถามมาได้อย่างยากลำบาก อากาศในห้องประชุม เริ่มร้อนขึ้นมาจนต้องคลายเนคไทออกจากลำคอ
มาดามแคทรียา รู้ใจบรรดาลูกชายสุดหล่อเหลาทั้งสามว่าไม่อยากคุยเรื่องการแต่งงานกับท่าน แต่งานนี้ท่านไม่ยอมอย่างแน่นอน
“ใช่แล้วอารอน มาดามอยากให้ลูกๆ แต่งงาน มีหลานให้มาดามเลี้ยงสักโหลสองโหล”
“มาดามอยากมีหลานเป็นโหลๆ ทำยังกับเราเป็นพ่อพันธุ์ไม่มีผิด”
รอสส์หันไปกระซิบกระซาบกับเรอัล ซึ่งแฝดพี่ได้แต่พยักหน้างึกๆ กลืนน้ำลายลงคอ กระซิบตอบกลับคืนด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
“มาดามอยากได้หลาน งานนี้พวกเราได้ตายหมู่แน่ ไอ้รอสส์”
“ไม่มีทาง เราไม่ยอมแต่งงานแน่ๆ” รอสส์กระซิบตอบ
“เราก็เหมือนกัน” เรอัลก็ไม่ยอมเอาห่วงมาผูกคอตัวเองเช่นเดียวกับแฝดน้อง
“ถ้านายไม่อยากแต่งงาน นายรู้ใช่ไหมว่าควรทำยังไง”
รอสส์กระซิบถามอย่างรู้กัน ทว่าเรอัลไม่ทันได้ตอบ ก็มีเสียงของอารอนเค้นถามแทรกขึ้นมาซะก่อน
“เฮ้ย! ไอ้แฝด วางแผนอะไรกันอยู่ว่ะ” อารอนกัดฟันดังกรอดๆ ถลึงตามองน้องชายทั้งสองเขม็ง
“เปล๊า! ไม่ได้วางแผนอะไรสักหน่อย” เรอัลยักไหล่ เอ่ยตอบเสียงสูง
ทางด้านของมาดามแคทรียา เอ่ยปูทางให้ลูกๆ รู้ถึงความต้องการของท่านแล้ว ก็เอ่ยบอกในสิ่งที่บรรดาหนุ่มหล่อทั้งสามต่างก็นึกหวาดหวั่นกันอยู่
“มาดามอยากให้ลูกๆ แต่งงาน”
“พวกเรายังไม่พร้อมเป็นพ่อพันธุ์ครับ”
รอสส์เอ่ยตอบทันควัน ขณะตอบมารดาก็ชี้นิ้วมาที่ตนเองกับเรอัล บอกให้รู้ว่าใครบ้างที่ยังไม่พร้อมทำหน้าที่สืบพันธุ์ตามมารดาต้องการให้เป็น
“ใช่แล้วครับมาดาม ผมกับรอสส์ยังไม่พร้อม คนที่พร้อมคืออา...”
เรอัลเอ่ยพูดไม่ทันจบ ก็ถูกอารอนเค้นเสียงแทรกขึ้นมาเสียก่อน
“ไอ้เรอัล! หุบปากไปเลย นายกับไอ้รอสส์อายุห่างจากพี่แค่ไม่กี่ปี เพราะฉะนั้นพวกนายก็พร้อมสำหรับการเป็นพ่อพันธุ์เหมือนกัน”
“ผมขอบาย ไม่ขอแต่งงานเด็ดขาด ไม่อยากเอาห่วงมาผูกคอ”
เรอัลโบกมือว่อนปฏิเสธเป็นคนแรก และแฝดน้องอย่างรอสส์ก็ไม่ลังเลที่จะเอ่ยปฏิเสธเช่นเดียวกัน
“ผมก็ไม่เอาด้วยครับ ชาตินี้ไอ้รอสส์ขอสาบานว่าจะอยู่เป็นโสดไปตลอดทั้งชีวิต”
‘สาบานเสียงแข็งเลยนะรอสส์ มาดามก็สาบานว่าจะหาเจ้าสาวให้รอสส์เร็วที่สุดเหมือนกัน’
มาดามแคทรียาลอบกระหยิ่มยิ้มย่องอยู่ในใจ ต่อให้ลูกๆ พากันกระโจนหนี ไม่อยากแต่งงาน แต่หนุ่มๆ ทั้งสามก็ไม่มีทางหนีพ้นแน่
“มาดามเหงา อยากเลี้ยงหลาน อยากมีหลานๆ อยู่เป็นเพื่อน มาดามอยากให้ลูกๆ แต่งงานสักที”
ขณะเอ่ยบอกเสียงแผ่วเบา มาดามแคทรียาตีหน้าเศร้าๆ ให้ลูกชายทั้งสามเห็นใจคนแก่ขี้เหงาอย่างท่าน พร้อมกันนั้นได้กวาดสายตามองลูกชายแบบเรียงตัว กลั้นหัวเราะจนปวดกราม เมื่อเห็นท่าทีของลูกชายแต่ละคน ซึ่งต่างก็ทำหน้าราวกับถูกบังคับให้กินยาขมเหมือนตอนเด็กๆ ไม่มีผิด
- Writer
